Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης Σου. Ωσαννά εν τοις Υψίστοις· Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν Ονόματι Κυρίου. (Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη Δόξα Σου. Σώσε μας, Ύψιστε Θεέ· Ευλογημένος ο Ερχόμενος στο Όνομα Του Κυρίου).
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Οι 7 θαυματουργές Ιερές Εικόνες της Παναγίας στην Ἱ. Μονή Βατοπαιδίου

Παναγία Βηματάρισσα 

Ἡ Παναγία ἡ Βηματάρισσα ἢ Κτητόρισσα εἶναι ἡ «ἐφέστιος» εἰκόνα τῆς Μονῆς Βατοπαιδίου καὶ εἶναι τοποθετημένη στὸ σύνθρονο τοῦ  Ἱεροῦ Βήματος τοῦ καθολικοῦ τῆς Μονῆς. Κατὰ τὴν παράδοση, ὁ  Ἀρκάδιος, γιὸς τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου τοῦ αὐτοκράτορα, εὑρισκόμενος σὲ ναυάγιο, μεταφέρθηκε στὴν στεριὰ κάτω ἀπὸ μία βάτο, μὲ θαυματουργικὴ ἐπέμβαση τῆς Θεοτόκου, στὴν περιοχὴ ὅπου ἀργότερα θὰ κτιζόταν ἡ Μονὴ Βατοπαιδίου, καὶ ἐκεῖ βρῆκε αὐτὴν τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας.
.         Μὲ τὴν εἰκόνα αὐτὴ σχετίζεται ἕνα θαῦμα ποὺ ἔγινε τὸν 10ο αἰώνα. Ὅταν  Ἄραβες πειρατὲς ἐπέδραμαν στὴν Μονή, ὁ ἱεροδιάκονος Σάββας πρόλαβε καὶ ἔριξε τὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ πηγάδι τοὺ  Ἱεροῦ Βήματος μαζὶ μὲ τὸν σταυρὸ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ μία λαμπάδα ἀναμμένη ποὺ πάντοτε ἔκαιγε μπροστὰ στὴν εἰκόνα τῆς Παναγίας. Δὲν πρόλαβε ὅμως ὁ ἴδιος νὰ διασωθεῖ, γιατί οἱ πειρατὲς τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν πούλησαν αἰχμάλωτο στὴν Κρήτη. Ὅταν μετὰ ἑβδομήντα χρόνια ἐλευθερώθηκε ἡ Κρήτη ἀπὸ τοὺς πειρατές, ἐπὶ Νικηφόρου Φωκᾶ τοῦ αὐτοκράτορα, ἐλευθερώθηκε καὶ ὁ ὅσιος Σάββας καὶ ἐπέστρεψε ὑπέργηρος στὴν Μονή.  Ἐκεῖ ὑπέδειξε στὸν τότε ἡγούμενο τῆς Μονῆς Νικόλαο νὰ ἀνοίξουν τὸ πηγάδι, ὅπου – ὢ τοῦ θαύματος! – βρῆκαν τὴν εἰκόνα καὶ τὸν σταυρὸ ὄρθια πάνω στὸ νερὸ καὶ τὴν λαμπάδα ἀναμμένη, ὅπως τὴν εἶχε ἀνάψει πρὶν ἀπὸ ἑβδομήντα χρόνια! Συνέβη δηλαδὴ διπλὸ θαῦμα· τὰ ἱερὰ ἀντικείμενα ποὺ εἶχαν πέσει μέσα στὸ νερὸ δὲν καταστράφηκαν, ἀπὸ θαῦμα καὶ πρόνοια τῆς Παναγίας, καὶ ἡ λαμπάδα ἔκαιγε ἑβδομήντα χρόνια χωρὶς νὰ ἑξαντλῆται!
.        Ἔκτοτε εἰς ἀνάμνησιν τοῦ θαύματος, ψάλλεται Παρακλητικὸς Κανόνας πρὸς τὴν  Ὑπεραγία Θεοτόκο κάθε Δευτέρα ἀπόγευμα, καὶ κάθε Τρίτη τελεῖται στὸ καθολικὸ Θεία Λειτουργία, ἐνῶ σὲ ὅλες τὶς λιτανεῖες τῆς Μονῆς πρωτοστατεῖ αὐτὴ ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας.  Ἑορτάζεται ἰδιαίτερα τὴν Τρίτη της Διακαινησίμου, ὅπου καὶ γίνεται μεγάλη λιτανεία γύρω ἀπὸ τὴν Μονὴ πρὸς τιμὴ τῆς εἰκόνας.

«Αυτός είναι Θεός, συγχωρεί όλες τις αμαρτίες, ας συγχωρήσει και μένα τον αμαρτωλό»

α) Απ. Παύλος
Τί ήταν ο Απ. Παύλος πριν γνωρίσει στη Δαμασκό το Χριστό; Βλάσφημος, διώκτης, υβριστής του Χριστού, άγριος άνθρωπος. Επειδή όμως έδειξε προθυμία, ελπίδα στο Θεό, επειδή δεν κυριεύθηκε από απόγνωση, λύπη αφόρητη, απελπισία, σηκώθηκε από την πτώση του και έγινε ισάγγελος άνθρωπος, Απόστολος του Θεού, ο πρώτος μετά Χριστόν!

β) Ο ληστής στο σταυρό.
Οι Εβραίοι για να γελοιοποιήσουν το Χριστό, σταύρωσαν δεξιά και αριστερά τους δύο κακούργους, δύο ληστές.
Ο ένας ληστής παρασύρθηκε από τον όχλο που λοιδορούσε το Χριστό και άρχισε και αυτός ειρωνείες.
-     Αν είσαι συ ο Χριστός, κατέβα από το σταυρό, σώσε τον εαυτό σου και εμάς!
Ο άλλος, όταν είδε τ’ ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα, την ανεξήγητη πραότητα , ανεξικακία, όταν  άκουσε: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς∙ οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι», συγκλονίστηκε, έγινε σεισμός μετάνοιας και πίστεως μέσα του. Μετάνιωσε για τα έργα του, πίστεψε ότι έχει μπροστά του κάποιον αναμάρτητο, πανίσχυρο, κραταιό και δυνατό Θεό!
-     Κανένας άνθρωπος , συλλογίστηκε ο ληστής, δεν έχει τόση ψυχική δύναμη ώστε να συγχωρεί πανεύκολα, ήρεμα, τους σταυρωτές Του. Άρα, είναι υπερφυσικός, υπεράνθρωπος , Θεός.
Στρέφεται με θυμό προς τον …συνάδελφό του κακούργο και του λέει:
-     Καλά, εσύ δεν φοβάσαι καθόλου το Θεό; Εμείς τώρα παθαίνουμε άξια με τα έργα μας. Αυτός όμως ο άνθρωπος δεν έκαμε τίποτα κακό.
Συγκλονίζεται ο ληστής. Δάκρυα κυλούν στα μάγουλά του. Στρέφεται μ’ ελπίδα στο Χριστό.
«Αυτός είναι Θεός, συγχωρεί όλες τις αμαρτίες , ας συγχωρήσει και μένα τον αμαρτωλό».
-     Ω!  Κύριε,  μνήσθητι μου ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου.
Ο Χριστός δεν ωμιλούσε καθόλου. Τότε όμως άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και του λέγει ήρεμα:
-      Αληθῶς σοι λέγω, σήμερον μετ' ἐμοῦ ἔσῃ ἐν τῷ παραδείσῳ.
Πρώτος που μπήκε στον Παράδεισο υπήρξε ένας ληστής , ένας δολοφόνος, ένας φονιάς.
Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος α) μπορεί να μετανοήσει έστω και την τελευταία στιγμή, β) δεν φταίει ο τόπος για το κατρακύλισμα ή τη μετάνοια, αλλά ο τρόπος, η προαίρεση!
Άγγελοι κατρακυλούν από τον ουρανό, οι πρωτόπλαστοι αμαρτάνουν μέσα στον παράδεισο!
Ο π. Πορφύριος συχνά έλεγε «Και στην Ομόνοια μπορεί κανείς να γίνει άγιος».

γ) Ο τελώνης στην παραβολή του Φαρισαίου
Ο Φαρισαίος υπερηφανεύεται αλαζονικά, κατακρίνει όλο τον κόσμο, ακόμη και τον ταλαίπωρο τον Τελώνη, που κλαίει παράμερα σε κάποια ήσυχη γωνιά του ναού.
Ο Τελώνης αποδέχεται την κατάκριση, χτυπά το στήθος του, μετανοεί, δεν απελπίζεται για την σωτηρία του, ελπίζει, πιστεύει, ταπεινοφρονεί, επιμένει, κλαίει, οδύρεται, επιστρέφει «δεδικαιωμένος» στο σπίτι του, ξεπερνά τον Φαρισαίο!

"Άλλωστε, ενώ δεν θα ήθελες να συναντήσης μεθυσμένος κάποιον φίλο, τολμάς, πες μου, τη στιγμή που έχεις μέσα τον Χριστό, να παραδοθής σε τόση μέθη;"

Γιατί πώς δεν κοινωνεί ανάξια αυτός που παραμελεί εκείνον που πεινά; Αυτός που καταντροπιάζει εκτός του ότι παραμελεί; Γιατί, εάν το να μη ελεή κανείς τους φτωχούς αρκεί για να εκβάλλη από την βασιλεία του Θεού, ακόμη και αν είναι παρθένος κανείς, το να μην δίνη σ’ αυτούς πλουσιοπάροχα (γιατί και οι πέντε παρθένες είχαν λάδι, αλλά δεν είχαν πολύ ) το να κάνη κανείς τόσα άτοπα επί πλέον, σκέψου πόσο μεγάλο κακό είναι.

Τί είναι αμαρτία; Ποιό νόημα έχει η εξομολόγηση; Τι είναι το ΕΠΙΤΙΜΙΟ; και 7 ακόμα απορίες για το Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως

Ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας την πιο ελπιδοφόρα σκέψη, πολύτιμο εφόδιο κατά της θλίψης και της απελπισίας:
στο Θεό αρκεί μόνο ένα δάκρυ ....συμπόνοιας , μετάνοιας …ανθρωπιάς …αυτό και μόνο είναι αρκετό για να μας χαρίσει την σωτηρία …..

Τί είναι η εξομολόγηση;
Είναι το μυστήριο της μετάνοιας μιας ψυχής, που συναισθάνεται την ευγνωμοσύνη αλλά και την ενοχή της ενώπιον του Χριστού, που σταυρώθηκε για να αναλάβει τις αμαρτίες μας και να μας επιστρέψει στον Παράδεισο. Ομολογεί κατόπιν ο άνθρωπος τις αμαρτίες του και υπόσχεται να αγωνιστεί για να εφαρμόσει το θέλημα του Θεού με ακρίβεια και αγάπη.

Τί είναι αμαρτία;
Αμαρτία είναι η παράβαση του θελήματος του Θεού. Συχνά έρχονται στον εξομολόγο άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι δεν έχουν κάνει σοβαρές αμαρτίες. Νομίζουν ότι αμαρτία είναι μόνον ο φόνος, η μοιχεία κλπ. Όμως η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η περιφρόνηση του Θεού. Και περιφρονεί κανείς το Θεό όταν δεν ενδιαφέρεται να μάθει το θέλημά Του και να το εφαρμόσει στη ζωή του. Έτσι απομακρύνεται σταδιακά από το Θεό και χάνει την ουράνια βασιλεία και μακαριότητα. Αυτό είναι ο πνευματικός θάνατος.

Ποιός ανακάλυψε την εξομολόγηση;
Κανείς δεν εφεύρε την εξομολόγηση ! Μας την παρέδωσε ο ίδιος ο Χριστός, όταν έδωσε στους Αποστόλους εντολή να συγχωρούν αμαρτίες, εν ονόματι του Θεού. Από τότε οι Απόστολοι χειροθέτησαν τους επισκόπους και αυτοί με τη σειρά τους, τους ιερείς και ποιμένες μέχρι σήμερα. Όσο μεγάλος Άγιος και να είναι κανείς, δεν σώζεται χωρίς την εξομολόγηση, γι΄αυτό και ανήκει στα υποχρεωτικά μυστήρια, όπως και το βάπτισμα.

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

“Εγώ ειμί του Βασιλέως!”

Τα παλιά χρόνια οι βασιλείς κυνηγούσαν μέσα στα μεγάλα δάση. Όσα ελάφια τα είχαν εξημερώσει και ανήκαν στον Βασιλέα, για να μην κινδυνεύουν να τα σκοτώσουν άλλοι κυνηγοί, τους έκαναν το εξής: Στο μέτωπο τους έβαζαν μια στρογγυλή πινακίδα, η οποία έγραφε: “Εγώ ειμί του Βασιλέως!”. Κανείς δεν τολμούσε να τα πειράξει.
Έτσι και η Θεϊκή σφραγίδα του Χριστού που πήραμε στο Βάπτισμά μας δια του αγίου Χρίσματος είναι η ιερή καύχηση και ασφάλειά μας.
Αυτή είθε με την φώτιση του Θεού να μην την αμαυρώνει η αμαρτία, γιατί είναι σωτήρια. Αλλά και ο ανθρωποκτόνος σατανάς αυτήν θέλει να εξαλείψει με τα σφραγίσματα που ετοιμάζει, δήθεν για να επιτευχθεί άνετος τρόπος οικονομικών συναλλαγών. Θεός φυλάξοι!
Η Αγία Γραφή με την Αποκάλυψη του Ευαγγελιστού Ιωάννου μας προειδοποιεί. Αν κάποιος δεχθεί την σφραγίδα του αντιχρίστου, ο αιώνιος θάνατος της ψυχής του θα είναι βέβαιος!
Και όταν έρθει η ευλογημένη ώρα να φύγει η ψυχούλα ενός ανθρώπου για τον Ουρανό, πρέπει να πυκνώνει η Θεία Κοινωνία, αφού βέβαια προηγείται η ιερά Εξομολόγηση, για να λάμπει η σφραγίδα του Σωτήρος Χριστού επάνω της. Τότε δεν θα μπορεί να την πειράξει ή να την εμποδίσει κανένα πονηρό πνεύμα στην πορεία της προς την Βασιλεία του Θεού.
Η μυστηριακή όμως ζωή πρέπει να είναι τρόπος ζωής , διότι είναι η θεραπευτική αγωγή επί της ανθρώπινης ψυχής, του Σωτήρος Χριστού. Δεν είναι ούτε έθιμο ούτε μια καλή συνήθεια. Είναι ΑΝΑΓΚΗ. Από την βρεφική ηλικία μέχρι το τέλος. Είναι ο μοναδικός δρόμος της σωτηρίας, τον οποίο άνοιξε η Θυσία του Χριστού μας .

Από το βιβλίο: «ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ουράνια μηνύματα Θαυμαστά γεγονότα»

http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr

Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

5 πατερικές διδαχές για την αποστολή του ανθρώπου

Ο Μέγας Βασίλειος μιλώντας για την μέλλουσα Κρίση λέγει ότι «Ευτυχισμένη είναι η ψυχή, η οποία νύκτα και ημέρα δεν έχει άλλη μέριμνα παρά πως κατά την μεγάλη ημέρα κατά την οποία όλη η κτίση θα σταθεί μπροστά στον Κριτή, για να αποδώσει λόγο περί των έργων της, θα μπορέσει και αυτή εύκολα να ενεργήσει τον απολογισμό του βίου της.
Γιατί, όποιος έχει ενώπιον των ματιών του εκείνη την ημέρα και την ώρα και πάντοτε μελετά την απολογία του μπροστά στο δικαστήριο, που δεν μπορεί να πλανηθεί, αυτός ή καθόλου ή ελάχιστα θα αμαρτήσει, γιατί το να αμαρτάνει κανείς προέρχεται από την απουσία του φόβου του Θεού από εμάς.
Σε όσους δε, είναι ζωηρή η αναμονή των απειλουμένων τιμωριών, ο ενοικών σε αυτούς φόβος δεν θα τους δώσει ευκαιρία να περιπέσουν σε απρόσεκτες πράξεις η σκέψεις»1.

"Η Παναγία έστειλε τη Χάρι Της. Έκανα τον Σταυρό μου και δοκίμασα να σηκωθώ. Το κατάφερα χωρίς πόνους."

Ήλθε κρατώντας μια λαμπάδα σαν τον κορμό μικρού δένδρου! Ήταν πλημμυρισμένος χαρά κι ευγνωμοσύνη. Μαζί του είχε έλθει και η ευσεβής γυναίκα του.

Πριν μερικές εβδομάδες, πιστοί από το Αγρίνιο με τον π. Θεόκλητο είχαν έρθει στην Βαρνάκοβα, για να προσκυνήσουν και να κάνουν και Θεία Λειτουργία. Μαζί τους είχε έλθει και η σύζυγος του κυρίου Σωτήρη, κατά προτροπή του ιδίου.

- Ήμουν άρρωστος από πολύ καιρό και οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν τί έχω. Έφθασα στο σημείο να μην έχω κουράγιο να οδηγήσω το αυτοκίνητο, να πάω να ψωνίσω για τα παιδιά μου, διηγήθηκε πολύ συγκινημένος την ημέρα που ήλθε και πρόσθεσε:

Εγώ έστειλα την γυναίκα μου στην Παναγιά, για να προσευχηθεί και να βοηθηθώ, γιατί κόντευα ν’ απελπιστώ. Καθώς λοιπόν ήμουν ξαπλωμένος με πόνους και στα κακά μου χάλια, κατά τις εννέα το πρωί, ένοιωσα ξαφνικά μια αλαφράδα και μαζί χαρά! Αμέσως κατάλαβα! Η Παναγία έστειλε τη Χάρι Της. Έκανα τον Σταυρό μου και δοκίμασα να σηκωθώ. Το κατάφερα χωρίς πόνους.

Ένοιωθα δύναμη και ευεξία. Ντύθηκα, πλύθηκα, χτενίστηκα και περίμενα τη γυναίκα μου γεμάτος συγκίνησι και χαρά. Ήρθε κατά το μεσημέρι. Όταν με είδε σηκωμένο και υγιή, άρχισε να κλαίει από ευγνωμοσύνη προς τον Θεό.

Την άλλη μέρα πήγα στην αγορά του Αγρινίου και αγόρασα την πιο μεγάλη λαμπάδα. Με κοιτούσαν καλά καλά. Εμένα όμως δεν με ένοιαζε τίποτε. Ήθελα να ανέβω, αν ήταν δυνατό, κάπου ψηλά και να φωνάξω τις ευχαριστίες μου στον Θεό και στην Παναγιά. Να τ’ ακούσουν όλοι οι άνθρωποι για να πιστέψουν!

Από το βιβλίο: «ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ (και η Παράκλησή Της)»

http://churchofagianapa.blogspot.gr

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Βοήθημα Ἐξομολογουμένου

Ἕνα ἁπλὸ βοήθημα γιὰ ἐκείνους ποὺ ἑτοιμάζονται νὰ προσέλθουν στὸ σωστικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Ἡ Ἐξομολόγηση εἶναι τόσο ἀναγκαία γιὰ κάθε χριστιανό, ὅσο καὶ τὸ Βάπτισμα. Γιατί τὸ Βάπτισμα μᾶς καθαρίζει ἀπὸ τὶς προηγούμενες ἁμαρτίες μας, ἐνῶ ἡ Ἐξομολόγηση ἀπὸ ὅσες διαπράττουμε μετὰ τὸ Βάπτισμα. Χωρὶς τὸ Βάπτισμα δὲν μποροῦμε να κοινωνήσουμε τὰ ἄχραντα Μυστήρια τοῦ Κυρίου. Δὲν μποροῦμε ἐπίσης νὰ κοινωνήσουμε, ἂν δὲν ἐξομολογηθοῦμε τὶς ἁμαρτίες μας, ἀφοῦ αὐτὲς σὰν ἕνα τεῖχος μᾶς χωρίζουν ἀπὸ τὸν Θεό.
Ἡ ἁμαρτία εἶναι ἀρρώστια τῆς ψυχῆς, ποὺ ἂν μείνει ἀθεράπευτη, ὁδηγεῖ στὸν πνευματικὸ θάνατο, στὸν αἰώνιο, δηλαδή, χωρισμὸ τῆς ψυχῆς ἀπὸ τὸν Θεό. Τί κάνουμε ὅταν ἀσθενεῖ τὸ σῶμα μας; Ἐπισκεπτόμαστε χωρὶς καθυστέρηση τὸ γιατρό, στὸν ὁποῖο ἀποκαλύπτουμε τὶς πληγές μας καὶ περιγράφουμε μὲ ἀκρίβεια ὅλα τὰ συμπτώματά μας. Ἐκεῖνος τότε μᾶς χορηγεῖ τὰ κατάλληλα φάρμακα καὶ τὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ θεραπευθοῦμε.
Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει ὅταν ἀσθενεῖ ἡ ψυχή μας καὶ ποθοῦμε νὰ ἀνακτήσουμε τὴν πνευματική μας ὑγεία. Προσερχόμαστε στὴν Ἐκκλησία ποὺ εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο. Ἐκεῖ ἀναζητοῦμε τὸν πνευματικό, στὸν ὁποῖο δίχως ντροπὴ ὁμολογοῦμε ὅλες τὶς ἁμαρτίες ποὺ τραυμάτισαν τὴν ψυχή μας. Στὴ συνέχεια ἐκεῖνος θὰ μᾶς διαβάσει τὴ συγχωρητικὴ εὐχὴ καὶ θά μᾶς ἀπευθύνει τὶς ἁρμόζουσες συμβουλὲς γιὰ τὴν εὐόδωση τῆς πνευματικῆς μας πορείας. Μ' αὐτὸν τὸν τρόπο ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ὁ Ὁποῖος εἶναι παρὼν σὲ ὅλη τη διάρκεια τῆς Ἐξομολογήσεως, μᾶς χορηγεῖ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν καὶ μᾶς ὑποδεικνύει τὸ δρόμο ποὺ πρέπει νὰ ἀκολουθήσουμε γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦμε ὁριστικὰ ἀπὸ τὴν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας.
Πρῶτο βῆμα γιὰ τὴν ἐξομολόγησή μας εἶναι ἡ συναίσθηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Εἶναι ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ ποὺ χαρίζεται σὲ ὅσους τὸ ζητοῦν μὲ τὴν προσευχὴ καὶ τὸ ἐπιδιώκουν μὲ τὴ γενναία καὶ τίμια βυθοσκόπηση τοῦ ἑαυτοῦ τους.
Στὸ δύσκολο ἐγχείρημα τῆς αὐτοκριτικῆς θέλουν νὰ σὲ βοηθήσουν τὰ παρακάτω ἐρωτήματα, τὰ ὁποῖα ἀφοροῦν στὶς σχέσεις μας: α) μὲ τὸν Θεό, β) μὲ τὸν πλησίον καὶ γ) μὲ τὸν ἑαυτό μας.

http://www.orthodoxfathers.com/Exomologisi/Exomologisi

Τί χρειάζεται για την οργάνωση προσκυνήματος στο Άγιο Όρος;

Για την οργάνωση προσκυνήματος στο Άγιο Όρος προβείτε στις εξής ενέργειες:


1. Έκδοση διαμονητήριου από την Ιερά Επιστασία του Αγίου Όρους

Συμβουλή: προβείτε σε κράτηση περίπου 2-3 μήνες πριν από την επιθυμητή ημερομηνία εισόδου στο Άγιο Όρος.


Επικοινωνήστε με το Γραφείο Προσκυνητών Αγίου Όρους στο τηλέφωνο 2310252575 (Έλληνες) ή στο 2310252578 (αλλοδαποί) 9.00-16.00 καθημερινά και 9.00-14.00 το Σάββατο, τηλεομοιότυπο (fax) 2310222424.


Για την έκδοση διαμονητηρίου χρειάζετε να δηλώσετε τις εξής πληροφορίες :

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

Η πίστη μεταμορφώνεται σε εμπιστοσύνη και γεννά τη βέβαιη ελπίδα ότι η δικαίωση που χαρίζει ο Χριστός είναι δεδομένη και ζητούμενη

α) “Καυχιόμαστε και για τις θλίψεις, επειδή γνωρίζουμε καλά ότι η θλίψη μάς ασκεί στην υπομονή. Η υπομονή μάς κάνει δόκιμους και σταθερούς, η στα­θε­ρό­τη­τα γεννά την ελπίδα και η ελπίδα αυτή δεν μας απογοητεύει”. Το παραπάνω α­πό­σπα­σμα προέρχεται από την προς Ρωμαίους Επιστολή του Αποστόλου Παύλου και περιλαμ­βά­νεται στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα (Ρωμ. 5,1-10). Και ίσως ηχεί πα­ρά­­ξενα στα αυτιά του σύγχρονου ανθρώπου η κλιμακωτή σκέψη του Αποστόλου, που αρχίζει με την αποδοχή των θλίψεων και τη θετική τους αξιοποίηση.
β) Διότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει εθιστεί στην αντίληψη κάποιας ιδιότυπης ευτυχίας, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά στην υλική απόλαυση και ευμάρεια και τους οικονομικούς δείκτες. Η εξάρτηση της ποιότητας ζωής και της ανόδου του βιο­τι­κού επιπέδου μόνο από οικονομικά μεγέθη και σωματική ευρωστία παραμε­ρί­ζει κάθε άλλη πνευματική αναζήτηση και οδηγεί σε αδιέξοδο. Κι αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι. Όταν το νόημα της ζωής στηρίζεται στο “έχειν” και υπάρχει πλή­ρης αδιαφορία για το “είναι”, τότε απολυτοποιούνται τα υλικά αγαθά, και η έλλει­ψή τους ή ο περιορισμός τους γίνεται πηγή δυστυχίας.

Τετάρτη 25 Σεπτεμβρίου 2013

Το Θαύμα της Παναγίας στη νεαρή τυφλή Ελένη

Επί δύο ολόκληρα χρόνια προσευχόταν στην Παναγία για να βρει και πάλι το φως της, η νεαρή Ελένη από το Κίεβο της Ουκρανίας.

Τί σημαίνουν οι λέξεις Σαβαώθ και Ωσαννά; Τί ξέρουμε για τον "τρισάγιο ύμνο";

Κύριος Σαβαώθ σημαίνει Κύριος των Δυνάμεων (δεν μεταφράστηκε η λέξη Σαβαώθ από τους εβδομήκοντα αλλά απλά μεταφέρθηκε από το εβραϊκό κείμενο στα ελληνικά ως είχε)
Ωσαννά είναι λέξη συριακή που σημαίνει σύμφωνα με την μετάφραση των Ο' (εβδομήκοντα) ρψ',25 :
«Ω Κύριε σώσον δη ω Κύριε, ευόδωσον δη»

Αρχή του τρισάγιου ύμνου είναι το όραμα του προφήτου Ησαΐου πού είδε τους αγγέλους γύρω στο θρόνο του θεού να ψάλλουν «άγιος, άγιος, άγιος, Κύριος Σαββαώθ» (Ήσ. 6,13).

Αυτόν, ψάλλουμε και εμείς σε κάθε μας θεία Λειτουργία:

Τόν επινίκιον ύμνον άδοντα, βοώντα, κεκραγότα, και λέγοντα:

Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης σου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Ωσαννά εν τοις υψίστοις.
Δηλαδή:
Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη δόξα σου. Σώσε μας, ύψιστε Θεέ· ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του Κυρίου. Σώσε μας, ύψιστε Θεέ.
(μετάφραση από τον μακαριστό Μητροπολίτή Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο (+1998))

- Διαπράττεις αδικίες, δικαστή μου, τιμωρώντας θεοφιλείς και αθώους ανθρώπους.

Υπήρξε κάποιος μοναχός στη Θηβαΐδα, με το όνομα Απολλώνιος. Αυτός φανέρωσε πάρα πολλές δυνάμεις της ενάρετης ζωής του, είχε αξιωθεί να γίνει και διάκονος. Ξεπερνώντας σε όλες τις αρετές όλους εκείνους πού κάποτε ευδοκίμησαν στο καιρό των διωγμών, ενθαρρύνοντας τούς ομολογητές του Χριστού, πολλούς τους έκανε μάρτυρες. Και αυτός επίσης, αφού συνελήφθη, τον φύλαγαν στη φυλακή, όπου πήγαιναν οι πιο φαύλοι εθνικοί και του απεύθυναν λόγια εξοργιστικά και βλασφημίες.

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Λαυσαϊκή Ιστορία: Ο Ευλόγιος και ο ανάπηρος

Ο μακάριος Ευλόγιος, κεντρισμένος από τον θείο έρωτα, εγκατέλειψε τους κοσμικούς θορύβους, τις δόξες, την μόρφωση, τα πλούτη και ακολούθησε τον εξής δρόμο για την σωτηρία του:

Πρωταθλητής του πόνου (δείτε το ντοκιμαντέρ)

Η νέα παραγωγή της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης αφορά τη ζωή ενός ανθρώπου, του Παύλου Κούλη, που βρέθηκε, ξαφνικά, να αγωνίζεται στο σκληρό αγώνισμα του πόνου στο οποίο, τελικά, αναδείχθηκε πρωταθλητής.
Στο βίντεο μιλούν άνθρωποι που τον γνώρισαν, που μίλησαν και έζησαν μαζί του, όπως ο συνομαδάρχης του κ. Γεώργιος Ψαλτάκης, το κατηχητόπουλό του κ. Γεώργιος Μαρκαντωνάτος και ο φίλος του κ. Νικόλαος Βοϊνέσκος (*).
Δείτε παρακάτω το ντοκιμαντέρ.
(*) Ο κ. Νικόλαος Βοϊνέσκος, που μιλά στο ντοκιμαντέρ, είναι συναγωνιστής του Παύλου Κούλη στο πρωτάθλημα του πόνου, καθώς έχει πλήρη τύφλωση και στα δύο μάτια από την ηλικία των 20 ετών, όντας φοιτητής φιλολογίας, την οποία και τελείωσε ως αριστούχος.

Δεν είχαμε χέρια να τους βοηθήσουμε; Δεν είχαμε μάτια να τους δούμε και να τους περιποιηθούμε; Ο Πολύκαρπος είχε;

Μεταπολεμικά, σε έναν από τους οίκους Τυφλών της Θεσσαλονίκης, λειτουργούσε και η ανάλογη σχολή για τυφλούς και ειδικώτερα για τυφλά παιδάκια. Μερικά απ’ αυτά ήταν και κωφάλαλα. Κι όμως με τη Χάρι του Θεού που αναπληροί τα ελλείποντα και με τις προσπάθειες μερικών εκλεκτών διδασκαλισσών για τυφλούς, συνεννοούνταν θαυμάσια και έφτειαχναν χειροτεχνήματα , τα οποία ούτε και ένας αρτιμελής θα μπορούσε να φτειάξει. Υπήρξαν και στην Ελλάδα όχι μία αλλά πολλές “Άννυ Σάλιβαν”* , οι οποίες με απροσμέτρητη υπομονή κι αγάπη βοήθησαν τυφλά παιδάκια.

Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν και ο Πολύκαρπος , περίπου δέκα ετών. Ήταν και τυφλός και κωφάλαλος. Κι όμως, έφτειαχνε τα καλύτερα χειροτεχνήματα. Έκανε πλεκτές τσάντες εξαιρετικής πλεκτικής τέχνης!
Πλην τούτου όμως είχε ψυχή ευαίσθητη και γεμάτη αγάπη. Αυτός που είχε ανάγκη άμεσης βοήθειας , είχε υπό την προστασία του άλλα μικρότερα παιδάκια! Τα πρόσεχε, τα συμβούλευε, τα παρηγορούσε, τα περιποιόταν. Όλο το προσωπικό της Σχολής είχε εμείνει κατάπληκτο από την καλωσύνη αυτού του παιδιού. Όπου βρισκόταν , διηγούνταν με θαυμασμό τα κατορθώματα της αγάπης του.
Η πιο ωραία και συγκινητική σκηνή ήταν όταν περιποιόταν ο Πολύκαρπος τον μικρό του φίλο Βελισσάριο, του οποίου μία νάρκη κατέστρεψε το φως, την ακοή και έκοψε και τα δύο χεράκια του! Είχε αναλάβει την προστασία του και την περιποίησή του! Η Διευθύντρια βεβαίωνε ότι ούτε η καλύτερη αρτιμελής νοσοκόμα δεν θα τάιζε, δεν θα έπλενε , δεν θα χτένιζε με τόση επιμέλεια το ανάπηρο παιδάκι! Η σκηνή αυτή ήταν ανεπανάληπτη…

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Και προσεύχονται όλοι τους θερμά για το τελευταίο τους ταξίδι και ιδιαίτερα ο δάσκαλος: ...

Ήταν το καλοκαίρι του 1974. Τα τουρκικά στρατεύματα εισβάλλουν στην Κύπρο. Και σκορπούν το θάνατο. Στην Μόρφου συμβαίνει ένα συνταρακτικό γεγονός. Τούρκοι στρατιώτες συλλαμβάνουν 15 χριστιανούς. Τους φέρνουν στην αυλή του σπιτιού ενός Ελληνοκυπρίου δασκάλου. Και τους καταδικάζουν σε θάνατο. Ετοιμάζουν τα όπλα. Και στρέφουν τους αιχμαλώτους (άνδρες, γυναίκες, μικρά παιδιά) στον τοίχο. Θρήνος, κλαυθμός, οδυρμός. Τραγικές στιγμές για τους μελλοθανάτους. Περιμένουν μέσα σε κλίμα φόβου και αγωνίας τον Τούρκο αξιωματικό να έλθει και να διατάξει «πυρ».

Στρέφουν τότε το νου τους και την καρδιά τους στην Ελπίδα των Απελπισμένων. Και προσεύχονται όλοι τους θερμά για το τελευταίο τους ταξίδι και ιδιαίτερα ο δάσκαλος: «Θεέ μου, συγχώρεσέ μας και δέξου μας κοντά Σου. Μνήσθητι ημών, Κύριε, εν τη Βασιλεία Σου». Ο Τούρκος αξιωματικός έρχεται. Κοιτάζει τους στρατιώτες του με τα όπλα, κοιτάζει βλοσυρός και τους μελλοθάνατους.. Ρίχνει μια ματιά προς τα πάνω. Μια κληματαριά απλώνεται και σκεπάζει την αυλή. Ζητάει ένα τσαμπί σταφύλι, για να παρατείνει έτσι σκόπιμα την αγωνία των αιχμαλώτων. Παίρνει το τσαμπί. Μα, ενώ ετοιμάζεται να το φάει, ακούγεται δυνατή η φωνή του δασκάλου:
“Μην το φας! Προχτές το ράντισα με φάρμακο. Είναι ισχυρό δηλητήριο! Θα πεθάνεις!”

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Ο Χριστός είναι το Παν.

Ο γέροντας Πορφύριος είπε: «Λοιπόν, ζωή χωρίς Χριστό δεν είναι ζωή. Πάει, τελείωσε. Αν δε βλέπεις το Χριστό σε όλα σου τα έργα και τις σκέψεις, είσαι χωρίς Χριστό. Πώς το κατάλαβες; Θυμάμαι κι ένα τραγούδι. «Σύν Χριστώ πανταχού, φόβος ουδαμού». Το ’χετε ακούσει; Έ; Το λένε τα παιδιά, δε το θυμάμαι.

... Λοιπόν, έτσι πράγματι πρέπει να βλέπομαι το Χριστό. Είναι φίλος μας, είναι αδελφός μας, είναι ό,τι καλό και ωραίο. Είναι το Παν. Αλλά είναι φίλος και το φωνάζει:

«Σας έχω φίλους, βρε, δεν το καταλαβαίνετε; Είμαστε αδέλφια. βρε εγώ δεν είμαι… δεν βαστάω την κόλαση στο χέρι, δεν σας φοβερίζω, σας αγαπάω. Σας θέλω να χαίρεστε μαζί μου τη ζωή». Κατάλαβες;

Έτσι είναι ο Χριστός. Δεν έχει κατήφεια, ούτε μελαγχολία, ούτε ενδοστρέφεια, που ο άνθρωπος σκέπτεται ή βασανίζεται από διάφορους λογισμούς και διάφορες πιέσεις, που κατά καιρούς στη ζωή του τον τραυμάτισαν.

"Εἶδα ἄνθρωπο ποὺ φανερὰ ἁμάρτησε, ἀλλὰ μυστικὰ μετενόησε."

Περὶ καταλαλιᾶς
Εἶδα ἄνθρωπο ποὺ φανερὰ ἁμάρτησε, ἀλλὰ μυστικὰ μετενόησε. Καὶ αὐτὸν ποὺ ἐγὼ τὸν κετέκρινα ὡς ἀνήθικο, ὁ Θεὸς τὸν ἐθεωροῦσε ἁγνό, διότι μὲ τὴν μετάνοιά του Τὸν εἶχε πλήρως ἐξευμενήσει.

Αὐτὸν πού σοῦ κατακρίνει τὸν πλησίον, ποτὲ μὴ τὸν σεβασθῆς, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ τοῦ εἰπῆς: «Σταμάτησε, ἀδελφέ. Ἐγὼ καθημερινῶς σφάλλω σὲ χειρότερα, καὶ πῶς μπορῶ νὰ κατακρίνω τὸν ἄλλον»; Ἔτσι θὰ ἔχης δύο ὀφέλη· μὲ ἕνα φάρμακο θὰ θεραπεύσης καὶ τὸν ἑαυτό σου καὶ τὸν πλησίον.

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου

http://stonagona.blogspot.gr

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Το θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Τζάνειο νοσοκομείο

Πριν έναν περίπου χρόνο, επισκεφτήκαμε, στην Παιδιατρική Κλινική του Τζάννειου Νοσοκομείου Πειραιά, την κόρη του κουμπάρου μας, η οποία είχε χτυπήσει το πόδι της και νοσηλευόταν. Εκεί είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε ένα κοριτσάκι τεσσάρων χρόνων, το οποίο χρωστούσε τη ζωή του στον ίδιο τον Ταξιάρχη. Πραγματικά ήταν απίστευτο το γεγονός που έζησαν οι γονείς τού μικρού κοριτσιού, οι οποίοι ευλαβούταν πολύ τον Ταξιάρχη. Σας γράφω, λοιπόν, το περιστατικό, όπως ακριβώς το άκουσα:

Η κοπέλα (μητέρα του κοριτσιού) όταν ήρθε η ώρα να γεννήσει, εισήχθη στο μαιευτήριο και ως συνήθως, έξω από το χειρουργείο ήταν ο μέλλων πατέρας με όλους τους κοντινούς συγγενείς, περιμένοντας το ευτυχές γεγονός. Όμως, μετά από πολύωρη αναμονή, βγαίνει ο ιατρός κατάχλωμος και βιαστικός, και αντί ευτυχούς γεγονότος αναγγέλλει ότι το μωρό... ενώ έβγαινε κανονικά, ξαφνικά κόλλησε το κεφαλάκι του στον κόλπο της μήτρας και δεν βγαίνει. «Καταβάλλουμε προσπάθειες αλλά ακόμα και εάν σωθεί και δεν πεθάνει από ασφυξία, λόγω έλλειψης οξυγόνου θα έχει υποστεί βλάβες ο εγκέφαλος». Αυτά είπε ο ιατρός και βιαστικά έφυγε για να ξαναμπεί στο χειρουργείο και να συνεχίσει τις αγωνιώδεις προσπάθειες.

Να λοιπόν, που τα εμπόδια στη ζωή μας είναι η προστασία μας και όχι η κατάρα μας και η δοκιμασία μας.

Όσο πιο σκληρόκαρδος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο βαθιά θα είναι η πτώση του.
Ένα αυγό σπάει και από ύψος 30 πόντων. Όμως ένας βράχος πρέπει να ανέβει πολύ υψηλά και να πέσει για να συντριβεί.
Ο άνθρωπος που έχει πολύ σκληρή καρδιά θα επιτρέψει ο Θεός να πετύχει κάποια πράγματα, να ανέβει ψηλά και κατόπιν να πέσει βαρύγδουπαια για να συντριβεί, να μαλακώσει, να σπάσει.
Όμως ο μαλακός άνθρωπος, ο ευαίσθητος, ο πονόψυχος, μπορεί να μην έχει μεγάλες κοσμικές επιτυχίες, να βρίσκει όλο εμπόδια, αυτό όμως τον προστατεύει από μεγάλες πτώσεις, τις οποίες η ευαίσθητη καρδιά του δεν θα αντέξει.
Να λοιπόν, που τα εμπόδια στη ζωή μας είναι η προστασία μας και όχι η κατάρα μας και η δοκιμασία μας.

"ενώ βρισκόμουν στην απελπισία αυτή, εξαντλημένος από το κλάμα, εμφανίσθηκε ο Κύριος και με ρώτησε:"

«Πολλά χρόνια πονούσε η ψυχή μου από το λογισμό, πώς να, εμείς οι μοναχοί απαρνηθήκαμε τον κόσμο, αφήσαμε και συγγενείς και πατρίδα, εγκαταλείψαμε το πάν, όσα συνήθως αποτελούν τη ζωή των ανθρώπων· δώσαμε υποσχέσεις ενώπιον Θεού και αγίων αγγέλων και ανθρώπων να ζούμε σύμφωνα με το νόμο του Χριστού· απαρνηθήκαμε το θέλημά μας και περνάμε ουσιαστικά μαρτυρική ζωή και παρόλα αυτά δεν ευδοκιμούμε στο καλό. Άραγε είναι πολλοί από μας πού σώζονται; Εγώ πρώτος χάνομαι. Παρατηρώ και τους άλλους, τους κατέχουν τα πάθη. Όταν, όμως, συναντώ τους κοσμικούς, βλέπω ότι αυτοί ζουν σε μεγάλη άγνοια και αμέλεια και δεν μετανοούν. Και να που σιγά-σιγά, χωρίς να καταλάβω πώς, έμαθα να προσεύχομαι για τον κόσμο. Έχυσα πολλά δάκρυα με τη σκέψη ότι, αν εμείς οι μοναχοί που απαρνηθήκαμε τον κόσμο δεν σωζόμαστε, τότε τι γίνεται γενικότερα στον κόσμο; Έτσι βαθμηδόν μεγάλωνε η θλίψη μου και άρχισα να χύνω δάκρυα απογνώσεως. Και να, πέρυσι ενώ βρισκόμουν στην απελπισία αυτή, εξαντλημένος από το κλάμα, ξαπλωμένος καταγής, εμφανίσθηκε ο Κύριος και με ρώτησε:

«Γιατί θρηνείς έτσι...»;
Εγώ σιώπησα μην μπορώντας να ατενίσω Τον εμφανισθέντα...
«Δεν γνωρίζεις ότι Εγώ θα κρίνω τον κόσμο»;...
Εγώ πάλι σιώπησα παραμένοντας πρηνής... Ο Κύριος μου λέει:
«Θα ελεήσω κάθε άνθρωπο πού επικαλέσθηκε τον Θεό έστω και μια φορά στη ζωή του...».
Μου ήρθε τότε η σκέψη:
«Τότε, γιατί εμείς πάσχουμε έτσι καθημερινά»;
Ο Κύριος στην κίνηση αυτή της σκέψεώς μου απήντησε:
«Εκείνοι που πάσχουν για την εντολή Μου, στη Βασιλεία των Ουρανών θα είναι φίλοι Μου, ενώ τους άλλους μόνο θα τους ελεήσω».
Και ο Κύριος έφυγε».

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης

http://agiosioannisprodromos.blogspot.gr

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2013

"Αυτά δεν χρειάζονται ημέρες, ούτε χρόνια πολλά, αλλά μόνο καλή διάθεση, και κατορθώνονται μέσα σε μία ημέρα."

Και συ λοιπόν, με εκείνα που εξώργισες τον Θεό, με αυτά κάνε τον και πάλι σπλαχνικό απέναντί σου. Τον εξώργισες αρπάζοντας χρήματα; Με αυτά συμφιλιώσου μαζί Του και επιστρέφοντας σε όσους αδίκησες εκείνα που άρπαξες και δίνοντας σ’ εκείνους και άλλα επί πλέον, πες σαν τον Ζακχαίο∙ «Αποδίδω τετραπλάσια από όσα άρπαξα» ( Λουκ. 19,8 ) . Τον εξώργισες βρίζοντας και κακολογώντας πολλούς; Εξιλέωσέ Τον πάλι με την γλώσσα σου, αναπέμποντας προς Αυτόν καθαρές προσευχές, μιλώντας με καλά λόγια για εκείνους που σε βρίζουν, εγκωμιάζοντας εκείνους που σε κακολογούν, συγχωρώντας εκείνους που σε αδικούν. Αυτά δεν χρειάζονται ημέρες, ούτε χρόνια πολλά, αλλά μόνο καλή διάθεσι, και κατορθώνονται μέσα σε μία ημέρα. Απομάκρυνε την πονηρία, προσπάθησε ν’ ασκήσης την αρετή, σταμάτησε την κακία και υποσχέσου ότι δεν θα τα ξανακάνης και σου είναι αρκετό αυτό για απολογία. Σας δίνω εγώ την υπόσχεσι και την εγγύησι, ότι ο καθένας από μας που αμαρτάνει, αν , αφού απομακρυνθή από τα προηγούμενα κακά, υποσχεθή στον Θεό με όλη του την ειλικρίνεια , ότι δεν θα τα ξανακάνη πλέον, τίποτε άλλο ο Θεός δεν θα ζητήση για μεγαλύτερη απολογία. Γιατί ο Θεός είναι φιλάνθρωπος και σπλαχνικός και, όπως ακριβώς εκείνη που υποφέρει από τους φοβερούς πόνους του τοκετού επιθυμεί να γεννήση, έτσι και αυτός επιθυμεί να χύση πλούσιο το έλεός Του∙ αλλά οι αμαρτίες μας Τον εμποδίζουν να το κάνει αυτό.

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2013

Αρχάγγελος Μιχαήλ. Το εν Χώναις Θαύμα.

O μέγας Aρχιστράτηγος του Θεού Mιχαήλ, και προ της ενσάρκου οικονομίας, είχε ευσπλαγχνία στο ανθρώπινο γένος. Mετά δε την ενσάρκωση του Θεού Λόγου, ακόμη μεγαλύτερη ευσπλαγχνία και αγάπη έδειξε στους Xριστιανούς.

Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ: Ο Eυαγγελιστής Iωάννης ο Θεολόγος, κηρύττωντας το Eυαγγέλιον στα μέρη της Μικράς Ασίας, προφητικά είπε, ότι μετά από λίγο καιρόν στην περιοχή θα γινόταν μια νέα επισκοπή εξαιτίας της ξεχωριστής πρόνοιας του Αρχαγγέλου Mιχαήλ. Λίγα έτη μετά η περιοχή για την οποία προφήτευσε ο Ιωάννης, ανέβλυσε νερόν αγιάσματος μέσου της δύναμης του Aρχαγγέλου, το οποίο μάλιστα γιάτρευε κάθε ασθένεια. Ένας Xριστιανός, ευεργετηθείς υπό του Aρχαγγέλου, με το να γιατρευτεί η κόρη του από το αγίασμα αυτό, έκτισε εκεί ένα Nαόν εις το όνομα του Aρχιστρατήγου. Ακόμη έκτισε και επάνω εις το αγίασμα μίαν σκέπη περικαλλή και πολυέξοδο.

"Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό, και όχι από δυνατό ξίδι."

- Ο χαριτωμένος πνευματικός αγαπάει και πονάει την ψυχή,γιατί γνωρίζει την μεγάλη αξία της. Την βοηθάει στην μετάνοια, την ξαλαφρώνει με την εξομολόγηση, την ελευθερώνει από το άγος και την οδηγεί στον Παράδεισο.
       Ο πνευματικός ονομάζεται "πατήρ", γι΄αυτό πρέπει να προσπαθήσει να είναι αληθινός πατέρας, να νουθετεί με θεϊκή αγάπη και στοργή.Να έρχεται στην θέση του κάθε εξομολογουμένου και να ζει τον πόνο του,ώστε ο εξομολογούμενος να βλέπει στο πρόσωπό του ζωγραφισμένο τον δικό του πόνο. Αυτό χρειάζεται ιδιαίτερα στην εποχή μας,που οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από λίγο δροσερό νερό, και όχι από δυνατό ξίδι.

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

Αποφθέγματα Αγίων (γ' μέρος)

Να χαίρεσαι στις θλίψεις σου, να πλουτίζεις στη φτώχεια σου, να παρηγορείσαι στις ασθένειες σου", Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

"Μεταλαμβάνετε συχνά, προσεύχεστε θερμά, υπομένεται και θα δείτε χέρι δυνατό να σας κρατά", Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής.

"Κανείς δεν παίρνει ως βραβείο το στεφάνι, αν δεν αγωνισθεί κατά τρόπο νόμιμο", Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος.

Αποφθέγματα Αγίων (β' μέρος)

"Δαμάζουμε με τη νηστεία τη σάρκα μας, που είναι το υποζύγιον της ψυχής μας, για να βαδίσουμε με ασφάλεια προς την Άνω Ιερουσαλήμ", Ιερός Αυγουστίνος.

"Το χρόνο της δευτέρας παρουσίας κανένας δεν τον ξέρει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών, παρά μόνο ο Πατέρας μου", (Ματθ. κδ' 36).

"Ο Κύριος είναι φωτισμός μου και σωτήρας μου, ποιον θα φοβηθώ;", (Ψαλμ. κς' 1).

Αποφθέγματα Αγίων (α' μέρος)

"Γνώριζε ότι χωρίς πειρασμούς βρίσκεσαι μακριά από το δρόμο του Θεού και δεν περπατάς στα ίχνη των αγίων", Ισαάκ ό Σύρος.

"Είτε τρώτε, είτε πίνετε, είτε κάνετε κάτι, όλα να τα κάνετε για τη δόξα του Θεού", (Α' Κορ. ι' 31).

"Είναι δύσκολο να υποψιασθεί το κακό εκείνος που με δυσκολία στρέφεται στην κακία", Γρηγόριος Θεολόγος.

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως (αφιέρωμα)


Ο Πανάγιος Τάφος


Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως είναι το Ιερότερο προσκύνημα όλου του Χριστιανικού κόσμου. Είναι κτισμένος επάνω στο λόφο του Γολγοθά.
Κτίστηκε από την Αγία Ελένη το 326 μ.Χ.

Ο Πανίερος Ναός της Αναστάσεως δεν είναι ένα ενιαίο κτήριο, αλλά πολλά και διάφορα, τα οποία ενώνονται μεταξύ τους. Ο εσωτερικός χώρος του Ναού περιλαμβάνει εκκλησίας, παρεκκλήσια, προσκυνήματα, υπνοδωμάτια, μπαλκόνια, διαδρόμους, βοηθητικούς χώρους.

Ο Ναός έχει καταστραφεί πολλές φορές, ενώ στην σημερινή του μορφή βρίσκεται μετά την επισκευή του από τις μεγάλες δυνάμεις του 1800 (Ρωσία, Γαλλία, Τουρκία) αλλά και αργότερα με δαπάνες του Ελληνικού δημοσίου. Οι δαπάνες αυτές από το ελληνικό κράτος συνεχίζονται μέχρι σήμερα.

Εξομολογείσθε τω Κυρίω (Ψαλμός ΡΛΕ'.135)



" -Κυρά μου Παναγία, πῶς ἄφησες τά παιδιά μου νά καοῦν; Ἐγώ τά ἐμπιστεύθηκα σέ Σένα! "

Ἡ Θεοτόκος εἶναι ταχεία βοηθός μας. (Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ)

Ἔχω νά σᾶς εἰπῶ μιά ἱστοριούλα γιά νά ξέρετε πόσο γρήγορα ἔρχεται νά βοηθῆ ἡ Κυρία Θεοτόκος αὐτούς πού τήν ἔχουν σάν Μητέρα τους, πιστεύουν σ᾿ αὐτήν καί τήν καλοῦν πάντοτε σέ βοήθειά τους.

Μία πολύ πιστή καί εὐσεβής γυναῖκα, ἡ ὁποία ἔμεινε χήρα ἀπό νέα, μέ δύο παιδιά-δεδομένου ὅτι ὁ ἄνδρας της εἶχε πεθάνει στόν πόλεμο-,εἶχε μεγάλη εὐλάβεια στήν Κυρία Θεοτόκο, τήν ὁποία τιμοῦσε ὅλες τίς ἡμέρες τῆς ζωῆς της διαβάζοντας τούς Χαιρετισμούς της μέ δάκρυα ἐνώπιον τῆς σεπτῆς Εἱκόνος της ὅπου προσευχόταν πολύ. Ἐδίδασκε καί τά παιδιά της ἀπό μικρά νά τήν προσκυνοῦν, νά λέγουν τό «Πάτερ ἡμῶν...», τό Σύμβολο τῆς Πίστεως καί κάθε φορά συχνά εὐχές καί προσευχές πρός τήν Παναγία μας.
Καί τά παιδιά, σάν μικρά πού ἦταν, τήν ἐρωτοῦσαν:
-Μητέρα ποιά εἶναι αὐτή πού εἶναι στήν εἰκόνα;
Καί ἐκείνη τούς ἀπαντοῦσε:

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Μια μαρτυρία για τον Γέροντα Αμβρόσιο Λάζαρη και το κομματάκι της κορδέλας «Αγίας ζώνης»

"Το Φεβρουάριο του 2004 επισκέφτηκα το γέροντα στο σπίτι της μονής που βρίσκεται στην Αθήνα, με καλωσόρισε η γερόντισσα, ρώτησα τί κάνει ο γέροντας πως είναι; Αλλά η γερόντισσα μου είπε ότι ο γέροντας δεν είναι καλά..εκείνη τη στιγμή άκουσα το γέροντα να πονάει..προχώρησα στο δωμάτιο του τον είδα ξαπλωμένο στο κρεβατάκι του σκεπασμένο με μια χοντρή μάλλινη κουβέρτα, πήρα την ευχή του και τον ρώτησα:

"Εἶναι τόσο κακὸ τὸ νὰ κατακρίνει κανείς, σχεδὸν ξεπερνᾷ κάθε ἁμαρτία."

Εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐπαγρυπνοῦμε ὥστε νὰ μὴ κρίνουμε κανένα
1. Σὲ κάποιον ἀδελφὸ ποὺ ἔμενε στὸ κοινόβιο τοῦ ἀββᾶ Ἠλία, συνέβη κάποτε ἕνας πειρασμός. Γι᾿ αὐτὸ τὸν ἔδιωξαν ἀπὸ κεῖ καὶ πῆγε κοντὰ στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο, στὸ ὄρος. Ἀφοῦ ἔμεινε ὁ ἀδελφὸς κοντά του κάποιο χρονικὸ διάστημα, τὸν ἔστειλε ὁ ἀββᾶς στὸ κοινόβιο ἀπ᾿ ὅπου εἶχε φύγει. Ἐκεῖνοι ὅμως μόλις τὸν εἶδαν, τὸν ξανάδιωξαν καὶ ὁ ἀδελφὸς γύρισε πάλι στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο καὶ τοῦ εἶπε: «Δὲν θέλησαν νὰ μὲ δεχθοῦν, πάτερ». Τὸν ἔστειλε πάλι ὁ Γέροντας καὶ τοὺς μήνυσε τὸ ἑξῆς: «Ἕνα καράβι ναυάγησε μέσα στὸ πέλαγος, ἔχασε τὸ φορτίο του καὶ μὲ κόπο πολὺ ἔφθασε στὴ στεριά. Καὶ ἐσεῖς ὅ,τι σώθηκε καὶ ἔφθασε στὴ στεριά, θέλετε νὰ τὸ καταποντίσετε;» Κι ἐκεῖνοι ὅταν ἄκουσαν ὅτι ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος τὸν ἔστειλε, εὐθὺς τὸν δέχθηκαν.

Ιερά Εικόνα Παναγίας της Κορώνας (Άγραφα - Καρδίτσα)

Η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Κορώνας, εἶναι ἡ πολιούχος τῆς Ιεράς Μονῆς Παναγίας Κορώνης.
Βρέθηκε τὸν 12ο αἰώνα και συγκεκριμένα το 1123 με θαυμαστό τρόπο και γίνεται αιτία της ιδρύσεως της Ι. Μονής. Κτίτωρ της Μονής είναι ο Αυτοκράτωρ Ιωάννης ο Κομνηνός ο Β΄.
Ἀπεικονίζεται ἡ Παναγία νὰ κρατάει τὸν Κύριο.
Η Εἰκόνα καλύπτεται ἀπὸ ἀσημένια ἐπένδυση λαϊκῆς τέχνης καὶ εἶναι ἐνθρονισμένη σὲ περίτεχνο ξυλόγλυπτο θρόνο.

Ιερά Μονή Παναγίας Κορώνης

Στο ανατολικό τμήμα της Νότιας Πίνδου, στον ορεινό όγκο των Αγράφων και πάνω από τον κάμπο της Καρδίτσας, στέκει αγέρωχα αιώνες τώρα, το Μοναστήρι της Παναγιάς της Κορώνας, που τιμά το Γενέθλιον της Θεοτόκου. Το μοναστήρι που πήρε την ονομασία του από την τοποθεσία που βρίσκεται, σαν Κορώνα δηλαδή, στέφει τον εύφορο κάμπο της Θεσσαλικής γης από ύψος 800μ περίπου, βρίσκεται δίπλα στην Λίμνη Νικ. Πλαστήρα, στην ανατολική πλευρά της.

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

"Εσείς δεν μπορείτε και δεν θα κάνετε κάτι, για να ευχαριστήσετε τούς Άγιους πού φέρετε το όνομα τους;"

Να λες πάντοτε, κάθε  πρωί: «Χωρίς Εσένα, θεέ μου, δεν μπορώ να κουνήσω ούτε το δάχτυλο μου». Και να ζητάς συνεχώς να γίνει ό θεός προστάτης της ζωής σου, να σου ανοίξει τον δρόμο, δηλαδή να σε οδηγεί όλη την ήμερα και όσο ζεις μες στη γη. Να γίνει οδηγός σου. Όπως οι καπετάνιοι έχουν κάποια πυξίδα, πού θα τούς καθοδηγεί πώς θα πάνε στον προορισμό τους, έτσι κι εσύ να ζητάς απ' τον Θεό να σε φωτίζει, να είναι η πυξίδα σου ό Χριστός και η Παναγία.

Ιερά Μονή της Παναγίας Παμμακαρίστου (Κωνσταντινούπολη)

Η Θεοτόκος Παμμακάριστος ιδρύθηκε ως γυναικείο μοναστήρι και ως τέτοιο λειτούργησε κατά τους Μεσοβυζαντινούς χρόνους. Κτίσθηκε το 1294 στον πέμπτο λόφο της πόλης πάνω από το Φανάρι από τον Μιχαήλ Γλαβά Δούκα Ταρχανιώτη, πρωτοστράτορα του ΑυτοκράτοραΑνδρόνικου Β' Παλαιολόγου. Κατ' άλλη άποψη ιστορικών και αρχαιολόγων, το 1294 ανακαινίστηκε παλαιότερη κατασκευή, ίσως του 8ου αιώνα, ενώ άλλοι συνδέουν το ναό με τον Μιχαήλ Ζ' Δούκα ή το μέγα δομέστικο και κουροπαλάτη Ιωάννη Κομνηνό (11ος αιώνας).

"Αγαπήσατε τον Χριστόν και μηδέν προτιμήστε της αγάπης Αυτού."

"Ο Χριστός είναι νέα ζωή. Πως το λέω; Ο Χριστός είναι το παν. Είναι η χαρά, είναι η ζωή, είναι το φως, το φως το αληθινόν, που κάνει τον άνθρωπο να χαίρεται, να πετάει, να βλέπει όλα, να βλέπει όλους, να πονάει για όλους, να θέλει όλους μαζί του, όλους κοντά στο Χριστό.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχείο