Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης Σου. Ωσαννά εν τοις Υψίστοις· Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν Ονόματι Κυρίου. (Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη Δόξα Σου. Σώσε μας, Ύψιστε Θεέ· Ευλογημένος ο Ερχόμενος στο Όνομα Του Κυρίου).
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Η στενή πύλη και η δύσκολη οδός / Ο αληθινός μαθητής

Μτ 7, 13-14
13«Μπείτε από τη στενή πύλη’ γιατί είναι πλατιά η πύλη κι ευρύχωρη η οδός που οδηγεί στο χαμό, και πολλοί μπαίνουν απ’ αυτήν. 14Είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή, και λίγοι είναι εκείνοι που τη βρίσκουν».

Μτ 7, 21-23
21«Στη *βασιλεία του Θεού δε θα μπει όποιος μου λέει ‘’Κύριε, Κύριε’’, αλλά όποιος κάνει το θέλημα του ουράνιου Πατέρα μου. 22Την *ημέρα της κρίσεως πολλοί θα μου πουν: ‘’Κύριε, Κύριε, δεν προφητέψαμε στο όνομά σου; Δε διώξαμε δαιμόνια στο όνομά σου; Δεν κάναμε τόσα θαύματα στο όνομά σου;’’ 23Και τότε θα τους πω κι εγώ: ‘’ποτέ δε σας ήξερα’ φύγετε μακριά μου, εσείς που αντιστρατεύεστε το *νόμο του Θεού’’».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 7, 13-14) / (Μτ 7, 21-23)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


βασιλεία των ουρανών ή βασιλεία του Θεού. Με την έκφραση αυτή, που δεσπόζει στο κήρυγμα του ίδιου του Ιησού και κατόπιν στα βιβλία της Κ.Δ., δηλώνεται μια καινούρια εποχή, που εγκαινιάζεται με το έργο του Ιησού Χριστού και στην οποία κυριαρχεί αντί του μίσους η αγάπη, αντί του σκότους της απιστίας το φως της πίστης, αντί για την απόγνωση η ελπίδα. Η καινούρια αυτή εποχή κηρύσσεται στην Κ.Δ. ως ήδη παρούσα αλλά και ως αναμενόμενη στην πληρότητά της μελλοντικά, κατά τη δεύτερη έλευση του Χριστού.

ημέρα της κρίσεως. Ημέρα της κρίσης ή έσχατη ημέρα ή ημέρα του Κυρίου ή απλά ημέρα ονομάζεται στην Κ.Δ. η ημέρα της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού.

νόμος (εβρ. Τορά) ονομάζονται συνήθως τα πέντε πρώτα βιβλία της Π.Δ., ενώ με τη φράση «ο νόμος και οι προφήτες» εννοείται ολόκληρη η Π.Δ. Ο νόμος, που ονομάζεται επίσης και νόμος του Μωυσή, κατηύθυνε, ήδη απο την εποχή του Έσδρα και ύστερα, όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του ιουδαϊκού λαού. Το θέμα της θέσης του νόμου μέσα στη ζωή της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας οδήγησε στη σύγκλιση της αποστολικής  συνόδου. (Πραξ κεφ. 15 και Γαλ κεφ. 2).

Πέμπτη 5 Ιουνίου 2014

Η ικανοποίηση των αιτημάτων της προσευχής / Ο χρυσός κανόνας

Μτ 7, 7-12
7«Ζητάτε και θα σας δοθεί, ψάχνετε και θα βρείτε, χτυπάτε την πόρτα και θα σας ανοιχτεί. 8Γιατί όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται. 9Μα και ποιος από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει λιθάρι; 10Ή, αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι; 11Αφού, λοιπόν, εσείς, παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά σας καλά πράγματα, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας σας θα δώσει αγαθά σ’ όσους του τα ζητούν».

12Όλα όσα θέλετε να σας κάνουν οι άλλοι άνθρωποι, αυτά να τους κάνετε κι εσείς’ σ’ αυτό συνοψίζονται ο *νόμος και οι *προφήτες.

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 7, 7-12)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


νόμος (εβρ. Τορά) ονομάζονται συνήθως τα πέντε πρώτα βιβλία της Π.Δ., ενώ με τη φράση «ο νόμος και οι προφήτες» εννοείται ολόκληρη η Π.Δ. Ονόμος, που ονομάζεται επίσης και νόμος του Μωυσή, κατηύθυνε, ήδη απο την εποχή του Έσδρα και ύστερα, όλες τις εκδηλώσεις της ζωής του ιουδαϊκού λαού. Το θέμα της θέσης του νόμου μέσα στη ζωή της πρωτοχριστιανικής Εκκλησίας οδήγησε στη σύγκλιση της αποστολικής  συνόδου. (Πραξ κεφ. 15 και Γαλ κεφ. 2).

προφήτης. Αυτός που ύστερα από θεία κλήση αναγγέλει στο λαό το θέλημα του Θεού σε στγκεκριμένες ιστορικές περιστάσεις, και κυρίως προλέγει την έλευση του Μεσσία και της νέας οικονομίας του Θεού. Στην Κ.Δ. προφήτης ονομάζεται, εκτός απο τον Ιωάννη το Βαπτιστή, και ο κατεξοχήν αποκαλύπτων το θέλημα του Θεού Ιησούς Χριστός. Επίσης, προφήτες στην πρώτη Εκκλησία είναι οι χαρισματούχοι εκείνοι, που με έμπνευση του Αγίου Πνεύματος μιλούν στις συναθροίσεις των πιστών και ερμηνεύουν το θέλημα του Θεού στο παρόν και στο μέλλον για τη σωτηρία των ανθρώπων. Μερικές φορές κοντά στη λέξη «προφήτες» απαντάει και ο όρος «δίκαιοι» (λ.χ. Μτ 13,17). Πρόκειται για επιφανή πρόσωπα του λαού του Θεού στην Π.Δ., όπως ο Άβελ, οι Πατριάρχες, ο Ιώβ κλπ.

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Η κατάκριση

Μτ 7, 1-5
7 « Μην κρίνετε τους συνανθρώπους σας, για να μη σας κρίνει κι εσάς ο Θεός. 2Με το κριτήριο που κρίνετε θα κριθείτε, και με το μέτρο που μετράτε θα μετρηθείτε. 3Πώς μπορείς και βλέπεις το σκουπιδάκι στο μάτι του αδερφού σου και δε νιώθεις ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; 4Ή πως θα πεις στον αδερφό σου ‘’άφησε με να σου βγάλω το σκουπιδάκι από το μάτι σου’’, όταν έχεις ολόκληρο δοκάρι στο δικό σου μάτι; 5Υποκριτή! Βγάλε πρώτα από το μάτι  σου το δοκάρι, και τότε θα δεις καθαρά και θα μπορέσεις να βγάλεις το σκουπιδάκι από το μάτι του αδερφού σου ».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 7, 1-5)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

Θεός και χρήμα / Το άγχος για τη ζωή

Μτ 6, 24-34
24«Κανείς δεν μπορεί να είναι δούλος σε δύο κυρίους' γιατί ή θα μισήσει τον ένα και θα αγαπήσει τον άλλο, ή θα στηριχτεί στον ένα και θα περιφρονήσει τον άλλο. Δεν μπορείτε να είστε δούλοι και στο Θεό και στο χρήμα.

25Γι' αυτό, λοιπόν, σας λέω: Μη μεριμνάτε για τη ζωή σας, τι θα φάτε και τι θα πιείτε ούτε για το σώμα σας, τι θα ντυθείτε. Η ζωή δεν είναι σπουδαιότερη από την τροφή; Και το σώμα δεν είναι σπουδαιότερο από το ντύσιμο; 26Κοιτάξτε τα πουλιά που δε σπέρνουν ούτε θερίζουν ούτε συνάζουν αγαθά σε αποθήκες, κι όμως ο ουράνιος Πατέρας σας τα τρέφει' εσείς δεν αξίζετε πολύ περισσότερο απ 'αυτά; 27Κι έπειτα, ποιος απο σας μπορεί με το άγχος του να προσθέσει έναν πήχυ στο ανάστημά του;(α) 28Και γιατί τόσο άγχος για το ντύσιμό σας; Ας σας διδάξουν τα αγριόκρινα πώς μεγαλώνουν' δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν' 29κι όμως σας βεβαιώνω πως ούτε ο Σολομών σ 'όλη του τη μεγαλοπρέπεια δεν ντυνόταν όπως ένα από αυτά. 30Αν όμως ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει κι αύριο θα το ρίξουν στη φωτιά, δε θα φροντίσει πολύ περισσότερο για σας, ολιγόπιστοι;
31Μην έχετε, λοιπόν, άγχος και μην αρχίσετε να λέτε: ''τι θα φάμε;''  ή: ''τι θα πιούμε;'' ή: ''τι θα ντυθούμε;'' 32γιατί για όλα αυτά αγωνιούν όσοι δεν εμπιστεύονται το Θεό' όμως ο ουράνιος Πατέρας σας ξέρει καλά ότι έχετε ανάγκη απ' όλα αυτά. 33Γι' αυτό πρώτα απ' όλα να επιζητείτε τη *βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός του, κι όλα αυτά θα ακολουθήσουν. 34Μην αγωνιάτε, λοιπόν, για το αύριο, γιατί η αυριανή μέρα θα έχει τις δικές της φροντίδες. Φτάνουν οι έγνοιες της κάθε μέρας».

(α) ή: λίγο χρόνο στη ζωή του.

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 6, 24-34)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


βασιλεία των ουρανών ή βασιλεία του Θεού. Με την έκφραση αυτή, που δεσπόζει στο κήρυγμα του ίδιου του Ιησού και κατόπιν στα βιβλία της Κ.Δ., δηλώνεται μια καινούρια εποχή, που εγκαινιάζεται με το έργο του Ιησού Χριστού και στην οποία κυριαρχεί αντί του μίσους η αγάπη, αντί του σκότους της απιστίας το φως της πίστης, αντί για την απόγνωση η ελπίδα. Η καινούρια αυτή εποχή κηρύσσεται στην Κ.Δ. ως ήδη παρούσα αλλά και ως αναμενόμενη στην πληρότητά της μελλοντικά, κατά τη δεύτερη έλευση του Χριστού.

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

Το λυχνάρι του σώματος

Μτ 6, 22-23
22«Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια. Αν λοιπόν τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα σου θα είναι στο φως. 23Αν όμως τα μάτια σου είναι χαλασμένα, όλο το σώμα σου θα είναι στο σκοτάδι. Κι αν το φως που έχεις, μεταβληθεί σε σκοτάδι, σκέψου πόσο θα 'ναι το σκοτάδι».

Λκ 11, 33-36
33«Όταν ανάβει κανείς ένα λυχνάρι, δεν το βάζει σε κρυφό μέρος ούτε κάτω από το δοχείο με το οποίο μετράνε το σιτάρι, αλλά στο λυχνοστάτη, ωστέ όλοι όσοι μπαίνουν στο σπίτι να μπορούν να δουν. 34Το λυχνάρι του σώματος είναι τα μάτια. Αν, λοιπόν, τα μάτια σου είναι γερά, όλο το σώμα σου θα είναι φωτεινό' αν όμως είναι χαλασμένα, τότε και όλο το σώμα σου θα είναι σκοτεινό. 35Πρόσεχε, λοιπόν, μη μεταβληθεί το φως που έχεις σε σκοτάδι. 36Γιατί αν ολόκληρο το σώμα σου είναι φωτεινό χωρίς κανένα σκοτεινό μέρος, τότε θα φωτίζει γύρω του πραγματικά, όπως το λυχνάρι φωτίζει με τη λάμψη του».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 6, 22-23) & (Λκ 11, 33-36)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Προϋπόθεση της θεϊκής συγνώμης / Η αληθινή νηστεία / Ο αληθινός θησαυρός

Μτ 6, 14-21
14«Γιατί, αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους για τα παραπτώματα τους, θα σας συγχωρήσει κι εσάς ο ουράνιος Πατέρας σας. 15Αν όμως δε συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε κι ο Πατέρας σας θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα.

16Όταν νηστεύετε, να μη γίνεστε σκυθρωποί, όπως οι υποκριτές, που παραμορφώνουν την όψη τους για να δείξουν στους ανθρώπους πως νηστεύουν. Σας βεβαιώνω πως έτσι έχουν κιόλας λάβει την ανταμοιβή τους. 17Εσύ, αντίθετα, όταν νηστεύεις, περιποιήσου τα μαλλιά σου και νίψε το πρόσωπό σου, 18για να μη φανεί στους ανθρώπους η νηστεία σου, αλλά στον Πατέρα σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις' και ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σου ανταποδώσει φανερά.

19Μη μαζεύετε θησαυρούς πάνω στη γη, όπου τους αφανίζει ο σκόρος και η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες κάνουν διαρρήξεις και τους κλέβουν. 20Αντίθετα, να μαζεύετε θησαυρούς στον ουρανό, όπου δεν τους αφανίζουν ούτε ο σκόρος ούτε η σκουριά, κι όπου οι κλέφτες δεν κάνουν διαρρήξεις και δεν τους κλέβουν. 21Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 6, 14-21)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}

Η αληθινή προσευχή / Η Κυριακή Προσευχή

Μτ 6, 5-13
5«Κι όταν προσεύχεστε, να μην είστε σαν τους υποκριτές, που τους αρέσει να στέκονται και να προσεύχονται στις *συναγωγές και στα σταυροδρόμια, για να κάνουν καλή εντύπωση στους ανθρώπους' σας βεβαιώνω πως αυτή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους. 6Εσύ, αντίθετα, όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου' κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά.
7Όταν προσεύχεστε, μη φλυαρείτε όπως οι ειδωλολάτρες, που νομίζουν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουστούν. 8Να μη γίνετε όμοιοι μ' αυτούς' γιατί ο Πατέρας σας ξέρει από τι έχετε ανάγκη, προτού ακόμη του το ζητήσετε.

9Εσείς λοιπόν, έτσι να προσεύχεστε:
Πατέρα μας, που βρίσκεσαι στους ουρανούς,
κάνε να σε δοξάσουν όλοι ως Θεό,
10να έρθει η βασιλεία σου'
να γίνει το θέλημα σου
και από τους ανθρώπους,
όπως γίνεται από τις ουράνιες δυνάμεις.
11Δώσε μας σήμερα τον απαραίτητο για τη ζωή μας άρτο.
12Και χάρισέ μας τα χρέη των αμαρτιών μας,
όπως κι εμείς τα χαρίζουμε
στους δικούς μας οφειλέτες.
13Και μη μας αφήσεις να πέσουμε σε πειρασμό,
αλλά γλίτωσε μας από τον πονηρό.
Γιατί σ' εσένα ανήκει παντοτινά η βασιλεία, η δύναμη και η δόξα. *Αμήν».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 6, 5-13)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


συναγωγή. Τόπος συνάθροισης των Ιουδαίων μιας κοινότητας, αρχικά στη Διασπορά και στη συνέχεια και στην Παλαιστίνη. Στη συναγωγή γινόταν λατρευτική σύναξη (προσευχή, ανάγνωση Γραφής, κήρυγμα) κάθε Σάββατο. Το κήρυγμα μπορούσε να γίνει από οποιονδήποτε ήξερε ανάγνωση (Λκ 4,20) ή από έναν επισκέπτη (Πραξ 13,15). Επικεφαλής ήταν οι αρχισυνάγωγοι, ένα τοπικό συνέδριο απο 23 πρεσβυτέρους, που αποφάσιζε για τοπικά θέματα, και είχε τη δικαιοδοσία να κηρύττει «αποσυνάγωγο» όποιον δεν έμενε πιστός στο νόμο.

αμήν. Εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιείται συνήθως ως επίρρημα και σημαίνει «αληθινά». Με το ρήμα «λέγω» αποτελεί έντονη διαβεβαίωση: «αληθινά σας διαβεβαιώνω». Ως λειτουργική έκφραση το «αμήν» αποτελεί απάντηση του λαού στην ευχή ή ευλογία του λειτουργού, και σημάνει «γένοιτο», «ας γίνει». Στην Αποκάλυψη (3,14) «ο αμήν» είναι ο αληθινός Κύριος, που κρατάει τις υποσχέσεις Του.

Η αληθινή ελεημοσύνη

Μτ 6, 1-4
6 «Να προσέχετε την ελεημοσύνη σας, να μη γίνεται μπροστά στους ανθρώπους, για να σας επιδοκιμάσουν. Αλλιώς, μην περιμένετε ανταμοιβή από τον ουράνιο Πατέρα σας.
2Έτσι, όταν κάνεις ελεημοσύνη, μην το διατυμπανίσεις, όπως κάνουν οι υποκριτές στις *συναγωγές και στους δρόμους, για να τους τιμήσουν οι άνθρωποι' σας βεβαιώνω πως αυτή η τιμή είναι όλη κι όλη η ανταμοιβή τους. 3Εσύ, αντίθετα, όταν δίνεις ελεημοσύνη, ας μην ξέρει ούτε το αριστερό σου χέρι τι κάνει το δεξί σου, 4για να 'ναι αληθινά κρυφή η ελεημοσύνη σου. Κι ο Πατέρας σου, που βλέπει τις κρυφές πράξεις, θα σε ανταμείψει φανερά».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 6, 1-4)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


συναγωγή. Τόπος συνάθροισης των Ιουδαίων μιας κοινότητας, αρχικά στη Διασπορά και στη συνέχεια και στην Παλαιστίνη. Στη συναγωγή γινόταν λατρευτική σύναξη (προσευχή, ανάγνωση Γραφής, κήρυγμα) κάθε Σάββατο. Το κήρυγμα μπορούσε να γίνει από οποιονδήποτε ήξερε ανάγνωση (Λκ 4,20) ή από έναν επισκέπτη (Πραξ 13,15). Επικεφαλής ήταν οι αρχισυνάγωγοι, ένα τοπικό συνέδριο απο 23 πρεσβυτέρους, που αποφάσιζε για τοπικά θέματα, και είχε τη δικαιοδοσία να κηρύττει «αποσυνάγωγο» όποιον δεν έμενε πιστός στο νόμο.

Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Η ανταπόδοση / H αγάπη για τον πλησίον

Μτ 5, 38-48
38«Έχετε επίσης ακούσει πως δόθηκε η εντολή: "ν' ανταποδίδεις μάτι για μάτι και δόντι για δόντι". 39Εγώ όμως σας λέω να μην αντιστέκεστε στον κακό άνθρωπο' αλλά αν κάποιος σε χτυπήσει στο δεξί μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο. 40Κι αν κάποιος θέλει να σε πάει στο δικαστήριο για να σου πάρει το πουκάμισο, άφησέ του και το πανωφόρι. 41Κι αν σε πάρει κάποιος αγγαρεία για ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο. 42Σ' εκείνον που σου ζητάει κάτι, να του το δίνεις, κι αν κάποιος θέλει να του δανείσεις κάτι, μην του το αρνηθείς.

43Έχετε ακούσει πως δόθηκε η εντολή: "ν' αγαπήσεις τον πλησίον σου και να μισήσεις τον εχθρό σου". 44Εγώ όμως σας λέω: Ν' αγαπάτε τους εχθρούς σας, δίνετε ευχές σ' αυτούς που σας δίνουν κατάρες, ευεργετείτε αυτούς που σας μισούν, και προσεύχεστε γι' αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται και σας καταδιώκουν, 45για να γίνετε παιδιά του ουράνιου Πατέρα σας, γιατί αυτός ανατέλλει τον ήλιο του για κακούς και καλούς και στέλνει τη βροχή σε δικαίους και αδίκους.
46Γιατί, αν αγαπήσετε μόνο όσους σας αγαπούν, ποια αμοιβή περιμένετε από το Θεό; Το ίδιο δεν κάνουν κι οι *τελώνες; 47Κι αν χαιρετάτε μόνο τους φίλους σας, τι παραπάνω κάνετε από τους άλλους; Μήπως και οι τελώνες το ίδιο δεν κάνουν; 48Να γίνετε, λοιπόν, κι εσείς τέλειοι, όπως τέλειος είναι και ο Πατέρας σας ο ουράνιος».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 5, 38-48)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


τελώνης. Ο επιφορτισμένος με την είσπραξη των φόρων. Στα χρόνια του Χριστού οι φόροι ήταν επαχθείς και οι τελώνες συνήθως ήταν άδικοι και άρπαγες, ώστε όχι μόνο ανταποκρίνονταν στις απαιτήσεις των άπληστων ρωμαϊκών αρχών αλλά και οι ίδιοι ικανοποιούνταν. Για το λόγο αυτό, στην κοινωνία της εποχής θεωρούνταν μισητοί και τοποθετούνταν στο ίδιο επίπεδο με τους αμαρτωλούς και τις πόρνες. 

Παρασκευή 25 Απριλίου 2014

Ο Ιησούς και ο νόμος

Μτ 5, 17-26
17«Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το *νόμο ή τους *προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. (α) 18Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το *νόμο. 19Όποιος, λοιπόν, καταργήσει ακόμα και μία απο τις πιο μικρές εντολές αυτού του νόμου και διδάξει έτσι τους άλλους, θα θεωρηθεί ελάχιστος στη *βασιλεία του Θεού. Ενώ όποιος τις τηρήσει  όλες και διδάξει έτσι και τους άλλους, αυτός θα θεωρηθεί μεγάλος στη βασιλεία του Θεού.
20Γι' αυτό να έχετε υπόψη σας ότι, αν η ευσέβεια σας δεν ξεπεράσει την ευσέβεια των *γραμματέων και των *Φαρισαίων, δε θα μπείτε στη *βασιλεία του Θεού.
21Έχετε ακούσει την εντολή που δόθηκε παλιά στους προγόνους: ΄΄να μην κάνεις φόνο, κι όποιος κάνει φόνο πρέπει να καταδικαστεί από το τοπικό δικαστήριο΄΄. 22Εγώ όμως σας λέω πως ακόμα κι όποιος οργίζεται εναντίον του αδερφού του χωρίς λόγο, πρέπει να καταδικαστεί από το τοπικό δικαστήριο. Κι όποιος πει τον αδερφό του ΄΄ρακά΄΄, πρέπει να καταδικαστεί από το μεγάλο *συνέδριο. Κι όποιος τον πει ΄΄μωρέ΄΄, πρέπει να καταδικαστεί στη φωτιά της κόλασης. 23Γι' αυτό, όταν προσφέρεις το δώρο σου στο *ναό κι εκεί θυμηθείς πως ο αδερφός σου έχει κάτι εναντίον σου, 24άφησε εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού, το δώρο σου, και πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδερφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου. 25Κοίταξε να συμβιβαστείς γρήγορα με τον αντίδικό σου, όσο ακόμα βρίσκεστε στο δρόμο προς το δικαστήριο' γιατί ύστερα ο αντίδικός θα σε παραδώσει στο δικαστή, κι ο δικαστής θα σε παραδώσει στο δεσμοφύλακα, κι αυτός θα σε κλείσει στη φυλακή. 26Σε βεβαιώνω πως δε θα μπορέσεις να βγεις απο κει, πριν ξεπληρώσεις και το τελευταίο δίλεπτο».

(α) ή: για να τα συμπληρώσω.

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 5, 17-26)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}

Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

Η μοιχεία / Tο διαζύγιο

Μτ 5, 27-32
27«Ακούσατε επίσης πως δόθηκε τους προγόνους η εντολή: μη μοιχεύσεις. 28Εγώ όμως σας λέω πως όποιος βλέπει μια γυναίκα με πονηρή επιθυμία, έχει κιόλας διαπράξει μέσα του μοιχεία μ' αυτήν. 29Κι αν κάτι τόσο σπουδαίο σαν το δεξί σου μάτι σε σκανδαλίζει, βγάλ' το και πέταξέ το' γιατί σε συμφέρει να χάσεις ένα μέλος σου, παρά να ριχτεί όλο το σώμα σου στην κόλαση. 30Κι αν κάτι τόσο σπουδαίο σαν το δεξί σου χέρι σε σκανδαλίζει, κόψε το και πέταξέ το' γιατί σε συμφέρει να χάσεις ένα μέλος σου, παρά να ριχτεί όλο το σώμα σου στην κόλαση.

31Δόθηκε ακόμα η εντολή: όποιος χωρίσει τη γυναίκα του, να της δώσει έγγραφο διαζυγίου. 32Εγώ όμως σας λέω πως όποιος χωρίσει τη γυναίκα του για οποιονδήποτε λόγο, εκτός από *πορνεία, την οδηγεί στη μοιχεία' αλλά κι όποιος παντρευτεί χωρισμένη διαπράττει μοιχεία».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 5, 27-32)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}


πορνεία. Η πορνεία συνοδευόταν κατά την αρχαιότητα με τη λατρεία θεοτήτων της γονιμότητας. Έτσι η λέξη σημαίνει πολλές φορές την ειδολολατρεία, κυρίως στην Π.Δ., αλλά και σε μερικά χωρία της Κ.Δ., όπως στο Απ 19,2 όπου πορνεία είναι η αποστασία απο το Θεό. Τις περισσότερες φορές όμως με τον όρο αυτό η Κ.Δ. αναφέρεται στην ανηθικότητα.

Δευτέρα 21 Απριλίου 2014

Ο όρκος

Μτ 5, 33-37
33«Έχετε επίσης ακούσει την εντολή που δόθηκε παλιά στους προγόνους: να μη γίνεις επίορκος, αλλά να τηρήσεις τους όρκους που έδωσες στο όνομα του Κυρίου. 34Εγώ όμως σας λέω να μην ορκίζεστε καθόλου' ούτε στον ουρανό, γιατί είναι ο θρόνος του Θεού' 35ούτε στη γη, γιατί είναι το σκαμνί όπου πατούν τα πόδια του' ούτε στα Ιεροσόλυμα, γιατί είναι η πόλη του Θεού, του μεγάλου βασιλιά' 36αλλά ούτε στο κεφάλι σου να ορκιστείς, γιατί δεν μπορείς να κάνεις ούτε μία τρίχα του άσπρη ή μαύρη. 37Το ΄΄ναι΄΄ σας να είναι ναι και το ΄΄όχι΄΄ σας να είναι όχι' καθετί πέρα απ' αυτά, προέρχεται από τον πονηρό».

ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ (Μτ 5, 33-37)
{μεταφρασμένο κείμενο απο τους καθηγητές της ερμηνείας της Καινής Διαθήκης 
Π.Βασιλειάδης, Ι.Γαλάνης, Γ.Γαλίτης, Ι.Καραβιδόπουλος}

Δράμετε και τω κόσμω κηρύξατε, ως ηγέρθη ο Κύριος, θανατώσας τον θάνατον' οτι υπάρχει Θεού Υιός, του σώζοντος το γένος των ανθρώπων

Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Άγιον Κύριον Ιησούν, τον μόνον αναμάρτητον. Τον Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνούμεν, και την αγίαν σου Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν' συ γαρ ει Θεός ημών, εκτός σου άλλον ουκ οίδαμεν, το όνομά σου ονομάζομεν. Δεύτε πάντες οι πιστοί, προσκυνήσωμεν την του Χριστού αγίαν Ανάστασιν' ιδού γαρ ήλθε δια του Σταυρού, χαρά εν όλω τω κόσμω. Διά παντός ευλογούντες τον Κύριον, υμνούμεν την Ανάστασιν αυτού. Σταυρόν γαρ υπομείνας δι'ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν.

Χριστός Ανέστη!

Κυριακή 23 Μαρτίου 2014

Πατρικές συμβουλές του Οσίου Γεωργίου Καρσλίδη

«Μάνα, τα μαλλιά σου άσπρισαν, γέρασες, θα φύγεις απ’  αυτή τη γη, τι θα πας να βρεις στον άλλο κόσμο; Το πιάτο σου είναι άδειο κι η καντήλα σου σβησμένη».
***
-Μάνα, Ταμάμα, που ήσουνα εσύ και σε βλέπω τώρα;
-Καλά Γέροντα, δε με είδες; Εχθές στον εσπερινό ήμουνα, σήμερα στη λειτουργία. Δε με είδες;
-Δε σε είδα στην Εκκλησία. Τα ρούχα σου έβλεπα. Εσένα δε σε έβλεπα.
-Πάτερ άφησα μια κλώσα με δώδεκα πουλάκια στο σπίτι κι ο νους μου ήταν εκεί!
***
«Παιδί μου, Ευθυμία, δε θα πεις τίποτε εις βάρος της πεθεράς σου. Γιατι, ό,τι σ’ έλεγε η πεθερά σου, τα είχε στα χείλη».
***

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Μια πατρική συμβουλή για τα νέα ζευγάρια

Ο αείμνηστος Γέροντας πατήρ Δημήτριος Γκαγκαστάθης σε κάθε νεαρό ζευγάρι τους έλεγε:
«Μάθετε από την αρχή της γνωριμίας σας και μάλιστα του γάμου, από την πρώτη νύκτα του γάμου σας, να κάνετε μαζί την πρώτη προσευχή, το πρώτο απόδειπνο. Και αφού τελειώσει το απόδειπνο -όπως γίνεται στα μοναστήρια- να κάνετε μια μετάνοια ο ένας στον άλλον και να ζητήσετε συγγνώμη».

Τον ρώτησα λοιπόν τότε που μας το είπε ο Γέροντας αυτό:
-Κι αν δεν έχουμε καμία διαφωνία, γέροντα, γιατί να το κάνουμε αυτό;

Λέει: «Να το κάνετε υποχρεωτικά, γιατί έτσι θα μάθετε να ζητάτε ο ένας από τον άλλο συγγνώμη».

Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

"Καλότυχος εκείνος που γνωρίζει την κατάσταση του και ταπεινώνεται. Κακότυχος εκείνος που δε γνωρίζει και περιφανεύεται"

Καλότυχος εκείνος που γνωρίζει την κατάστασην του και ταπεινώνεται. Κακότυχος εκεινος που δε γνωρίζει και περιφανευεται.

Η ανθρώπινη φύση υπόκειται σε πάθη στο φθόνο, μίσος, θυμό, ζηλοτυπία κι άλλα πάθη.
Καλότυχος εκείνος που το κατάλαβε. Αυτός ο άνθρωπος θα έχει καλές ημέρες, διότι εμείς δε πιστεύουμε στο ριζικό και στη τύχη όπως το λένε. Πως? Διότι πάντοτε ταπεινώνεται και όπως κι αν του έρθει το πράγμα εις το Θεόν το ρίχνει κι ότι κι αν ακούσει κι ότι κι αν δεί πάντοτε στο αγαθό και στο καλό το γυρίζει και αναπαυεται.
Αντιθέτως εκεινος που δε γνώρισε τη κατάσταση του είναι κακότυχος, διότι είναι περίφανος και ότι κι αν του συμβεί, ολα στο πονηρό τα παίρνει, αυτός ο άνθρωπος θα εχει κακες ημέρες διότι ποτέ του δεν αναπαυεται. Εξετάζει τα σφαλματα των άλλων, είναι έτοιμος να κατακρίνει να κατηγορήσει, κι όλα αυτά διότι δεν αισθάνεται την ασθένειαν του, αλλά νομίζει οτι εκείνος δεν σφάλλει.

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

«Βοήθα Παναγιά» ακούς από κάθε στόμα κάθε στιγμή

Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών

Οι Έλληνες έχουμε ένα μυστικό όπλο, το οποίο μας κάνει και αντέχουμε και πορευόμαστε παρά την ασφυκτική καταπίεση μας.
«Βοήθα Παναγιά» ακούς από κάθε στόμα κάθε στιγμή.

Κάθε μέρα σε όλη την Ελλάδα γίνονται αγρυπνίες και παρακλήσεις... Στο Άγιον Όρος δε, ακατάπαυστα προσεύχονται οι μοναχοί για την Σωτηρία μας...

Η Παναγία εύχομαι να δίνει σε όλους μας δύναμη, κουράγιο και φώτιση...
Από την άλλη εύχομαι όλοι εμείς να ζούμε με σύνεση κοντά στον Θεό και να μην πικραίνουμε την Μητέρα μας...

http://4synodoiporoi.blogspot.gr/

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Τί είναι η Κυριακή της Απόκρεω και τί το Ευαγγελικό ανάγνωσμα: "Η Τελευταία Κρίση" ;

Ονομάζεται Κυριακή της Απόκρεω γιατί στη διάρκεια της εβδομάδας που ακολουθεί αρχίζει μιά περιορισμένη νηστεία* -<<αποχή κρέατος>>- όπως παραγγέλουν τα λειτουργικά βιβλία. Η Εκκλησία αρχίζει να μας <<προσαρμόζει>> στη μεγάλη προσπάθεια που θα απαιτήσει από εμάς επτά μέρες αργότερα. Σταδιακά μας βάζει στο μεγάλο αγώνα, γιατί γνωρίζει την ευπάθειά μας και προβλέπει τη πνευματική μας αδυναμία.

Ευαγγελικό ανάγνωσμα της μέρας είναι η παραβολή του Χριστού για την Τελευταία Κρίση (Ματθ. 25, 31-46).
Οταν ο Χριστός θα έρθει να μας κρίνει ποιό θα είναι το κριτήριό Του; Η παραβολή μας δίνει την απάντηση: η αγάπη. Όχι ένα απλό ανθρωπιστικό ενδιαφέρον, αλλά η συγκεκριμένη και προσωπική αγάπη για τον άνθρωπο, για κάθε ανθρώπινο πρόσωπο με το οποίο ο Θεός με φέρνει σε επαφή στη ζωή μου.

Η χριστιανική αγάπη είναι η <<δυνατή αδυνατότητα>> να βλέπω το Χριστό στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου, οποιοσδήποτε κι αν είναι αυτός, και τον οποίο ο Θεός, μέσα στο αιώνιο και μυστηριώδες σχέδιό Του, έχει αποφασίσει να φέρει στη ζωή μου έστω και για λίγες στιγμές. Να τόν φέρει κοντά μου όχι σαν μια ευκαιρία για <<καλή πράξη>> ή για εξάσκηση της φιλανθρωπίας μου, αλλά σαν αρχή μιας αδιάκοπης συντροφιάς μέσα στον ίδιο το Θεό.
Η αγάπη ξεπερνάει στον <<άλλο>> την εξωτερική του εμφάνιση, την κοινωνική του θέση, την εθνική του καταγωγή, την διανοητική του ικανότητα και φθάνει στην ψυχή του, το αληθινό κομμάτι του Θεού μέσα του. Είναι η υπέροχη ανακάλυψη του <<προσώπου>> στον <<άνθρωπο>>, η ανακαλυψη του συγκεκριμένου και μοναδικού προσώπου μέσα στο σύνολο γενικά.

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Ψυχοσάββατον! Η Ἐκκλησία μας καλεῖ σὲ μιὰ παγκόσμια ἀνάμνηση ὅλων «τῶν ἀπ' αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως, ζωῆς αἰωνίου»

Τὴν παραμονὴ τῆς Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω ἡ Ἐκκλησία μας καλεῖ σὲ μιὰ παγκόσμια ἀνάμνηση ὅλων «τῶν ἀπ' αἰῶνος κοιμηθέντων εὐσεβῶς, ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως, ζωῆς αἰωνίου». Γιὰ νὰ καταλάβουμε τὸ νόημα, πρέπει νὰ θυμηθοῦμε ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ θρησκεία τῆς ἀγάπης.
Ὁ Χριστὸς δὲν ἄφησε στοὺς μαθητές Του μιὰ διδασκαλία ἀτομικῆς σωτηρίας, ἀλλὰ τὴν «καινὴ ἐντολή» τοῦ «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους».
Ἡ ἀγάπη, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ θέμα τῆς Κυριακῆς τῶν Ἀπόκρεω, εἶναι τὸ θεμέλιο καὶ ἡ οὐσία τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας.
Ἡ προσευχὴ γιὰ τοὺς «κεκοιμημένους» εἶναι μιὰ βασικὴ ἔκφραση τῆς Ἐκκλησίας σὰν ἀγάπης. Ζητᾶμε ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ θυμηθεῖ αὐτοὺς ποὺ καὶ μεῖς θυμόμαστε καὶ τοὺς θυμόμαστε ἀκριβῶς γιατί τοὺς ἀγαπᾶμε.
Προσευχόμαστε γι' αὐτοὺς τοὺς συναντᾶμε «ἐν Χριστῷ» ὁ ὁποῖος ἐπειδὴ εἶναι Ἀγάπη, ξεπερνάει τὸ θάνατο. Μέσα στὸ Χριστὸ δὲν ὑπάρχουν ζωντανοὶ καὶ πεθαμένοι γιατί ὅλοι εἶναι «ζῶντες ἐν Αὐτῷ». Αὐτὸς εἶναι ἡ Ζωή. Ἀγαπώντας αὐτοὺς ποὺ εἶναι ἐν Αὐτῷ, ἀγαπᾶμε τὸ Χριστό.
Αὐτὸ τὸ Σάββατο λοιπὸν πρὶν τὴν Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω, τελεῖται ἡ ἀκολουθία γιὰ τὴν ἀνάμνηση τῶν «προαπελθόντων».

http://www.synaxarion.gr/

"Πάψε, λοιπόν, να μάχεσαι τόσο Εκείνον όσο και τους συνανθρώπους σου. Με όλους να είσαι ειρηνικός"

Αν επιδιώκουμε την ειρήνη, ο Θεός θα είναι μαζί μας. Αν όμως, δημιουργούμε συγκρούσεις, ο Θεός δεν είναι μαζί μας. Ο Θεός, βλέπεις, δεν είναι Θεός του πολέμου και των συγκρούσεων, αλλά Θεός της ειρήνης.

 Πάψε, λοιπόν, να μάχεσαι τόσο Εκείνον όσο και τους συνανθρώπους σου. Με όλους να είσαι ειρηνικός. Μην ξεχνάς ποιους σώζει ο Κύριος: «Μακάριοι είναι οι ειρηνοποιοί», λέει, «γιατί αυτοί θα αναγνωριστούν ως παιδιά του Θεού» (Ματθ. 5:9).

Οι ειρηνοποιοί μιμούνται το Χριστό. Μιμήσου Τον κι εσύ, και θα είσαι ειρηνικός.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

http://imverias.blogspot.gr/

Πέμπτη 20 Φεβρουαρίου 2014

Εκζήτηση συγγνώμης και αγάπη με όλους

Αναγκαία βέβαια προϋπόθεση για να συγχωρηθούμε και να είναι έγκυρη η εξομολόγησή μας είναι το να συγχωρήσουμε και να ζητήσουμε συγχώρηση από όλους.
«Όταν κανείς αδικήσει η πληγώσει με τη συμπεριφορά του έναν άνθρωπο» παρατηρεί ο Γέρων Παΐσιος,«πρέπει πρώτα να πάει να του ζητήσει ταπεινά συγχώρηση, να συμφιλιωθεί μαζί του, και έπειτα να εξομολογηθεί την πτώση του στον πνευματικό, για να λάβει την άφεση. Έτσι έρχεται η Χάρις του Θεού.
Αν πει το σφάλμα του στον πνευματικό, χωρίς προηγουμένως να ζητήσει συγχώρηση από τον άνθρωπο που πλήγωσε, δεν είναι δυνατόν να ειρηνεύσει ηψυχή του, γιατί δεν ταπεινώνεται.
Εκτός αν ο άνθρωπος που πλήγωσε έχει πεθάνει η δεν μπορεί να τον βρει, γιατίάλλαξε κατοικία και δεν έχει τη διεύθυνσή του, για να του ζητήσει, έστω και γραπτώς, συγγνώμη, αλλά έχει διάθεση να το κάνει, τότε ο Θεός τον συγχωρεί, γιατί βλέπει τη διάθεσή του».
Αν ο άνθρωπος ζητήσει συγννώμη και ο άλλος δεν τον συγχωρήσει τότε δίδασκε οπ. Παΐσιος πρέπει «να κάνουμε προσευχή να μαλακώσει ο Θεός την καρδιά του.Υπάρχει όμως περίπτωση να μη βοηθάει ο Θεός να μαλακώσει η καρδιά του, γιατί,αν μας συγχωρήσει, μπορεί να ξαναπέσουμε στο ίδιο σφάλμα»

http://www.exomologistetokirio.gr/

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

"Άνοιξε την καρδιά σου στο Χριστόν μας, παρακάλεσε Τον και Εκείνος θα βοηθήσει!"

Αγαπήστε και την προσευχή. Ένας έκαμε προσευχή όλην την νύχτα. Τα λόγια της προσευχής του έρχονταν το ένα μετά το άλλο χωρίς δυσκολία.

Είτε έχεις ζήλο είτε όχι, την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Δια πολλούς λόγους την προσευχήν δεν θα κόβεις Ούτε θα αμελής. Προσπάθησε επίσης, ένα κόμπο δάκρυ κάθε βράδυ να έχεις.

Ημέρα να μη πέραση χωρίς προσευχήν, αλλά και προσευχή να μη γίνη χωρίς δάκρυ.

Ή προσευχή πώς πηγαίνει; Εγώ, πολλές ημέρες κρεβάτι δεν βλέπω. Και όταν αρχίζω, γλυκαίνομαι και δεν θέλω να τελειώσω.

Όταν κάμνετε προσευχήν, να λέτε: Πιστεύω.... εις ένα Θεόν... Πατέρα... Παντοκράτορα... Ποιητήν Ουρανού και γης.... δηλ. να μη τα λέγετε, γρήγορα και σας παίρνει ό πονηρός τον λογισμόν, άλλα αργά, για να τα νοιώθετε τα λόγια.

«Αγαπάς με;» Αν αγαπούσα τον Ιησού στο μέτρο της αφέσεως που μου χάρισε, σίγουρα θα γινόμουν μια γιγάντια φωτιά αγάπης

«Αγαπάς με;» (Ιωάν. κα΄, 15). Η ερώτηση που ετέθη από τον Ιησού στον Σίμωνα Πέτρο ισχύει και για τον καθένα μας. Είναι η ουσιαστική ερώτηση. Η απάντηση που θα δώσω προσδιορίζει τη σχέση μου με το Σωτήρα.
Θα τολμήσω να πω με τον Πέτρο: «Κύριε, Συ πάντα οίδας, Συ γινώσκεις ότι φιλώ Σε» (Ιωάν. κα΄, 17). Μα τόσο συχνά η ζωή μου, τα έργα μου, αναιρούν μια παρόμοια βεβαίωση.

... με το θάνατό Του ο Χριστός άλλαξε την ίδια τη φύση του θανάτου, την έκανε μια μετάβαση – ένα “πέρασμα”, ένα “Πάσχα” – προς τη Βασιλεία του Θεού ...

Όταν κάποιος ξεκινά για ένα ταξίδι, πρέπει να ξέρει πού πηγαίνει. Το ίδιο ισχύει και με τη Σαρακοστή. Προ πάντων, η Σαρακοστή είναι ένα πνευματικό ταξίδι και προορισμός του είναι το Πάσχα, “η εορτή των εορτών”. Είναι η προετοιμασία για την “εκπλήρωση του Πάσχα, την αληθινή Αποκάλυψη”. Για να ξεκινήσουμε, επομένως, πρέπει να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε αυτή τη σύνδεση μεταξύ Σαρακοστής και Πάσχα, επειδή αποκαλύπτει κάτι πολύ ουσιαστικό, ύψιστης σημασίας για τη χριστιανική μας πίστη και ζωή.

Χρειάζεται να εξηγήσουμε ότι το Πάσχα είναι πολλά περισσότερα από μια ακόμη γιορτή, από μια επέτειο ανάμνηση ενός περασμένου γεγονότος; Οποιοσδήποτε έχει συμμετάσχει, έστω μία μόνο φορά, σε εκείνη την νύχτα που είναι “λαμπρότερη από την ημέρα”, και έχει δοκιμάσει εκείνη τη μοναδική χαρά, το γνωρίζει [...] Με το Πάσχα γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού ως κάτι που συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει σε μας. Επειδή ο καθένας μας έλαβε το δώρο αυτής της νέας ζωής και τη δύναμη να την αποδεχτεί και να τη ζήσει. Είναι ένα δώρο που αλλάζει ριζικά τη στάση μας απέναντι σε όλα τα στοιχεία αυτού του κόσμου, ακόμη και το θάνατο. Μας δίνει τη δυνατότητα να διαβεβαιώνουμε με χαρά: “Θάνατος δεν υπάρχει πια!” Όμως, ο θάνατος είναι ακόμα εδώ αναμφίβολα, συνεχίζουμε να τον αντιμετωπίζουμε και κάποια μέρα θα έρθει και θα μας πάρει. Αλλά είναι ολόκληρη η πίστη μας ότι με το θάνατό Του ο Χριστός άλλαξε την ίδια τη φύση του θανάτου, την έκανε μια μετάβαση – ένα “πέρασμα”, ένα “Πάσχα” – προς τη Βασιλεία του Θεού και μεταμόρφωσε τη μεγαλύτερη τραγωδία στον απόλυτο θρίαμβο. [...]

Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2014

"Εσύ, όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη Σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά Σου"

Φιλάνθρωπε Κύριε, πώς δεν λησμόνησες τον αμαρτωλό δούλο Σου, αλλά γεμάτος έλεος με είδες από τη δόξα Σου και μου εμφανίστηκες με ακατάληπτο τρόπο;

Εγώ πάντα Σε πρόσβαλλα και Σε έθλιβα.

Εσύ, όμως, Κύριε, για τη μικρή μου μετάνοια μου έδωσες να γνωρίσω τη μεγάλη Σου αγάπη και την άμετρη αγαθότητά Σου.

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» ;

«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία πίστεως
- Είναι προσευχή, διότι μ’ αυτήν ζητούμε παρακλητικά το θείο έλεος.
- Είναι ευχή επειδή παραδίδουμε τους εαυτούς μας στο Χριστό με το να Τον επικαλούμεθα.
- Είναι ομολογία, διότι μακαρίστηκε ο Πέτρος επειδή ομολόγησε αυτό το όνομα.
- Παρέχει το Πνεύμα διότι «κανένας δεν λέει τον Ιησού Κύριο, παρά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος».
- Χορηγεί θείες δωρεές διότι γι’ αυτήν λέει ο Χριστός στον Πέτρο «θα σου δώσω τα κλειδιά της βασιλείας των ουρανών».
- Είναι κάθαρση καρδιάς διότι βλέπει το Θεό και Τον καλεί και καθαρίζει αυτόν που βλέπει.
- Διώχνει τους δαίμονες, διότι με το Όνομα του Ιησού Χριστού διώχθηκαν και διώκονται όλοι οι δαίμονες.
- Είναι και κατοίκηση Χριστού μέσα μας διότι με το να Τον φέρουμε στη μνήμη μας - - Είναι μέσα μας και με την ενθύμηση κατοικεί και μας γεμίζει ευφροσύνη, όπως λέει, «θυμήθηκα το Θεό και γέμισα ευφροσύνη» .
- Είναι πηγή πνευματικών σκέψεων και λογισμών, διότι ο Χριστός είναι ο θησαυρός κάθε σοφίας και γνώσεως, και αυτά τα χορηγεί σ’ εκείνους που μέσα τους κατοικεί.
- Είναι απολύτρωση των αμαρτιών, επειδή λέει γι’ αυτήν «Όσα λύσεις, θα είναι λυμένα στον ουρανό».
- Είναι θεραπευτήριο ψυχών και σωμάτων, επειδή λέει «στο όνομα του Ιησού Χριστού, σήκω και περπάτα» και «Αινέα, σε θεραπεύει ο Ιησούς Χριστός».
- Χορηγεί το θείο φωτισμό, διότι ο Χριστός είναι το αληθινό φως και μεταδίδει σ’ αυτούς που Τον επικαλούνται από τη λαμπρότητα και τη χάρη Του. «Ας είναι, λέει, η λαμπρότητα του Κυρίου και Θεού μας σ’ εμάς», και «όποιος με ακολουθεί θα έχει το φως της ζωής».
- Είναι πηγή του θείου ελέους διότι ζητούμε το έλεος. Και ο Κύριος είναι ελεήμων και ελεεί όλους όσοι τον επικαλούνται, και κάνει γρήγορη εκδίκηση εκείνων που βοούν προς Αυτόν.
- Είναι η μόνη σωτηρία διότι, λέει ο Απόστολος «με κανέναν άλλο δεν μπορούμε να σωθούμε», και «Αυτός είναι ο σωτήρας του κόσμου, ο Χριστός». Γι’ αυτό και κατά την εσχάτη ημέρα «κάθε γλώσσα θα ομολογήσει» και θα ανυμνήσει, θέλοντας και μη θέλοντας «ότι Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, για να δοξάζεται ο Θεός Πατέρας».

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

" Έτσι σώζει ο Θεός τον κόσμο. "

O μοναχός φεύγει μακριά από τον κόσμο, όχι επειδή μισεί τον κόσμο αλλά επειδή αγαπά τον κόσμο και με αυτό τον τρόπο θα τον βοηθήσει περισσότερο δια της προσευχής του σε πράγματα που δεν γίνονται ανθρωπίνως παρά μόνο με θεϊκή επέμβαση.
Έτσι σώζει ο Θεός τον κόσμο.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

http://talantoblog.blogspot.gr/

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Η θαυμαστή αφθαρσία του αυτιού και του χεριού του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου

Κάποτε στην Κωνσταντινούπολή ένας άνδρας είχε κανονίσει μια συνάντηση  με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσοστόμο. Ο γραμματέας του αγίου, όταν πήγε να αναγγείλει την άφιξη του, τον βρήκε απασχολημένο με κάποιον άλλον άνδρα, ο οποίο ήταν σκυμένος κοντά στο αυτί του αγίου και του υπαγόρευε κάτι, ενώ ο άγιος έγραφε σε χαρτί αυτά που άκουγε. Ο γραμματέας δεν θέλησε να τους ενοχλήσει και είπε στον επισκέπτη να περιμένει. Κάθε φορά που πήγαινε, τους έβλεπε σε αυτή την εργασία. Στο τέλος ο επισκέπτης αγανάκτησε και έφυγε. Όταν βρήκε τον άγιο μόνο, του ανέφερε για τον επισκέπτη που έφυγε. Ο άγιος Ιωάννης τότε τον ρώτησε γιατί δεν τόν πέρασε αμέσως στο γραφείο και αυτός δικαιολογήθηκε ότι δεν ήθελε να τον ενοχλήσει στην εργασία που είχε με τον άλλον άνδρα. Ο Χρυσοστόμος του αποκρίθηκε ότι δεν υπήρχε  κανένας άλλος μέσα στο γραφείο του όλη αυτή την ώρα και ότι ήταν μόνος.
Λέγεται ότι ο άνδρας αυτός ήταν ο Απόστολος Παύλος που εκείνη των ώρα υπαγόρευε στο άγιον Ιωάννη τον Χρυστοστομο την ερμηνεία των επιστολών του.
Γι'αυτό το λόγο, σε ένδειξη σημείου και θαύματος αυτού του γεγονότος, το αυτί του αγίου Ιωάννου είναι μέχρι σήμερα άφθαρτο και βρίσκεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου του Αγίου Όρους.

Ποιοι είναι οι ήχοι της Βυζαντινής Μουσικής και ποια συναισθήματα εκφράζουν;

Ἡ ἐσωτερικὴ οὐσία τῆς βυζαντινῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς διακρίνεται γιὰ τὴν ἁπλότητα, τὴν σεμνότητα, τὴν ἱεροπρέπεια καὶ τὸ μυσταγωγικὸ κλίμα, ποὺ δημιουργεῖ τὸ ἄκουσμά της. Ὅσον ἀφορᾷ δὲ στὴν ἐξωτερική της μορφή, εἶναι φωνητική (ὄχι ἐνόργανη), μονόφωνη (ταυτόχρονη συμψαλμωδία πολλῶν φωνῶν στὴν αὐτὴ ὀξύτητα, στὴν αὐτὴ μελῳδικὴ γραμμὴ –ὄχι πολυφωνική) συνοδευομένη ἀπὸ τὸ λεγόμενο ἰσοκράτημα ἢ «ἴσον». Τοῦτο εἶναι ἕνα εἶδος ἁρμονίας, ἁπλό, ἀπερίτεχνο καὶ ἀπερίεργο, λιτὸ καὶ σεμνό, τὸ ὁποῖον στηρίζεται εἰς τὴν βάσιν τῶν τετραχόρδων της μουσικῆς κλίμακας τοῦ ὕμνου (ἢ εἰς τὴν βάσιν ἄλλων ἤχων, ὅταν αὐτοὶ ἐμπλέκονται εἰς τὴν μελῳδίαν), καὶ διασῴζεται διὰ τῆς φωνητικῆς παραδόσεως.

Τί είναι ο Όρθρος;

Ὄρθρος σημαίνει τὸ χρονικὸ διάστημα λίγο πρὶν τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἡλίου. Κατὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράδοση τὸ 24ωρο ἀρχίζει ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς νύχτας και χωρίζεται σὲ 7 καιρούς: Τρεῖς τῆς νύχτας (Ἑσπέρας, Μεσονύχτιο, Ἐξημέρωμα ἢ Ὄρθρος) καὶ Τέσσερις τῆς ἡμέρας (Α´ ὥρα, Γ´ ὥρα, Στ´ ὥρα καὶ Θ´ ὥρα).

"Οι προσευχές αυτού του είδους έχουν μεγάλη δύναμη˙ δεν ανατρέπονται, ούτε κλονίζονται ... "

«Από τα βάθη της καρδιάς μου φώναξα δυνατά προς εσένα Κύριε, Κύριε άκουσε τη φωνή μου» (Ψαλμ. 129, 1).

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Προσευχή εἰς τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν

Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐσύ πού ἔκλαψες ὅταν πέθανε ὁ φίλος σου Λάζαρος, καί ἄφησες νά στάξουν δάκρυα λύπης καί συμπάθειας γιά κεῖνον, δέξου καί τά δικά μου πικρά δάκρυα.

Μέ τά πάθη σου ἐπάνω στό Σταυρό, θεράπευσε τά πάθη μου• μέ τίς πληγές σου, γιάτρεψε τά τραύματά μου• μέ τό αἷμα σου, καθάρισε τό αἷμα μου, καί τήν εὐωδία τοῦ ζωοποιοῦ σου σώματος συγκέρασέ την μέ τό σῶμα μου• ἡ χολή, πού οἱ σταυρωταί σου σέ πότισαν, ἄς γλυκάνει τή ψυχή μου ἀπό τήν πίκρα, μέ τήν ὁποία μέ πότισε ὁ διάβολος.

Τό ἅγιο σῶμα σου, πού τό τάνυσαν ἐπάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, ἄς ἀνεβάσει πρός ἐσένα τό νοῦ μου, τόν ὁποῖο τράβηξαν πρός τά κάτω οἱ δαίμονες.

Ἡ κεφαλή σου, τήν ὁποία ἔκλινες ἐπάνω στό Σταυρό, ἄς σηκώσει ψηλά τό κεφάλι μου, πού τόσα ραπίσματα ἔχει δεχτεῖ κατά πρόσωπο ἀπό τούς ἀντιπάλους μου δαίμονες.

Τά πανάγια χέρια σου, πού ἀπό τούς ἀπίστους καρφώθηκαν ἐπάνω στό Σταυρό, ἄς μέ ἀνεβάσουν πρός ἐσένα, καθώς βρίσκομαι πεσμένος στά βάθη τῆς ἀπώλειας, ὅπως τό πανάγιο στόμα σου μᾶς ὑποσχέθηκε.

Τό πρόσωπό σου, πού ἀπ’ τούς θεοκατάρατους δέχτηκε ἐμπτυσμούς καί ραπίσματα, ἄς καθαρίσει καί τό δικό μου πρόσωπο, τό ὁποῖο καταλερώθηκε ἀπό τίς ἁμαρτίες.

Ἡ ψυχή σου, τήν ὁποία, ὄντας ἀκόμη πάνω στό Σταυρό, παρέδωσες στό Πατέρα σου, ἄς ὁδηγήσει κ’ ἐμένα πρός ἐσένα, μέ τή χάρη σου. Ἡ καρδιά μου δέν πονάει νά τρέξει πρός ἀναζήτησή σου.

Δέν ἔχω μετάνοια, οὔτε κατάνυξη, αὐτά πού ἐπαναφέρουν τά παιδιά στό πατρικό τους.

Δέν ἔχω δάκρυα παρακλήσεως, Δέσποτά μου. Ὁ νοῦς μου ἔχει σκοτιστεῖ, βυθισμένος στά βιοτικά καί τά ὑλικά, καί δέν μπορεῖ νά σέ ἀτενίσει• μέ πόνο, ἡ καρδιά μου ἔχει παγώσει ἀπό τούς πολλούς πειρασμούς καί δέν μπορεῖ νά ζεσταθεῖ ἀπό τά δάκρυα τῆς ἀγάπης της γιά σένα.

Τετάρτη 12 Φεβρουαρίου 2014

3 ερωτήσεις & 3 απαντήσεις για τη νηστεία

Κατά την επίσκεψη στη Μονή του Αγίου Διονυσίου τα παιδιά υπέβαλαν ορισμένες ερωτήσεις στον πατέρα Μάξιμο, ηγούμενο του μοναστηριού. Εδώ είναι 3 απο αυτές.

Ποια και τί είναι η “Κυριακή τῆς συγγνώμης” ;

Ἡ τελευταία μέρα πρίν ἀπό τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἦταν ἀνέκαθεν γνωστή στό λαό ὡς “Κυριακή τῆς συγγνώμης”.
Τήν ἡμέρα αὐτή διαβάζονται τά ἑξῆς λόγια τοῦ Χριστοῦ,
ἐάν δέ μή ἀφῆτε τοῖς ἀνθρώποις τά παραπτώματα αὐτῶν, οὐδέ ὁ πατήρ ὑμῶν ἀφήσει τά παραπτώματα ὑμῶν” (Ματθ. 6,15).
Τό ἴδιο βράδυ στήν ἐκκλησία ὁ καθένας ζητᾶ συγγνώμη ἀπό τούς ἄλλους στόν “ἑσπερινό τῆς συγγνώμης” ἔτσι, ὥστε νά εἰσέλθουμε στή Σαρακοστή, στόν καιρό τοῦ καθαρμοῦ, ἐμβαθύνοντας καί ἁγιάζοντας τή ζωή μας, συμφιλιωμένοι μέ τούς ἄλλους.

Τί και ποιος είναι ο "Μέγας Κανών" ;

Ὁ Μέγας Κανών, ποὺ συνέθεσε ὁ ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἱεροσολυμίτης, ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, εἶναι ὕμνος βαθιᾶς συντριβῆς καὶ συγκλονιστικῆς μετανοίας.
Στην αρχή της Μεγάλης Σαρακοστής, στο μεγάλο απόδειπνο των τεσσάρων πρώτων ημερών της Α΄ Εβδομάδας των Νηστειών διαβάζεται χωρισμένος σε τέσσερα μέρη ο Μεγάλος Κανόνας και ολόκληρος την Πέμπτη της Ε΄ εβδομάδας των Νηστειών.
Ψάλλεται σε ήχο πλ. β΄ που είναι ιδιαίτερα κατανυκτικός, εκφραστικός του πένθους και της συντριβής της καρδιάς.
Μπορούμε να περιγράψουμε το κανόνα αυτό σαν ένα θρήνο μετάνοιας που μας μεταφέρει στο βάθος και στο πεδίο δράσης της αμαρτίας, κλονίζοντας τη ψυχή μας με την απόγνωση, τη μετάνοια και την ελπίδα. Με μιά μοναδική τέχνη ο Άγιος Ανδρέας συνυφαίνει τα μεγάλα βιβλικά θέματα: Αδάμ και Εύα, Παράδεισος και Πτώση, Πατριάρχες, Νώε και κατακλυσμός, Δαβίδ, Χώρα της Επαγγελίας και τελικά Χριστός και Εκκλησία, ομολογία των αμαρτιών και μετάνοια. Τα γεγονότα της ιερής ιστορίας παρουσιάζονται σαν γεγονότα της ζωής μου. Οι ενέργειες του Θεού στο παρελθόν αποβλέπουν σε μένα και στη σωτηρία μου, η τραγωδία της αμαρτίας και η προδοσία παρουσιάζονται σαν προσωπικά δική μου τραγωδία. Η ζωή μου παρουσιάζεται σαν ένα κομμάτι της μεγάλης πάλης ανάμεσα στο Θεό και τις δυνάμεις του σκότους που επαναστατούν εναντίον του.
Η πνευματική ιστορία του κόσμου είναι επίσης και δική μου ιστορία. Γίνονται για μένα μια πρόκληση με τα αποφασιστικά γεγονότα και τις πράξεις από το παρελθόν, που το νόημά τους και η δύναμή τους είναι αιώνια, γιατί κάθε ανθρώπινη ψυχή - μοναδική και ανεπανάληπτη - συγκινείται από το ίδιο δράμα, αντιμετωπίζει την ίδια τελικά εκλογή, ανακαλύπτει την ίδια πραγματικότητα.

Το έργο και ο σκοπός του Μεγάλου Κανόνα είναι να ξεσκεπάσει την αμαρτία και έτσι να μας οδηγήσει στη μετάνοια. Η αποκάλυψη αυτή, δεν γίνεται με ορισμούς και απαριθμήσεις, αλλά με μια βαθειά ενατένηση στη μεγάλη βιβλική ιστορία που είναι η ίδια η ιστορία της αμαρτίας, της μετάνοιας και της συγγνώμης.
Καταλαβαίνουμε ότι αμαρτία είναι, πρώτα απ' όλα, η άρνηση ότι η ζωή είναι προσφορά ή θυσία στο Θεό, με άλλα λόγια δηλαδή, η άρνηση ότι η ζωή έχει θεϊκό προσανατολισμό, ότι η αμαρτία, επομένως, είναι από τις ρίζες της, η παρέκκλιση της αγάπης μας από τον τελικό σκοπό της.

Για να καταλάβουμε σωστά τον Μεγάλο Κανόνα θα πρέπει να ξέρουμε την Αγία Γραφή και να έχουμε την ικανότητα να μεταφέρουμε τα νοήματά του στη ζωή μας.
<<Κανόνες>> στην εκκλησιαστική υμνογραφία λέγονται ύμνοι μεγάλοι, αποτελούμενοι από μικρότερες ενότητες, που ονομάζονται <<Ωδές>>. Κάθε <<Ωδή>> (σημαίνει άσμα θρησκευτικό, από το ρήμα άδω) αποτελείται από τον <<ειρμό>>, που είναι η πρώτη στροφή κάθε Ωδής και χρησιμεύει σαν υπόδειγμα και βάση των στροφών που ακολουθούν, τα λεγόμενα τροπάρια (τρέπονται σύμφωνα με τον ειρμό).

Μέγας ονομάσθηκε για την έκτασή του, αποτελείται από εννέα ωδές, έντεκα ειρμούς (η β΄και η γ΄ ωδή έχουν από δύο ειρμούς) και 250 τροπάρια (25 η α΄ ωδή, 41 η β΄, 28 η γ΄, 29 η δ΄, 23 η ε΄, 33 η στ΄, 22 η ζ΄, 22 η η΄ και 27 η θ΄).
Συντάχθηκε από τον Άγιο Ανδρέα αρχιεπίσκοπο Κρήτης, ο οποίος γεννήθηκε γύρω στα 660 στη Δαμασκό. Έγινε μοναχός στα Ιεροσόλυμα και κληρικός στη Κωνσταντινούπολη. Ψηφίσθηκε μετά το 710 αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Άφησε πλούσιο συγγραφικό έργο, κυρίως υμνογραφικό και ομηλιτικό.
Την Πέμπτη της Ε΄ εβδομάδας των Νηστειών, στα μοναστήρια ψάλλεται ολόκληρος την δ΄ ώρα της νύκτας, γύρω στα μεσάνυχτα και στους ενοριακούς ναούς το βράδυ της Τετάρτης μαζί με το μικρό απόδειπνο, της ίδιας εβδομάδας.
Το θέμα και το σκοπό του Κανόνα περιγράφει το συναξάρι της Ε΄ Εβδομάδας των Νηστειών: <<Ο ποιητής, με πλήθος αγιογραφικών ιστορημάτων και παραδειγμάτων, θετικών και αρνητικών, από την πλάση και τη πτώση του Αδάμ ως την Ανάληψη του Χριστού και τον ευαγγελισμό της ανθρωπότητος από τους Αποστόλους, παρακινεί κάθε ψυχή να μιμείται τις καλές πράξεις, ν' αποφεύγει τις φαύλες και να καταφεύγει πάντα στο Θεό με μετάνοια, δάκρυα, εξομολόγηση και κάθε ευαρέστηση.>>

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

Πώς να διώχνω τους κακούς λογισμούς;

Κανένας αρχάριος στην πνευματική ζωή δεν μπορεί να διώξη τον κακό λο­γισμό, αν ίσως δεν τον διώξη ο Θεός. Δυνατές ψυχές μπορούν να πολεμήσουν και να διώξουν τούς κακούς λογισμούς, πλην κι αυτές όχι από λόγου τους, αλλά μαζί με τον Θεό, τους πολεμούν και τούς διώχνουν.

Όταν σου έρχονται κακοί λογισμοί να επικαλήσαι ακατάπαυστα τον Κύριον Ιησούν, ήγουν να λες την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ, Γιέ του θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν», κι αυτοί θα φυγαδευθούν γιατί δεν υποφέρουν τη θέρμη πού ανά­βει στην καρδιά η προσευχή.

Η θέρμη αυτή είναι φωτιά που τους καίει, καθώς λέγει και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος.

Με το όνομα του Ιησού χτύπα και λάβωνε τους εχθρούς. Επειδή και ο Θεός ημών είναι φωτιά που αφανίζει την κακία.

ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

http://pragmatikoixristianoi.blogspot.gr/

"Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά"

Ο Θεός βλέπει από κοντά τις ταλαιπωρίες των παιδιών Του και τα παρηγορεί σαν καλός Πατέρας. Γιατί, τι νομίζεις, θέλει να βλέπη το παιδάκι Του να ταλαιπωρήται; Όλα τα βάσανά του, τα κλάματά του, τα λαμβάνει υπ’ όψιν Του και ύστερα πληρώνει. Μόνον ο Θεός δίνει στις θλίψεις την αληθινή παρηγοριά.
Γι’ αυτό, άνθρωπος που δεν πιστεύει στην αληθινή ζωή, που δεν πιστεύει στον Θεό, για να Του ζητήση το έλεός Του στις δοκιμασίες που περνάει, είναι όλο απελπισία και δεν έχει νόημα η ζωή του. Πάντα μένει αβοήθητος, απαρηγόρητος και βασανισμένος σ’ αυτήν την ζωή, αλλά καταδικάζει και αιώνια την ψυχή του.
Οι πνευματικοί όμως άνθρωποι, επειδή όλες τις δοκιμασίες τις αντιμετωπίζουν κοντά στον Χριστό, δεν έχουν δικές τους θλίψεις. Μαζεύουν τις πολλές πίκρες των άλλων, αλλά παράλληλα μαζεύουν και την πολλή αγάπη του Θεού.

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

"Δόξα τω Θεώ! Αυτή η δοκιμασία με έφερε κοντά στον Θεό. Ο Θεός για το καλό μου το έκανε"

- Γέροντα, οι δοκιμασίες πάντοτε ωφελούν τους ανθρώπους;
- Εξαρτάται από το πως αντιμετωπίζει κανείς τις δοκιμασίες. Όσοι δεν έχουν καλή διάθεση, βρίζουν τον Θεό, όταν τους βρίσκουν διάφορες δοκιμασίες. «Γιατί να το πάθω εγώ αυτό; Λένε. Να, ο άλλος έχει τόσα καλά! Θεός είναι αυτός;» Δεν λένε «ήμαρτον», αλλά βασανίζονται. Ενώ οι φιλότιμοι λένε: «Δόξα τω Θεώ! Αυτή η δοκιμασία με έφερε κοντά στον Θεό. Ο Θεός για το καλό μου το έκανε». Και ενώ μπορεί πρώτα να μην πατούσαν καθόλου στην εκκλησία, μετά αρχίζουν να εκκλησιάζωνται, να εξομολογούνται, να κοινωνούν. Πολλές φορές μάλιστα ο Θεός τους πολύ σκληρούς τους φέρνει κάποια στιγμή με μια δοκιμασία σε τέτοιο φιλότιμο, που μόνοι τους παίρνουν μεγάλη στροφή και εξιλεώνονται με τον πόνο που νιώθουν για όσα έκαναν.

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

"Στα μάτια των παιδιών καθρεπτίζεται ο Θεός, ώστε και εμείς που Τον λησμονήσαμε, να Τον θυμηθούμε"

«Τίς ἄρα μείζων ἐστὶν ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν; καὶ προσκαλεσάμενος ὁ ᾿Ιησοῦς παιδίον ἔστησεν αὐτὸ ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ εἶπεν· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται». (Ματθ. 18, 2-5).

Τα παιδιά είναι η ένσαρκη ενθύμηση σε όλους μας για το πώς θα πρέπει να είμαστε. Όταν λέγει ο Κύριος ότι πρέπει να γίνουμε σαν τα παιδιά, δεν εννοεί την μωρία των παιδιών, αλλά την αγαθότητά τους, την καθαρότητά τους, την ακακία τους.

Ο κόσμος των παιδιών, είναι ο κόσμος του Θεού. Ένας κόσμος χωρίς μνησικακία, χωρίς έχθρες, χωρίς εμπάθεια, χωρίς φθόνο. Ένας κόσμος με απλότητα, με ανεξικακία, με δόσιμο, με ταπείνωση, με αγάπη.

Παρασκευή 7 Φεβρουαρίου 2014

"Μὴν ἀγωνιᾷς γιὰ τίποτε ἀφοῦ ὁ Κύριος σου εἶναι παρὼν στὴ ζωή σου"


«Μὴν ἀγωνιᾷς γιὰ τίποτε ἀφοῦ ὁ Κύριος σου εἶναι παρὼν στὴ ζωή σου.

Ἡ ἀγκάλη Του σὲ περιβάλλει ἀπὸ παντοῦ.

Βρίσκεται, ὄχι μονάχα γύρω σου, ἀλλὰ μέσα σου, γνωρίζοντας ὅλους τοὺς λογισμοὺς τὶς ἀνάγκες καὶ τοὺς πόθους σου».

Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης

http://churchofagianapa.blogspot.gr/

"Αν αγαπάμε τον ένα και δεν αγαπάμε τον άλλο, τότε η αγάπη μας δεν ξεπερνάει τα μέτρα των άπιστων ανθρώπων"

Τα χαρακτηριστικά των χριστιανών πρέπει να είναι η αγάπη και η ειρήνη. Πολλά είναι εκείνα που χαρακτηρίζουν τους χριστιανούς, αλλά τα σπουδαιότερα και ανώτερα απ' όλα είναι η αγάπη και η ειρήνη.
Γι' αυτό και ο Χριστός είπε: «Έτσι θα καταλαβαίνουν όλοι πως είστε μαθητές μου, αν έχετε αγάπη ο ένας για τον άλλον» (Ιω. 13,35) και «Σας δίνω τη δική μου ειρήνη» (Ιω. 14,27).

Η αγάπη μας πρέπει ν’ αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους. Αν αγαπάμε τον ένα και δεν αγαπάμε τον άλλο, τότε η αγάπη μας δεν ξεπερνάει τα μέτρα των άπιστων ανθρώπων. Η δική μας αγάπη όμως, η αγάπη των χριστιανών, δεν είναι τέτοια.

"Είσαι όμορφος/η από την φύση σου... όχι γιατί στο αναγνωρίζουν οι άλλοι, αλλά διότι είσαι εικόνα Θεού..."

Η κοσμική ομορφιά σε ασχημαίνει...δεν την χρειάζεσαι, σε οδηγεί σε μία τυποποιημένη "ομορφιά", σε μία φασιστική νοοτροπία περί κάλλους...
Είσαι όμορφος/η από την φύση σου... όχι γιατί στο αναγνωρίζουν οι άλλοι, αλλά διότι είσαι εικόνα Θεού...
Διαφύλαξε λοιπόν την ομορφιά της ύπαρξής σου, μπροστά στον καθρέπτη της αιωνιότητος και όχι μπροστά στους καθρέπτες της φθοράς, διότι μόνο τότε θα ζήσεις πραγματικά ελεύθερος/ή.
Ο Θεός σε αγαπά, όχι λόγο της επιδερμίδας σου ή λόγο του χρώματος των ματιών σου ή για το αθλητικό σώμα σου. Σε αγαπά γιατί είσαι εσύ... σε αγαπά γιατί είσαι κομμάτι Του, σε αγαπά χωρίς να απαιτεί από εσένα επιτηδευμένους χρωματισμούς στο πρόσωπό σου.
Σε αγαπά για αυτό που είσαι, όχι γι'αυτό που οι άλλοι απαιτούν από σένα να δείχνεις.

αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος

http://panagiaalexiotissa.blogspot.gr/

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου 2014

Σημεία της αιώνιας σωτηρίας - Γρηγορείτε ουν και προσεύχεσθε

Σημεία της αιώνιας σωτηρίας
Τα θαύματα του ενανθρωπήσαντος Θεού ήσαν οι πιο μεγάλες υλικής φύσης ευεργεσίες, που μπορεί να φαντασθή ο άνθρωπος. Ποια ευεργεσία μπορεί να θεωρηθή πιο μεγάλη από την επαναφορά ενός νεκρού στη ζωή; Ποια ευεργεσία θα νομισθή πολυτιμότερη από την θεραπεία ανίατης ασθένειας, που κάνει τον άνθρωπο να μη ζη, ενώ ακόμη ζη; που κάνει τη ζωή να ομοιάζη πιο πολύ με θάνατο παρά με ζωή;

Και όμως• τα θαύματα του Χριστού, όσο κι αν ήταν γεμάτα ευεργεσίες, αγιωσύνη, και πνευματικό νόημα, δεν ήσαν παρά σημεία• σημεία της αιώνιας σωτηρίας, που δίνει ο λόγος του Θεού. Οι αναστηθέντες από τον Χριστό, αργότερα πέθαναν πάλι. Τους δόθηκε μόνο μια μικρή παράταση ζωής. Δεν τους δόθηκε ζωή για πάντα. Εκείνοι που θεραπεύθηκαν από τον Κύριο, αρρώστησαν πάλι• και πέθαναν. Η υγεία τους δόθηκε για ένα μικρό χρονικό διάστημα• όχι για πάντα. Οι προσωρινές υλικές ευεργεσίες εξεχύθηκαν στον κόσμο για να είναι σημείο των αιωνίων, των πνευματικών ευεργεσιών. Οι ορατές δωρεές δόθηκαν στους ανθρώπους, τους υποδουλωμένους στις εντυπώσεις των αισθήσεων, για να τους κάνουν να πιστέψουν ότι υπάρχουν και δωρεές αόρατες• και να τις αναζητήσουν. Τα σημεία έβγαλαν τους ανθρώπους από τον γκρεμό της άγνοιας, της υποδούλωσης στις εντυπώσεις των αισθήσεων, και τους ωδήγησαν στην πίστη. Την γνώση των αιωνίων αγαθών την δίνει η πίστη. Αυτή βάζει στις καρδιές τον πόθο να τα αναζητούν.

"... όλοι εκείνοι που δεν πίστευσαν στην αλήθεια, αλλά αντίθετα έδειχναν χαρά όταν άκουγαν τα ψέματα, θα κατακριθούν από τον Θεό"

Όπως λάμπει ο ήλιος στον ουρανό, έτσι λάμπει και ο χριστιανισμός. Όποιος κλείνει τα μάτια του γιατί έτσι το θέλει, να έχη το θάρρος να το λέη, ότι δεν ξέρει τίποτε για τον Χριστό, επειδή έτσι το θέλει! και όχι επειδή δεν υπάρχει τάχα φως. Η αιτία, που οι άνθρωποι απορρίπτουν τον Θεάνθρωπο, είναι μέσα τους. Κατά τον ίδιο τρόπο και η αιτία, που τους κάνει και δέχονται τον αντίχριστο, είναι και αυτή μέσα τους. «Εγώ ήλθον εν τω ονόματι του Πατρός μου, είπε ο Κύριος στους Ιουδαίους• μα σεις δεν με δεχθήκατε. Αν κάποιος άλλος έλθη στο δικό του όνομα, αυτόν θα τον δεχθήτε»[54]!

Εδώ ο Χριστός μας το λέει ξεκάθαρα, ότι αυτοί και αρνήθηκαν τον Χριστό και εδέχθηκαν τον αντίχριστο, παρ’ ότι συνήθως για τον αντίχριστο μιλάμε σαν για κάποιος που πρόκειται να έλθη. Γιατί όποιος λόγω δομής της σκέψης του αρνείται τον Χριστό, αυτός, ακριβώς λόγω της δομής της σκέψης του, είναι έτοιμος να δεχθή και θα δεχθή τον αντίχριστο. Γι’ αυτό, και τους κατέταξε σ’ εκείνους που εδέχθηκαν τον αντίχριστο, παρ’ ότι αυτοί εξεμέτρησαν το ζην πολλούς αιώνες, πριν έλθη ο αντίχριστος. Γιατί έκαναν το πιο μεγάλο έργο του αντιχρίστου: έγιναν θεοκτόνοι. Όταν θα έλθη ο ίδιος ο αντίχριστος δεν θα έχη να κάμη τόσο μεγάλο κακούργημα, το πνεύμα τους βρισκόταν σε τόσο εχθρική σχέση προς τον Χριστό, ώστε να έχη αυτόματα απόλυτη συγγένεια με τον αντίχριστο, παρ’ ότι από αυτόν τους χώριζε ένα τόσο τεράστιο χρονικό διάστημα, που μέχρι τώρα έχει φθάσει στις περίπου δυο χιλιάδες χρόνια.

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

"Πώς θα μάθω να προσεύχομαι;" Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Η προσευχή γίνεται με το Άγιον Πνεύμα

Πολλές φορές σκέφτομαι αν εμείς οι άνθρωποι αναζητώντας τη χαρά και την ευτυχία, μήπως αγνοούμε ότι η αιώνια χαρά και ευτυχία βρίσκεται στον Θεό!
Αναζητούμε τον Ουράνιο Πατέρα μας, αλλά δε ξέρουμε που να ψάξουμε. Αγαπάμε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό και θέλουμε να κερδίσουμε την Βασιλεία του Θεού. Όταν στρέφουμε σ' Αυτόν το νου μας θέλουμε να Του μιλήσουμε, πως όμως ο διάλογος αυτός επιτυγχάνεται; Με τη προσευχή.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχείο