Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης Σου. Ωσαννά εν τοις Υψίστοις· Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν Ονόματι Κυρίου. (Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη Δόξα Σου. Σώσε μας, Ύψιστε Θεέ· Ευλογημένος ο Ερχόμενος στο Όνομα Του Κυρίου).
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

… ήρθα για τα δάκρυα της μάνας σου…. εσύ θα ζήσεις, θα ζήσεις και θα Μας υπηρέτησης….

Ζούσε την τρέλα της νεότητός του με μοτοσυκλέτα πολλών κυβικών και από ταχύτητα μέγιστη 150 χιλιόμετρα ανά ώρα πού ήταν ρυθμισμένη… μετά από μεταποίηση της μηχανής, έφτασε να τρέχει με 230 χιλιόμετρα ανά ώρα. Επιδιδόταν δε και σε αυτοσχέδιους συναγωνισμούς με άλλους παρομοίους του με μεγάλα χρηματικά στοιχήματα 400 και 500 χιλιάδες δραχμές.
Όμως ένα απόγευμα στους είδικούς δρόμους πού επέλεγαν να τρέξουν (τους υποτίθεται χωρίς μεγάλη κυκλοφορία αυτοκινήτων), κατά την ώρα ενός αυτοσχέδιου συναγωνισμού παρά την προσπάθειά του να αποφύγει ένα αυτοκίνητο, έγινε σφοδρή σύγκρουση και πετάχτηκε 10 μέτρα μακριά μέσα σε ένα χαντάκι έξω από το δρόμο.
Η μοτοσυκλέτα βεβαίως διαλύθηκε και ο ίδιος υπέστη θανάσιμα τραύματα. Τον περισυνέλεξαν και τον μετέφεραν στο νοσοκομείο. Μετά από την επιβεβαίωση των ιατρών, τον οδήγησαν κατευθείαν στο νεκροτομείο, όπου ένας νοσοκόμος – νεκροτόμος ανέλαβε να τον πλύνει και να τακτοποιήσει τα εγχυμένα σπλάχνα του προκειμένου να τον παραλάβει το γραφείο τελετών πού είχαν στείλει οι συγγενείς του.
Είχαν περάσει περίπου 8 ώρες από το συμβάν. Εκείνη την στιγμή ανοίγει τα μάτια του, σηκώνεται και κάθεται στο μαρμάρινο τραπέζι του νεκροτομείου. Ο νοσοκόμος έντρομος βάζει τις φωνές και αρχίζει να τρέχει προς την έξοδο πανικόβλητος.

"Το παιδί μου τελικά θεραπεύτηκε αλλά και σε άλλες δύσκολες περιστάσεις της ζωής μου ο Αρχάγγελος Μιχαήλ στάθηκε προστάτης και βοηθός μου"

Τον Μάιο του 2008 , ένας ευσεβέστατος κρατικός υπάλληλος ήρθε να προσκυνήσει την Παναγιά στην Βαρνάκοβα μαζί με την σύζυγό του. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας μαζί του, αναφέρθηκε και στην Χάρι του Αρχάγγελου Μιχαήλ και σε αλησμόνητα περιστατικά όπου δέχτηκε την άμεση βοήθειά του. Χαρακτηριστικά είπε:
“Επειδή το αγοράκι μου είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας, αποφάσισα να πάω στο προσκύνημα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στο Μαντάμαδο της Μυτιλήνης και να ζητήσω τις μεσιτείες του για την θεραπεία του παιδιού μου.
Πράγματι , φθάσαμε στο προσκύνημα , όπου πολλοί πιστοί περίμεναν στην σειρά για να μπορέσουν να προσκυνήσουν. Όταν όμως βρέθηκα μπροστά στην θαυματουργή   εικόνα του, δυστυχώς δεν μπόρεσα να προσευχηθώ όπως το ήθελα. Κι ενώ απομακρυνόμουν, είπα με την σκέψη μου στον Αρχάγγελο:

"Ανοίξτε την καρδιά σας, γίνετε πιο κοινωνικοί και επιεικείς, πλατύνετε την καρδιά σας με την αγάπη και κρατηθείτε σταθερά στην ευσέβεια."

Πολύ μιλούσε ο στάρετς για τον σταυρό της οικογένειας ,για το πώς θα βρεις στο σπίτι σου τη σωτηρία, μέσα στο συνηθισμένο περιβάλλον του σπιτιού.
- Ο εχθρός σε μας τους πιστούς, ιδιαίτερα δυνατά επιτίθεται με τη διατάραξη της ειρήνης. Στους ζηλωτές της ευσέβειας όχι σπάνια συμβαίνει να δοκιμάσουν από τους οικείους τους δυνατή αντιπάθεια και εχθρότητα εξ αιτίας της ευσέβειάς τους, αν και αυτοί που τους εχθρεύονται δεν δείχνουν ότι γίνονται εχθροί τους λόγω της ευσέβειάς τους. Εδώ πρέπει να δείξετε υπομονή.
Μη συγχύζεσθε ,μην απελπίζεσθε, αλλά θυμηθείτε τα λόγια του Σωτήρος: «Εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού» ( Ματθ. 10,36 ) .Και διορθώστε τις ελλείψεις σας.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

«…ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν…»

Θέλεις να μάθεις τη σημασία της αρετής;

Τα εξής παραγγέλνει ο Θεός στους ανθρώπους: «κανείς από σας ας μη διατηρεί στην καρδιά του κακία για τον αδελφό του» (Ζαχ. ζ΄10) και «κανείς ας μην συλλογίζεται την κακία του άλλου» (Ζαχ. η΄ 17).

Βλέπεις; Δεν λέει μόνο, συγχώρεσε το κακό του άλλου, αλλά μην το έχεις ούτε στη σκέψη σου, μη το συλλογίζεσαι, άφησε όλη την οργή, εξαφάνισε την πληγή. Νομίζεις, βεβαίως, ότι με την εκδικητικότητα τιμωρείς εκείνον που σε έβλαψε. Γιατί εσύ ο ίδιος σαν άλλο δήμιο εγκατέστησες μέσα σου το θυμό και καταξεσκίζεις τα ίδια σου τα σπλάχνα.

Τί συνέβη και η Παναγία μας ζήτησε από τον Υιό Της και Θεό μας να Της ''χαρίσει'' τον Άθω;

Κατά την γενική αγιορείτικη παράδοση, η Κυρία Θεοτόκος με τον Άγιο Ιωάννη το Θεολόγο, ταξίδευε με πλοίο από την Παλαιστίνη στην Κύπρο, για να επισκεφτεί τον Άγιο Λάζαρο (τον αναστημένο εκ νεκρών). Λόγω όμως μεγάλης τρικυμίας και με υπερφυσικό τρόπο, το πλοίο βρέθηκε στον Άθω και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κλήμεντος στη Μονή Ιβήρων.
Εκεί οι κάτοικοι του Άθω, οδηγούμενοι από τη θεία Πρόνοια, έσπευσαν να υποδεχθούν την μητέρα του Κυρίου μας Παναγία και αφού άκουσαν τη διδασκαλία της δέχθηκαν το Χριστιανισμό.
Λέγεται επίσης από την παράδοση, ότι όταν πλησίαζε το πλοίο της Παναγίας στο Άγιο Όρος, καταστράφηκε το μεγάλο άγαλμα του Διός που βρισκόταν στη κορυφή του Όρους και τα υπόλοιπα είδωλα συνετρίβησαν. Η κορυφή του Άθω και όλα τα δέντρα και τα σπίτια έκλιναν και προσκύνησαν προς το μέρος του λιμανιού του Κλήμεντος όπου έμπαινε το καράβι της Παναγίας. Την άφιξη της Θεοτόκου στο Όρος αναφέρουν οι κώδικες Λ' 66 και Ι' 31 της Λαυριώτικης βιβλιοθήκης.
Όταν οι απόστολοι έβαλαν κλήρο τις περιοχές στις οποίες θα κηρύξουν, ζήτησε και η Παναγία να πάρει κλήρο για να κηρύξει το ευαγγέλιο. Ο κλήρος έδειχνε την περιοχή Ιβηρίαν. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ όμως παρουσιάστηκε και είπε στην Παρθένο ότι η πραγματική περιοχή στην οποία θα βρεθεί θα είναι η Μακεδονία και το Όρος Άθως.

" Ἄν ἡ ἀπάντησή σας εἶναι «νεκρή» αὐτό θά σημαίνει ὅτι φροντίζετε….πτώματα!"

Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι ἀφοσιώνονται σέ Σένα Κύριε. Οἱ ἄλλοι ἐπαναστατοῦν ἐναντίον Σου. Τά παιδιά καί οἱ ἅγιοι εἶναι ἡ διαχωριστική γραμμή ἀνάμεσα στή βασιλεία τῶν οὐρανῶν (ἡ φωτεινή ὕπαρξη) καί στό σκόταδι τῆς ἀνυπαρξίας (Ματθ. 18. 2-5).

Οἱ φύλακες τῶν παιδιῶν ὀνομάζουν τούς ἑαυτούς των, γονεῖς καί ἐγκαταλείπουν τά παιδιά Σου στό χάος.

Οἱ φύλακες παρουσιάζονται ὡς γονεῖς καί γι᾽ αὐτό καθοδηγοῦν τά παιδιά Σου σάν νά εἶναι προσωπική τους ἰδιοκτησία. Ἀκριβῶς γι᾽ αὐτό παρεκτρέπονται καί διασποῦν τό ρόλο τους.
Τά παιδιά πού ἐσεῖς οἱ φύλακες ἔχετε ἀπαγάγει ἀνήκουν σέ κάποιον ἄλλον καί σεῖς εὐθύνεστε γιά κλοπή καί ληστεία.

Δέν σᾶς ἀνήκει οὔτε ἡ δική σας ζωή, οὔτε ἡ ζωή τῶν παδιῶν σας γιά τήν ὁποία ἐσεῖς ἔχετε μόνο τό ρόλο τοῦ ἀγωγοῦ. Ὅλα ἀνήκουν σέ κάποιον ἄλλον, ἐκτός ἀπό τήν ἐσωτερική κακία σας καί τήν ἀδυναμία πού εἶναι μόνο δική σας. Γιά ὅτι ἄλλο κατέχετε θά θεωρηθεῖτε ὑπεύθυνοι κλοπῆς. Δηλαδή εὐθύνεστε γιά ληστεία γιατί οἰκειοποιηθήκατε αὐτά πού στήν οὐσία δέν εἶναι δικά σας ἀλλά ἀνήκουν σέ κάποιον ἄλλον. Θά εὐθύνεστε γιά ληστεία ἐπειδή ἔχετε ἀκρωτηριάσει ἐκεῖνα πού ἀνήκουν σέ ἄλλον.

Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι"

Σημαίνει ο Θεός, σημαίνει η γης, σημαίνουν τα επουράνια,
σημαίνει κι η Αγιά Σοφιά, το Μέγα Μοναστήρι
με τετρακόσια σήμαντρα κι εξηνταδυό καμπάνες.
Κάθε καμπάνα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος.

Ψάλλει ζερβά ο βασιλιάς, δεξιά ο Πατριάρχης
κι απ' την πολλή την ψαλμουδιά, εσειόνταν οι κολώνες.
Να μπούνε στο χερουβικό και να 'βγη ο βασιλέας,
φωνή τους ήρθε εξ' ουρανού κι απ' Αρχαγγέλου στόμα.

Πάψετε το χερουβικό κι ας χαμηλώσουν τ' άγια,
παπάδες πάρτε τα ιερά και 'σεις κεριά σβηστείτε,
γιατί είναι θέλημα Θεού η Πόλη να τουρκέψη.

Μον' στείλτε λόγο στη Φραγκιά, να 'ρθουνε τρία καράβια
το 'να να πάρει το σταυρό και τ' άλλο το βαγγέλιο,
το τρίτο το καλύτερο την ΄Αγια Τράπεζά μας
μη μας την πάρουν τα σκυλιά, μη μας την μαγαρίσουν.

Η Δέσποινα ταράχθηκε κι εδάκρυσαν οι εικόνες
"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μη πολυδακρύζεις
πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θα 'ναι".

http://agiosharalabos.blogspot.gr

Χριστός Ανέστη!!!

Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Με ό,τι θα φύγει ο άνθρωπος από δω, μ΄αυτό και θα παρουσιαστεί μπροστά στο κριτήριο του Χριστού.

Η σκέψη του θανάτου είναι ικανή να παρακινήσει τον αμαρτωλό σε μετάνοια. Μας είναι και γνωστός και άγνωστος ο θάνατος. Γνωστός, γιατί ξέρουμε ότι όλοι θα πεθάνουμε. Άγνωστος, γιατί δεν ξέρουμε πότε, πού και πώς θα πεθάνουμε. Όσο περισσότερο ζούμε, τόσο περισσότερο μικραίνει η ζωή μας, τόσο λιγοστεύουν οι μέρες μας και πλησιάζουμε στο θάνατο. Είμαστε πιο κοντά του σήμερα απ΄ό,τι χθές, αυτή την ώρα απ΄ό,τι την προηγούμενη. Ο θάνατος βαδίζει αόρατος πίσω απ΄τον καθένα και τον αρπάζει τότε που δεν το υποπτεύεται. Εντούτοις, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι - και μάλιστα οι υγιείς και οι δυνατοί - κάνουν τις ακόλουθες σκέψεις για τον ευατό τους:

Πατρικές νουθεσίες

1) Είπε ο γέροντας σ΄ έναν νέο δόκιμο που μόλις είχε λάβει δώρο ένα κομποσκοίνι από έναν άλλο πατέρα. Αυτό το κομποσκοίνι θα σου ζητήσει πολύ κόπο ¨

2) Οι αρχάριοι στην προσευχή να λένε όσο πιο συχνά το ¨ Πάτερ ημών ή τον Ν ψαλμό ή κάποια άλλη προσευχή χωρίς να επιμένουν στην αρχή τόσο στην ευχή του Ιησού αλλά προσπαθώντας ν΄ αποκτήσουν κατάσταση εγρήγορσης στην παρουσία του Θεού.

3) Καλύτερα να είσαι στον κόσμο με τον πόθο να γίνεις μοναχός παρά να είσαι στο μοναστήρι με το μυαλό στα εγκόσμια. Όποιος είναι στον κόσμο και δοκιμάζεται έτσι, ας βάλει ως στόχο τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια της ζωής του να τα περάσει στο μοναστήρι.

Η αντιμετώπιση ενός απελπισμένου από τον παπα Κοδράτο

Την εποχή που ζούσε ο παπα-Κοδράτος στην Ι.Μ. Καρακάλλου επεσκέφθη το Άγιον Όρος ένας λαϊκός προσκυνητής που ήθελε να εξομολογηθεί τις μεγάλες του αμαρτίες. Πήγε στις Καρυές, στον π.Αβέρκιο που έφτιαχνε κομπολόγια, και ζητούσε επίμονα εξομολόγο.

Ο π.Αβέρκιος θεώρησε καλό να τον στείλει στην Ι. Μονή Κουτλουμουσίου που βρίσκεται κοντά στις Καρυές. Ήταν καλός πνευματικός, αλλά αυστηρός στους κανόνες, που τους έβαζε χωρίς επιείκεια.

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

"Η ελπίδα στον Θεό είναι ο μοχλός που αναποδογυρίζει την απελπισία.."

- Όταν , Γέροντα, βλέπω μέσα μου υπολείμματα από εάν πάθος στενοχωριέμαι.

- Πες: «Δόξα σοι ο Θεός, που έφυγαν τα πολλά!». Αν ήμουν εγώ στη θέση σου ,θα έβλεπα τις ολοφάνερες μεγάλες δωρεές του Θεού και «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» θα έλεγα το «δόξα σοι ο Θεός».

Αν θέλης να ζης ζωή παραδεισένια από αυτήν την ζωή, δες κι εσύ τις ευεργεσίες και τις πλούσιες δωρεές που σου δίνει ο Θεός και άρχισε το «δόξα σοι ο Θεός». Να δοξάζετε τον Θεό,γιατί σας βοήθησε και προοδεύσατε έστω και λίγο, είτε επειδή εσείς κοπιάσατε, είτε επειδή σας βοήθησαν οι άλλοι. Όταν ο άνθρωπος λέη «δόξα σοι ο Θεός», βοηθάει ο Θεός ,γιατί η ευγνωμοσύνη με το ταπεινό φρόνημα και με τον φιλότιμο αγώνα τραβάει συνέχεια ουράνιες δυνάμεις και ευλογίες θεϊκές.

- Και όταν, Γέροντα, ξέρω ότι θα ξαναπέσω;

Ο κόσμος δημιουργήθηκε από αγάπη, ο κόσμος επιβιώνει λόγω της αγάπης.

     Ο αριθμός των αυτοκτονιών γίνεται από μέρα σε μέρα μεγαλύτερος για πολύ πιο ασήμαντους λόγους από το να είναι κανείς ανάπηρος και να έχει νεκρά και τα δυο του πόδια. Η σκέψη περί αυτοκτονίας σήμερα βρίσκει όλο και περισσότερο χώρο στο μυαλό όλων. Ένα γυμνασιόπαιδο αυτοκτόνησε λόγω του χαμηλού βαθμού, μια κοπέλα από μελαγχολία, ένας γέρος λόγω ασθένειας. Τα τελευταία χρόνια ζήσαμε μερικές αυτοκτονίες γιατρών, καθηγητών, διευθυντών, κρατικών συμβούλων ακόμα και επισκόπων. Η αυτοκτονία έγινε ένα τόσο συνηθισμένο φαινόμενο στις μέρες μας, που κάποια μέρα έτυχε να ακούσω τον εξής διάλογο:
      "Τα `μαθες; έφυγε από την ζωή ο Ν."
      "Σοβαρά; πέθανε ή αυτοκτόνησε;"

Πού παραδινόμαστε;

Την ζωή μας την έχουμε κάνει παιδικό παιχνίδι· όχι όμως αθώο, αλλά αμαρτωλό. Γιατί, ενώ γνωρίζουμε τον σκοπό της ζωής μας, τον παραμελούμε και ασχολούμαστε με μάταια και άσκοπα ζητήματα.

*  Παραδινόμαστε στην απόλαυση των ενδυμάτων, αντί να σκεπάζουμε άνετα και ευπρεπώς το σώμα μας και έτσι να το προστατεύουμε από επιβλαβείς επιδράσεις.

*   Παραδινόμαστε στην απόλαυση του χρυσού και του αργύρου, θαυμάζοντάς τα στα θησαυροφυλάκια. Αντί να το χρησιμοποιούμε μόνον για τις πραγματικές μας ανάγκες και να δίνουμε τα τυχόν περισσεύματα σε όσους έχουν ανάγκη.

*    Παραδινόμαστε στην απόλαυση των κατοικιών μας. Αντί να έχουμε απλώς ασφαλή, άνετη και ευπρεπή στέγη για την προστασία μας από τα στοιχεία της φύσης.

Εκείνος ζητά λίγα. Εκείνος δίνει τα πάντα.

Καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη
(Λουκ. κδ' 47)
Αυτή είναι η τελική συμβουλή του Σωτήρα Χριστού προς του αγίους Αποστόλους. Στα λόγια αυτά περικλείεται, όπως μέσα σε ένα καρυδότσουφλο, το Ευαγγέλιο της συμφιλίωσης ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους. Τι ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους και τι τους δίνει;

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Προσευχή με υπομονή. Προσευχή με πόνο.

Προσευχή με υπομονή 

- Γέροντα, μένει ψυχρή η καρδιά μου στην προσευχή.

Είναι γιατί ο νους δεν δίνει τηλεγράφημα στην καρδιά. Ύστερα στην προσευχή χρειάζεται να εργασθεί κανείς· δεν μπορεί από την μια στιγμή στην άλλη να φθάσει σε κατάσταση, ώστε να μη φεύγει καθόλου ο νους του. Θέλει υπομονή. Βλέπεις, άλλος χτυπάει την πόρτα, ξαναχτυπάει, περιμένει, και μετά ανοίγει η πόρτα. Εσύ θες να χτυπήσεις μια και να μπεις μέσα. Δεν γίνεται έτσι.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Τα επτά στεφάνια.

Ήταν ένας Γέροντας στη Θηβαϊδα που έμενε σ΄ ένα σπήλαιο και είχε έναν υποτακτικό μαθητευόμενο. Συνήθιζε ο Γέροντας κάθε βράδυ να του δίνει ωφέλιμες συμβουλές και μετά από τη νουθεσία, έκανε προσευχή και τον έστελνε να κοιμηθεί. Κάποτε συνέβη μερικοί ευλαβείς λαϊκοί, επειδή γνώριζαν τη μεγάλη άσκηση του Γέροντα, να τους επισκεφθούν και να προσφέρουν σ΄ αυτούς κάποιο φαγητό να φάνε.

Αφού έφυγαν αυτοί, κάθισε πάλι ο Γέροντας το βραδάκι, όπως το συνήθιζε, και νουθετούσε τον αδελφό. Την ώρα όμως που του μιλούσε, τον πήρε ο ύπνος. Και ο αδελφός έμεινε κοντά του, έως ότου ξυπνήσει και του κάνει την ευχή.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Οι ταπεινές ψυχές

Ο Κύριος αποκαλύπτεται στις ταπεινές ψυχές. Σ' αυτές δείχνει τα έργα Του, που είναι ακατάληπτα για το νου μας. Με τον φυσικό μας νου μπορούμε να γνωρίσουμε μόνο τα γήινα πράγματα, κι αυτά μερικώς, ενώ ο Θεός και όλα τα ουράνια γνωρίζονται με το Άγιο Πνεύμα.

Μερικοί μοχθούν σ΄ όλη τους τη ζωή για να μάθουν τι υπάρχει στον ήλιο ή στη σελήνη ή κάτι παρόμοιο, αλλ' αυτά δεν ωφελούν την ψυχή. Αν όμως προσπαθούσαμε να γνωρίσουμε τι υπάρχει μέσα στον άνθρωπο, τότε θα βλέπαμε στην ψυχή του αγίου τη βασιλεία των ουρανών, ενώ στην ψυχή του αμαρτωλού σκοτάδι και κόλαση. Και είναι ωφέλιμο να το ξέρουμε, γιατί θα είμαστε αιώνια είτε στη βασιλεία είτε στην κόλαση.

Όσιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

http://churchofagianapa.blogspot.gr

Χριστός Ανέστη!!!

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Πού πάει η ψυχή μας όταν πεθάνουμε;

Στο ερώτημα μας έχουμε την αποκάλυψη του αγγέλου του Κυρίου στον Μακάριο τον Αιγύπτιο. Επίσης και πολλοί Άγιοι Πατέρες ιδιαίτερα οι νηπτικοί.(βλ.Ευερ.τ.Α υπόθεση 10) καθώς και ο Μέγας Αντώνιος μας λέει ότι όταν ο Απόστολος Παύλος μιλάει για τα εναέρια πνεύματα, εννοεί τα δαιμόνια, (τελώνια)
που βρίσκονται μεταξύ ουρανού και γης. Επιπλέον γράφει ο υμνωδός στα τροπάρια των ακολουθιών των Χαιρετισμών της Θεοτόκου  «αερίων τα πλήθη ήττηνται».
Όταν λοιπόν η ψυχή βγαίνει από το σώμα και ταξιδεύει προς τον ουρανό περνά μέσα από αυτά τα πνεύματα που σίγουρα θα προσπαθήσουν να κάνουν δύσκολο το ταξίδι της ψυχής. Θα προσπαθήσουν να μην φτάσει στον ουρανό και αν είναι δυνατόν να την κατασπαράξουν.
Άγγελο Κυρίου ζητεί ο υμνωδός όταν πεθάνει από τον Θεό. «Άγγελον χαροποιόν του ευθυπορήσαι την άνοδον την εν τω αέρι» (Παρακλητική, ήχος πλ. β΄.) «όπως ακωλύτως διέλθω τούς έν τώ αέρι εστώτας άρχοντας του σκότους, Θεονύμφευτε». Αλλά και στη Θεία Λειτουργία παρακαλούμε το Θεό και μάλιστα 2 φορές «άγγελον ειρήνης πιστόν οδηγόν φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών παρά του Κυρίου αιτησώμεθα»
Μόλις λοιπόν η ψυχή αρχίσει την άνοδο της τότε τα τελώνια την εξετάζουν για τις ανεξομολόγητες πράξεις της. Ένα φρικτό δικαστήριο. Εκεί τα τελώνια αναφέρουν όλες τις αμαρτίες και τις ξέρουν όλες μα όλες εκτός από αυτές που έχουμε εξομολογηθεί. Είναι με βάση τις μαρτυρίες σχετικά με τις μεταθανάτιες εμπειρίες τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα μας πραγματικά εκπληκτικό το γεγονός ότι τα πάντα που κάνουμε καταγράφονται, κυριολεκτικά τα δαιμόνια δεν αφήνουν τίποτε να πάει χαμένο.
Ο Δαυίδ μας λέει. «Μακάριοι ών αφέθησαν αί ανομίαι, καί ών έπεκαλύφθησαν αί αμαρτίαι» (Ψαλμ.31:1).

"Γιατί, στο μεταξύ οι αμαρτίες ρίζωσαν βαθιά μέσα μου."

Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός έλεγε:
Αδελφοί μου, όταν ήμουν νέος έκανα μια σκέψη λάθος. Μου φάνηκε στην αρχή, καλή και σωστή. Αργότερα όμως μετάνοιωσα πικρά!

Μου έλεγε ο λογισμός μου:
- Νέος είμαι! Ας κάνω τώρα και καμία αμαρτία. Ας χαρώ τούτο ή κι εκείνο το απογορευμένο. Δεν χάλασε ο κόσμος. Όταν θα γεράσω, κάνω και τα ενάρετα και τα καλά!
Αυτή τη σκέψη έκανα!
Και γιατί μετάνοιωσα;

Αποφυγή της απογνώσεως

«Αν έχεις αμαρτίες, να μην απελπιστείς, αυτά δεν παύω να σας τα λέω συνεχώς, και αν κάθε μέρα αμαρτάνεις, να μετανοείς καθημερινά. Γιατί η μετάνοια είναι το φάρμακο κατά των αμαρτημάτων είναι η προς τον Θεόν παρρησία, είναι όπλο κατά του διαβόλου, είναι η μάχαιρα πού του κόβει το κεφάλι, είναι η ελπίδα της σωτηρίας, είναι η αναίρεση της απογνώσεως. Η μετάνοια μάς ανοίγει τον ουρανό και μάς εισάγει στον Παράδεισο.

Ιερά Μονή Παναγίας Πανάχραντου (Άνδρος)

Η μονή Παvαxράvτου, είναι το ωραιότερο βυζαντινό μοναστήρι της Άνδρου.
Βρίσκεται σε πλαγιά του όρους Γερακώνες σε ύψος 230 μ.
Σύμφωνα με τον κώδικα της Μονής το Μοναστήρι κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά το 963-969, την εποχή της εκστρατείας του κατά των Αράβων της Κρήτης (961 μ.Χ.). Πρόκειται για ναό με σταυροειδή τρούλο, το καθολικό του οποίου είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Στο μοναστήρι φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά.

Ιερά Εικόνα Παναγία Πανάχραντος (Άνδρος)

Βρίσκεται στην Ιερά Μονή Παναγίας Πανάχραντου (σύμφωνα με τον κώδικα της Μονής το Μοναστήρι κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά τον 10ο αιώνα)

Ιερά Εικόνα Παναγία Θεοσκέπαστη (Άνδρος)

Κάτασπρη και μεγαλόπρεπη υψώνεται κοντά στο όμορφο λιμάνι η Εκκλησιά της Παναγίας της Θεοσκέπαστης, που γιορτάζει του Ακαθίστου Ύμνου.
Σύμφωνα με την παράδοση ένα φουρτουνιασμένο βράδυ η εικόνα της Παναγίας ερχόταν από το πέλαγος προς την ακρογιαλιά με ένα παράξενο φώς.

Ιερά Εικόνα Παναγία Χοζοβιώτισσα (Αμοργός)

Στην Αμοργό, πάνω σ’ ένα γκρεμό 300μ. με θέα τη θάλασσα, δεσπόζει σαν λευκό περιστέρι το ιστορικό και ξακουστό μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας που τιμάται στα Εισόδια της Θεοτόκου. Κτίστηκε το 1088 μ.Χ. από το βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α΄ Κομνηνό σύμφωνα με επιγραφή της Ι. Μονής και με τα πατριαρχικά σιγίλια Ιερεμίου Β΄ (1583) και Τιμοθέου Β΄ (1613).

Ιερά Εικόνα Παναγία Λιαουτσιάνισσα (Κύμη)

Στο συνοικισμό Λιαουτσιάνισσα Κύμης, σε μια μαγευτική τοποθεσία, υψώνεται μεγαλοπρεπής ο Ναός της Παναγίας, αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου.

Ιερά Εικόνα Παναγία Φανερωμένη (Λευκάδα)

Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Λευκάδα, σ’το μοναστήρι της Παναγίας της Φανερωμένης. Σύμφωνα με την παράδοση, στο μέρος αυτό παλαιότερα ήταν χτισμένος ο ναός της θεάς Αρτέμιδος, στον οποίο ο μαθητής του Αποστόλου Παύλου Ηρωδίωνας, γονατιστός, προσευχήθηκε με πίστη στο Θεό και το είδωλο της Αρτέμιδας έπεσε κάτω και έγινε θρύψαλα.

Ιερά Εικόνα Παναγία Η Πάντων Χαρά (Ζάκυνθος)

Ανάμεσα στα ιερά κειμήλια της Ιεράς Μονής Στροφάδων και Αγίου Διονυσίου περιλαμβάνεται και η θαυματουργική εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου “Η Πάντων Χαρά”.

Ιερά Εικόνα Παναγία Θαλασσομαχούσα (Ζάκυνθος)

Η ιστορική εικόνα της Ιεράς Μονής Στροφάδων Ζακύνθου ήταν αρχικά φυλαγμένη στην Κωνσταντινούπολη. Στα χρόνια της εικονομαχίας οι χριστιανοί την έριξαν στη θάλασσα, για να διαφυλαχθεί και να σωθεί από τη μανία των διωκτών. Η θαυματουργός εικόνα στάθηκε όρθια και κατευθύνθηκε προς την Ιερά Μονή Στροφάδων Ζακύνθου. Ο ηγούμενος κοι οι Πατέρες την παρέλαβαν με δεήσεις και παρακλήσεις και την τοποθέτησαν στο Καθολικό της Μονής. Την ονομασία “θαλασσομαχούσα” η εικόνα την οφείλει σύμφωνα με την παράδοση, στο γεγονός ότι πάλεψε με τα κύματα και έφτασε στο Μοναστήρι χωρίς να καταστραφεί.
Σε κάθε θαλασσοταραχή οι μοναχοί έπαιρναν το ακοίμητο καντήλι της Παναγίας και έριχναν το λάδι του στην αγριεμένη θάλασσα, η οποία γαλήνευε αμέσως.

http://www.apostoliki-diakonia.gr/index_gr.asp

Χριστός Ανέστη!!!

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Πώς; Με τη στροφή προς τα άνω. Έτσι θα φύγει το σκοτάδι..

Η ψυχή σας να δίδεται στην ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με», για όλες σας τις έγνοιες, για όλα και για όλους.
Η ευαισθησία δεν έχει διόρθωση.
Μπορεί μόνο να μετασχηματισθεί, να μεταποιηθεί, να μετατραπεί, να μεταμορφωθεί, να μεταστοιχειωθεί, να γίνει αγάπη, χαρά, θεία λατρεία.
Πώς; Με τη στροφή προς τα άνω. Να στρέφετε την κάθε θλίψη στη γνώση του Χριστού, στην αγάπη Του, στη λατρεία Του.
Κι ο Χριστός που συνεχώς περιμένει με λαχτάρα να μας βοηθήσει, θα σας δώσει την χάρη Του και τη δύναμή Του και θα μεταστρέφει τη θλίψη σε χαρά, σε αγάπη για τούς αδελφούς, σε λατρεία προς τον ίδιο. Έτσι θα φύγει το σκοτάδι..
Να θυμάστε τον Απόστολο Παύλο. Τί έλεγε; «Νυν χαίρω εν τοις παθήμασί μου»
Η ψυχή σας να δίδεται στην ευχή, «Κύριε Ιησού Χριστέ,ελέησον με», για όλες σας τις έγνοιες, για όλα και για όλους.
Μην κοιτάζετε αυτό πού σας συμβαίνει, αλλά να κοιτάζετε το φως, τον Χριστό, όπως το παιδί κοιτάζει την μητέρα του, όταν κάτι του συμβεί. Όλα να τα βλέπετε χωρίς άγχος, χωρίς στενοχώρια, χωρίς πίεση, χωρίς σφίξιμο. Δεν είναι ανάγκη να προσπαθείτε και να σφίγγεστε.
Όλη σας ή προσπάθεια να είναι ν’ ατενίσετε προς το φως, να κατακτήσετε το φως. Έτσι, αντί να δίδεσθε στη στενοχώρια, που δεν είναι του Πνεύματος του Θεού, θα δίδεσθε στη δοξολογία του Θεού.

γέροντος Πορφυρίου

http://iliaxtida.wordpress.com/

Χριστός Ανέστη!!!

Τί είναι και τί περιέχει η ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με»;

«Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με»είναι και προσευχή και ευχή και ομολογία πίστεως
- Είναι προσευχή, διότι μ’ αυτήν ζητούμε παρακλητικά το θείο έλεος.
- Είναι ευχή επειδή παραδίδουμε τους εαυτούς μας στο Χριστό με το να Τον επικαλούμεθα.
- Είναι ομολογία, διότι μακαρίστηκε ο Πέτρος επειδή ομολόγησε αυτό το όνομα.
- Παρέχει το Πνεύμα διότι «κανένας δεν λέει τον Ιησού Κύριο, παρά με το φωτισμό του Αγίου Πνεύματος».

Ιερά Εικόνα Παναγία η Εικονίστρια (Σκιάθος)

Στη Σκιάθο, στην εκκλησία των Τριών Ιεραρχών (βασιλική τρίκλιτη, χτισμένη το 1846), βρίσκεται η Ιερά Εικόνα της Παναγιάς της Εικονίστριας, που βρέθηκε το 1650. Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση η εικόνα της Παναγίας βρέθηκε να λάμπει πλημμυρισμένη από θείο φώς, στα κλαδιά ενός πεύκου, κρεμασμένη και κουνιόταν. Από εκεί βγήκε και η ονομασία «Κουνίστρα» και μετέπειτα «Εικονίστρια».

Σάββατο 18 Μαΐου 2013

Τι σημαίνει να σηκώσουμε τον σταυρό μας; Ποιο σταυρό έχουν οι περισσότεροι; ΣΗΚΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ

Ό Κύριος λέει ότι ό καθένας από μας πρέπει να σηκώσει τον δικό του σταυρό.

Τι σημαίνει αυτό; Ποιος είναι αυτός ό σταυρός; Για τον καθένα ό σταυρός είναι διαφορετικός και αυστηρά προσωπικός, διότι για τον καθένα ό Θεός έχει ετοιμάσει τον δικό του σταυρό.

Έχει μεγάλη σημασία να καταλάβουμε ποιος είναι ό δικός μας σταυρός, να ξέρουμε ότι έχουμε σηκώσει εκείνο ακριβώς τον σταυρό πού μας προτείνει ό Θεός. Είναι πολύ επικίνδυνο να επινοούμε σταυρούς για τον εαυτό μας. Και αυτό δυστυχώς το βλέπουμε συχνά.

Παρασκευή 17 Μαΐου 2013

Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται!

«Ευτυχισμένος ο άνθρωπος που τεμαχίζεται και προσφέρεται στους άλλους... Έχει καταλάβει ότι μέσα στην ιερουργία της αγάπης ο άνθρωπος κατά χάρη μελίζεται και δεν διαιρείται, εσθίεται και ουδέποτε δαπανάται. Έχει γίνει κατά χάρη Χριστός και έτσι η ζωή του τρέφει και ποτίζει τον αδελφό.»

Το πιο πάνω κείμενο είναι του αρχιμ. Βασιλείου Ιβηρίτη από το βιβλίο του μητροπολίτου Ναυπάκτου Ιεροθέου Βλάχου «Θεραπευτική αγωγή». Είναι ένα μικρό κείμενο με μεγάλη σημασία. Δίνει το στίγμα της ευτυχίας που αναζητούμε όλοι.

Συνήθως θεωρούμε την ευτυχία ως κατάσταση που έχει πηγή το είναι μας, τον εαυτό μας. Όμως φαίνεται πως αυτό είναι πλάνη. Ξεγελιόμαστε από τον πόθο της και μπλεκόμαστε στον εγωκεντρισμό μας. Μάλιστα, είναι τέτοιο το μπλέξιμο που αρκετές φορές θεωρούμε τον εγωκεντρισμό ως αγάπη, γιατί κάνουμε πράγματα που εξωτερικά δείχνουν να προσφερόμαστε στους άλλους ή αισθανόμαστε ωραία ψυχολογικά, όταν δείχνουμε ενδιαφέρον.

Συνεχής η θαυματουργική παρουσία του π. Ιάκωβου Τσαλίκη στους πιστούς.

Ό Θεός αξίωσε τον π. Ιάκωβο και του μεγάλου χαρίσματος της ιεροσύνης. Ό ίδιος ο μακαριστός Γέροντας έλεγε χαρακτηριστικά:«Εγώ ποτέ στη ζωή μου δεν επεθύμησα θέσεις και αξιώματα, ούτε και φαντάστηκα κατά διάνοιαν ότι ήταν δυνατόν να αξιωθώ τέτοιας τιμής. Δέχτηκα μόνον από υπακοή προς το Γέροντά μου και από σεβασμό προς τον άγιο εκείνον επίσκοπο Χαλκίδος, το μακαριστό Γρηγόριο». Ή χειροτονία του σε διάκονο έγινε τις 18 Δεκεμβρίου του 1952 στο εκκλησάκι της Άγιας Βαρβάρας στη Χαλκίδα και σε ιερέα την επομένη 19 ,Δεκεμβρίου στο παρεκκλήσι του Έπισκοπείου. Ό μητροπολίτης είπε στον π. Ιάκωβο μετά τη χειροτονία του ένα λόγο προφητικό: «Και συ παιδί μου, θ΄ αγιάσεις. Να συνεχίσεις με τη δύναμη του Θεού και θα σε ανακηρύξει η Εκκλησία»
Ο μακαριστός Γέροντας Ιάκωβος έζησε οσίως σαράντα περίπου χρόνια στη Μονή του Όσιου Δαυΐδ, έχοντας προηγουμένως ζήσει «ευαγγελικώς» στον κόσμο τριάντα δύο χρόνια.
Στη Μονή του Όσιου Δαυΐδ υπάρχουν τουλάχιστον τριακόσιες μαρτυρίες πιστών, πού ο Γέροντας Ιάκωβος τους βοήθησε. Οι μαρτυρίες αυτές, πού περιέχονται σε επιστολές των ίδιων των ευεργετηθέντων ή κατεγράφθηκαν μετά από προφορικές διηγήσεις τους, έχουν σχέση με θεραπείες, ευεργετικές επεμβάσεις, ή μεταθανάτιες εμφανίσεις του Γέροντα.

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Οι κανόνες του Καλού Αγώνα

«Σαράντα χριστιανοί στρατιώτες συνελήφθησαν (το 320 μ.Χ. ) και αφού τους αφήρεσαν τα ρούχα, τους έριξαν γυμνούς στην παγωμένη λίμνη της Σεβαστείας. Οι δήμιοι που τους φρουρούσαν είχαν ανάψει φωτιά και ζέσταιναν νερό. Ένας από τους Σαράντα λιποψύχησε και έτρεξε να ζεσταθεί στη φωτιά και το ζεστό νερό. Όταν όμως πλησίασε στη φωτιά, η θερμότητα τον θανάτωσε.
Ένας φρουρός τότε, είδε στον ουρανό ένα φως που σκέπαζε τους Μάρτυρες ˙ και τα κεφάλια τους να είναι στεφανωμένα με ολόλαμπρα στέμματα. Εκτός από το κεφάλι του στρατιώτη που είχε λιποψυχήσει… Όταν λοιπόν ο φρουρός είδε το όραμα, έτρεξε και έπεσε στην παγωμένη λίμνη , και πέθανε μαζί με τους άλλους Μάρτυρες… ( Συναξάρι 9 Μαρτίου )

Η Βλάχα από το χωριό Παναγιά της πολυπόθητης Κατάρας

Ήταν μια μάννα με οκτώ παιδιά. Όμορφο δέμας με βουνίσιο και κρυστάλλινο πρόσωπο σαν τις πηγές της πατρίδας μας. Είχε ανάπηρο σύζυγο , θύμα του καταραμένου πολέμου. Χρειάστηκε να δουλέψη σκληρά το τσαπί και το δικέλλι, το ζευγάρι και το δρεπάνι, για να ταΐση την πολυμελή φαμέλια της. Όταν γήρασε και την βρήκε το πάρκινσον από τις κακουχίες και τις κακοπάθειες, μου έλεγε πάντα το δίστιχο:
«Το τσαπί και το δικέλλι
Η καρδιά μου δεν τα θέλει».

Ξενάγηση από ένα αγγελούδι

Επισκέφθηκε στην Ι. Μονή τον Ιανουάριο του 2008 ένας μαθητής του Γέροντος Παΐσίου και συμπατριώτης του. Ήταν Φαρασιώτης, από τα Φάρασα της Καππαδοκίας, από κει που καταγόταν και ο αγιασμένος αυτός αγιορείτης Γέροντας.
Οικογενειάρχης , με τέσσερα παιδάκια, πολύ ευλαβής και πιστός χριστιανός, μας είπε:

Τετάρτη 15 Μαΐου 2013

"Ένας μάλιστα, που πλησίασε το πάναγνο σώμα της Παναγίας, αφησ' εκεί κομμένα, στη στιγμή, τα χέρια του."

Ὅταν ὁ Κύριός μας  Ἰησοῦς Χριστός, θέλησε νὰ παραλάβει κοντὰ Του τὴ μητέρα Του, τρεῖς μέρες πρὶν τὸν θάνατό της, τῆς φανέρωσε δι’ ἀγγέλου (ἴσως τοῦ Γαβριὴλ) τὴ βούλησή του. Ἦρθε ὁ ἄγγελος καὶ τῆς εἶπε: «Αὐτὰ λέγει ὁ Υἱός σου·: εἶναι καιρὸς νὰ παραλάβω τὴν μητέρα Μου κοντά Μου. Γι’ αὐτὸ μὴν ταραχθῆς, ἀλλὰ δέξαι τὸ μήνυμα μὲ εὐφροσύνη, ἐπειδὴ μεταβαίνεις σὲ ζωὴ ἀθάνατη».

Ο σκοπός θυμωμένος ξαναφώναξε: - Τις ει; Τότε, σαν να μας πέρασε όλους ηλεκτρικό ρεύμα, ψιθυρίσαμε: Η ΠΑΝΑΓΙΑ!

Στο μέτωπο, σ” όλη τη γραμμή, από τη γαλανή θάλασσα του Ιονίου μέχρι ψηλά τις παγωμένες Πρέσπες, ο Ελληνικός στρατός άρχιζε να βλέπει παντού το ίδιο όραμα: Έβλεπε τις νύχτες μια γυναικεία μορφή να προβαδίζει ψηλόλιγνη, αλαφροπερπάτητη, με την καλύπτρα της αναριγμένη από το κεφάλι στους ώμους. Την αναγνώριζε, την ήξερε από παλιά, του την είχαν τραγουδήσει όταν ήταν μωρό κι ονειρευόταν στην κούνια. Ήταν η μάνα η μεγαλόψυχη στον πόνο και στην δόξα, η λαβωμένη της Τήνου, η υπέρμαχος Στρατηγός.

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

"Εἶναι παγωμένα τά λάδια"

« Γέροντα, συναντῶ δυσκολία στή προσευχή. Ἀγωνίζομαι νά προσευχηθῶ· σέρνω τήν ψυχή μου γιά νά ἐπικοινωνήσω μέ τό Θεό. Εἶναι βαρειά ἡ ψυχή μου· δέ νιώθω τη λαχτάρα γιά προσευχή’’.
Ὁ Γέροντας ἐκείνη τή στιγμή εἶχε μέσα στή χούφτα του ἕνα ξύλο καί σκάλιζε τή μορφή ἑνός ἁγίου.
Ὅταν τοῦ εἶπα τά παραπάνω, σταμάτησε γιά μιά στιγμή, μέ κοίταξε στά μάτια καί μοῦ εἶπε: ‟Εἶναι παγωμένα τά λάδια’’.
... ‟Δηλαδή;’’ τόν ρώτησα.
‟Λαχτάρα γιά προσευχή ἔχει μόνο ὁ ταπεινός πού κατάλαβε βαθειά τήν ἁμαρτωλότητά του. Οἱ ἅγιοι Πατέρες ξενυχτοῦσαν στήν προσευχή, γιατί μέσα τους ζοῦσαν τό κατά Θεόν πένθος, ἀλλά καί τή θεία Ἀγάπη. Ἡ λαχτάρα γιά προσευχή εἶναι δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού δίδεται στούς ταπεινούς πού ἀπέκτησαν την κατά Θεόν αὐτογνωσία. »

γ.Παΐσιος

Χριστός Ανέστη !!!

http://odevontas.blogspot.gr/

"Δεν µετέστησε, ούτε εκάλεσε ο Θεός τον αυτόχειρα, αλλά ο ίδιος έθεσε τέρµα στη ζωή του, της οποίας εξουσιαστής είναι µόνο ο Θεός που την έδωσε."

Για το σοβαρό θέµα της απόγνωσης και της αυτοκτονίας εκφώνησε µια οµιλία ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως στη Λαµία στις 20 Νοεµβρίου 1893 σαν Ιεροκήρυκας. Και επειδή το κοινωνικό αυτό πρόβληµα έχει σήµερα ανησυχητικές διαστάσεις, ο φωτισµένος λόγος του Θεοφόρου πατρός της Εκκλησίας µας και συγχρόνου Αγίου είναι πολύ ωφέλιµος και επίκαιρος.
Η απόγνωση είναι φοβερό κακό και αγιάτρευτο πάθος που φθείρει την ψυχή του ανθρώπου. Καταστρέφει κάθε τι υγιές µέσα του, τον παραδίδει στην καταστροφή και τον ωθεί στην να θέσει τέρµα στη ζωή του. Ο Απεγνωσµένος παρότι ζει, είναι νεκρός, διότι έχασε το σύνδεσµο µε τον κόσµο και κάθε ευχαρίστηση της ζωής. Νοµίζει ότι ένας γρηγορότερος θάνατος από τον φυσικό θα τον απαλλάξει από τις θλίψεις και τις δυσκολίες της ζωής και καταλήγει στην αυτοκτονία.

Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

"Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε"

Στην κατάσταση πού είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν. Άλλοι είναι με χάπια, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά… Κάθε τόσο τρεις-τέσσερεις ξεκινούν να κάνουν μια καινούργια θρησκεία. Ανάλογα, λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λπ. Βοηθάει ο Θεός.

Το παιδί και ο Γέροντας Πορφύριος

Μεσημέρι, δύο η ώρα, βρίσκομαι στην Πλατεία Αγίων Αναργύρων Αθηνών. Είμαι σταματημένη στο φανάρι προς Αθήνα. Με πλησιάζει ένας κύριος.
-Μενίδι, σας παρακαλώ, πάμε;
-Όχι! του απάντησα, δεν προλαβαίνω. Όντως δεν προλάβαινα, γιατί τρεις η ώρα έπρεπε να παραδώσω το ταξί στον Πειραιά.
Ο κύριος στεκόταν μπροστά μου περιμένοντας να περάσει άλλο ταξί. Κάτι μέσα μου μου έλεγε να τον εξυπηρετήσω. Του έκανα νόημα να έρθει. Μόλις μπήκε στο ταξί αναφώνησε: «-Δεν είναι δυνατόν!» Και παίρνει τη φωτογραφία του Γέροντα Πορφυρίου στα χέρια του και τη φιλάει.
Την στιγμή εκείνη έχει ανάψει το φανάρι και έστριβα το τιμόνι προς Μενίδι. Ήθελα να του πάρω από τα χέρια τη φωτογραφία, μα όταν τον είδα με τι λαχτάρα τον κοιτούσε, ντράπηκα για τη σκέψη μου.
-Τον γνωρίσατε, με ρώτησε.

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

είπε Γέρων...

Λέγουν, ὅτι θὰ ἔλθῃ ἡ συντέλεια τῆς ζωῆς, ὅταν σταματήσουν νὰ προσεύχωνται οἱ ἄνθρωποι. Ἀλλὰ εἶναι δυνατὸν νὰ σταματήσουν ποτὲ νὰ προσεύχωνται; Ὄχι, διότι πάντοτε θὰ ὑπάρχουν οἱ ἀγαπῶντες τὸν Κύριον. Καὶ ὅσον τοιαῦται ψυχαὶ ὑπάρχουν, δὲν θὰ χαθῇ ὁ κόσμος. H προσευχὴ ἡ ἀδιάλειπτος τὸν ποτίζει μυστικά.
Ἀντιθέτως κάποτε θὰ ἀνακαινισθῇ ὁ κόσμος καί, ὅπως ἕως τώρα συνώδινε καὶ συνωδίνει μετὰ τοῦ ἀνθρώπου διὰ τὴν φθορὰν τῆς φύσεως, τότε ποὺ θὰ γίνῃ καινὴ γῆ καὶ καινοὶ οὐρανοί, θὰ συναγάλλεται ἐπὶ τῇ αἰωνίῳ εὐφροσύνῃ καὶ δόξῃ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους μέσα εἰς τὴν θεϊκὴν φωτοχυσίαν.

Ἀρχιμανδρίτης Αἰμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

http://ahdoni.blogspot.gr/p/blog-page_23.html

Χριστός Ανέστη!!!

Παρασκευή 10 Μαΐου 2013

Ιερά Μονή & Ιερά Εικόνα Ζωοδόχου Πηγής Ελεούσης (Κλεισούρα Μεσολογγίου)

Η Ιερά Μονή της Αγίας Ελεούσης βρίσκεται ΒΔ του Μεσολογγίου στο 20ο χιλιόμετρο της Εθνικής οδού Μεσολογγίου – Αγρινίου σε μια από τις ομορφότερες τοποθεσίες του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, την Κλεισούρα. Στο κακοτράχαλο Φαράγγι της Κλεισούρας η Ιερά Μονή θυμίζει μετεωρίτικο Μοναστήρι έτσι όπως είναι καρφωμένο στην κορυφή του βουνού Αράκυνθου, αποτελεί κέντρο και σημείο αναφοράς της Θρησκευτικής ζωής του Νομού.

Τί γνωρίζουμε για την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής;

Ήταν  γύρω στα 450 μΧ,  όταν  ένας  βυζαντινός  στρατιώτης,  Λέοντας  στο  όνομα,  έκοβε  βόλτες  σ' ένα  δασάκι  στα  μέρη  της βασιλεύουσας,  όταν  ξάφνου  βλέπει  μπροστά  του  έναν  τυφλό  άνθρωπο  να  του  ζητάει  λίγο  νερό  για  να  σβήσει  τη  δίψα  του. Ο  Λέοντας  προθυμοποιήθηκε  να  του  βρει  και  να  του  φέρει  νερό. Έψαξε  λοιπόν,  στο  δάσος  για  να  βρει  νερό  αλλά  μάταια  και  έτσι,  επέστρεφε  λυπημένος.
Τότε  όμως,  άκουσε  μια  γυναικεία  φωνή  να  του  λέει:

Τρίτη 7 Μαΐου 2013

Γιατί να απελπισθείς, αφού υπάρχει Θεός μακρόθυμος;

Ο Απόστολος Παύλος λέγει:
"Πολυμερώς και πολυτρόπως".
Δηλαδή κάθε άνθρωπος θα σωθεί ανάλογα
Με την προαίρεση και τον αγώνα που κάνει.
Να τηρείς τις εντολές του Θεού.
Σκάψε βαθιά μέσα σου...
Ένας νέος πήγαινε να σπουδάσει, για να γίνει σοφός
Αλλά δεν μπόρεσε.
Δυσκολεύτηκε και γύρισε πίσω.
Γυρίζοντας είδε στο δρόμο, κοντά σ' ένα χωριό
Μία γυναίκα να βγάζει νερό από ένα πηγάδι.
Πλησίασε και είδε ότι το σχοινί με τον καιρό είχε χαράξει την πέτρα.
Σκέφθηκε...
"Γιατί εγώ να μην μπορώ να γίνω σοφός";
Και πήρε την απόφαση δια να επιστρέψει και να συνεχίσει την προσπάθεια του.
Έτσι κι' εσύ, να έχεις ισχυρά θέληση, να υπομένεις και να επιμένεις στον αγώνα και θα σωθείς.
Ποτέ μην απελπίζεσαι.
Δεν υπάρχει αμαρτία ασυγχώρητη για το Θεό.
Η ευσπλαχνία και το έλεος Του είναι άβυσσος.
Η υπερηφάνεια και η απελπισία είναι από τον διάβολο.
Γιατί να απελπισθείς, αφού υπάρχει Θεός μακρόθυμος;
Και άνθρωπο να σκοτώσεις, μην απελπίζεσαι.
Πες, τώρα έγινε, δεν διορθώνεται.
Εσύ, Θεέ μου, συγχώρα με.
Η απελπισία είναι μεγάλη αμαρτία, είναι απιστία.
Τον νουν σου να έχεις εις τον Άδην, αλλά απελπισία ποτέ να μην κυριεύσει την ψυχή σου.
Ένας μοναχός, που ο διάβολος του έσπειρε λογισμούς απελπισίας, του απάντησε:
"Τι με απελπίζεις; Και στην κόλαση να πάω, πάνω από σένα θα είμαι".

http://lllazaros.blogspot.gr/

Χριστός Ανέστη!!!

..προφήτευσον επί τα οστά ταύτα και ερείς αυτοίς: «τα οστά τα ξηρά, ακούσατε λόγω Κυρίου»

«Συνέβη το Πάσχα του 1935, στο αγιορείτικο μοναστήρι του Αγίου Παύλου. Μετά τον εσπερινό της Αγάπης συνηθίζεται να συνάζονται όλοι οι πατέρες στο αρχονταρίκι και να ανταλλάσσουν ευχές με τον ηγούμενο και μεταξύ τους. Ο νεόκουρος μοναχός π.Θωμάς μη γνωρίζοντας την τάξη ,πήγε με τους γεροντότερους μοναχούς μπροστά μπροστά.Ο ηγούμενος τον είδε και τον παρατήρησε.Ο π.Θωμάς είπε το «ευλόγησον».
Τότε ο καθηγούμενος π. Σεραφείμ γύρισε και είπε στον π. Θωμά: «Πάτερ Θωμά, πήγαινε, σε παρακαλώ, κάτω στο οστεοφυλάκιο να πείς στα οστά των κεκοιμημένων πατέρων το «Xριστός Aνέστη» και έλα μετά πάλι εδώ»
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχείο