Άγιος, Άγιος, Άγιος Κύριος Σαβαώθ· πλήρης ο ουρανός και η γη της Δόξης Σου. Ωσαννά εν τοις Υψίστοις· Ευλογημένος ο Ερχόμενος εν Ονόματι Κυρίου. (Άγιος, Άγιος, Άγιος είσαι Κύριε των Δυνάμεων· γεμάτος ο ουρανός και η γη από τη Δόξα Σου. Σώσε μας, Ύψιστε Θεέ· Ευλογημένος ο Ερχόμενος στο Όνομα Του Κυρίου).
English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019

Τί είναι ο Αγιασμός; Γιατί τον τελούμε;


Πόσες φορές έχουμε συμμετάσχει σε κάποια Ακολουθία Αγιασμού; Σε κάποιο συγγενικό ή φιλικό σπί­τι, στη θεμελίωση κάποιου κτηρίου, στα εγκαίνια κάποιου καταστήματος. Δυστυχώς όμως συχνά δεν προσέχου­με και δεν κατανοούμε τα όσα λέγονται και ψάλλονται. Και το χειρότερο είναι ότι κάποτε νομίζουμε ότι με την Ακολουθία του Αγιασμού θα έλθει μηχα­νικά και αυτόματα η ευλογία του Θεού στη ζωή μας χωρίς καμιά δική μας συμ­μετοχή.

Είναι όμως έτσι; Ποιο σκοπό και ποια θέση έχει η Ακολουθία του Αγιασμού στη ζωή μας;

Ο Αγιασμός είναι μία αγιαστική πρά­ξη της Εκκλησίας μας, με την οποία ζη­τούμε τη χάρη και την ευλογία του Θεού σε μας και στους δικούς μας. Περιέχει δύο Ψαλμούς, μερικές ευχές και αιτή­σεις. Στο τέλος ο ιερέας ευλογεί σταυροειδώς τρεις φορές το νερό καταδύ­οντας μέσα σ’ αυτό τον τίμιο Σταυρό μαζί μ’ ένα κλωνάρι βασιλικού. Έπειτα ραντίζει σταυροειδώς τους πιστούς, οι οποίοι έρχονται να ασπασθούν τον τί­μιο Σταυρό. Η τελετή αυτή λέγεται Αγιασμός, διότι με τη μετάληψη και το ραντισμό του ευλογημένου αυτού ύδατος αγιαζόμαστε οι πιστοί και δεχόμα­στε τις ευλογίες του Θεού.


Και ποιες είναι αυτές οι ευλογίες του Θεού;

Την ώρα του Αγιασμού ο ιερέας και οι πιστοί προσευχόμαστε στον Θεό να καταστήσει το ύδωρ του Αγιασμού «ιαματικόν ψυχών και σωμάτων». Του ζη­τούμε να καταπέμψει την ευλογία του και να αγιάσει τη ζωή μας. Να καθαρί­σει τον ρύπο των παθών μας. Να μας χαρίσει «απαλλαγήν παντός κακού. στερέωσιν και καθαρισμόν οίκων και απέλασιν πάσης διαβολικής ενεργεί­ας». Και να «ανάδειξη ημάς υιούς και κληρονόμους της βασιλείας αυτού δια της του ύδατος τούτου μεταλήψεώς τε και ραντισμού».

Όταν λοιπόν συμμετέχουμε στην αγιαστική αυτή πράξη της Εκκλησίας μας και προσευχόμαστε να μας χαρίσει ο Θεός όλες αυτές τις ευλογίες του, κα­τανοούμε πόσο πλημμυρίζει η ζωή μας με τα αγαθά αυτά του Θεού;

Δυστυχώς σήμερα οι άνθρωποι έ­χουν χάσει την πατροπαράδοτη ευλά­βεια και τη συναίσθηση της αναγκαιό­τητας της ευλογίας του Θεού. Ραντίζουν τις καλλιέργειές τους με φυτοφάρμακα και δεν κατανοούν την αξία του Αγι­ασμού και της προσευχής. Ασφαλίζουν τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους, τις περιουσίες τους και δεν αντιλαμβάνον­ται ότι η μεγαλύτερη ασφάλεια είναι η προστασία του Θεού. Χρησιμοποιούν ένα σωρό φάρμακα στις αρρώστιες τους και δεν συναισθάνονται ότι μαζί με τα φάρμακα των γιατρών χρειάζεται πρωτίστως η Χάρη του Θεού.

Γι’ αυτό οι πιστοί πρέπει να τελούμε Αγιασμό, για να ζητούμε πρώτα από τον Θεό την ευλογία του.


Και κάθε πότε πρέπει να τελούμε Α­γιασμό;

Κάθε φορά που θέλουμε την ευλογία του Θεού στη ζωή μας. Μέσα στην Παράδοση της Εκκλησίας μας βέβαια επι­κράτησε να τελείται ο Αγιασμός ιδιαιτέ­ρως κάθε πρωτομηνιά, για να ευλογεί ο Θεός τον κάθε μήνα του έτους.

Η τελετή όμως του Αγιασμού τελείται και κάθε άλλη μέρα του έτους: στην έναρξη κάθε καλού έργου, στα εγκαίνια σχολείων, καταστημάτων, στη θεμε­λίωση σπιτιών, σε κάθε νέα κατοίκηση. Καλούμε τότε τους ιερείς μας να τελέσουν Αγιασμό, για να έχουμε την ευλο­γία του Θεού εμείς και τα σπίτια μας, τα ζώα και τα αυτοκίνητά μας, οι καλλιέρ­γειες και οι χώροι εργασίας μας.

Ο Αγιασμός λοιπόν δεν είναι μια α­πλή εθιμοτυπική τελετή. Το νερό του Αγιασμού αποτελεί αγωγό θείας Χάρι­τος. Γι’ αυτό και ’μείς κρατούμε με ευ­λάβεια τον Αγιασμό στο εικονοστάσι μας. πίνουμε απ’ αυτόν ή βρέχουμε το πρόσωπό μας σε κάθε δύσκολη ώρα. Όταν είμαστε άρρωστοι ή διατρέχουμε κάποιον κίνδυνο, όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα ή πειρασμό, όταν θέλουμε να διώξουμε από το σπίτι μας και από τους δικούς μας κάθε δαιμονική επή­ρεια.

Όλα αυτά όμως δεν γίνονται μηχανι­κά, μαγικά. Χρειάζεται και η δική μας συμμετοχή.

Για να έλθουν οι ευλογίες του Θεού στη ζωή μας, θα πρέπει να είμαστε δε­κτικοί της Χάριτός του. Αν από τη μια τελούμε Αγιασμούς και από την άλλη ζούμε αμαρτωλά, καμιά ευλογία δεν παίρνουμε.. Ο Αγιασμός αγιάζει τη ζωή μας, όταν τον τελούμε με πίστη και συναίσθηση, με προετοιμασία και προσευχή. Κάθε φορά συνεπώς που μετέχουμε σε Ακο­λουθία Αγιασμού, να μετέχουμε όχι τυ­πικά ή αδιάφορα αλλά με συναίσθηση και προσευχή. Να καθαρίζουμε όχι μό­νο το σπίτι μας αλλά και την ψυχή μας με την Ιερά Εξομολόγηση. Και να συναισθανόμαστε ότι την ώρα του Αγια­σμού καλούμε στο σπίτι μας τον ίδιο τον Θεό, για να μας ευλογήσει και να μας αγιάσει

https://heartquestionsandanswers.wordpress.com/

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Αποφθέγματα και διδαχές Αγίων.

Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση, αδιαφόρησε για τα υλικά αγθά και τότε θα τα πάρεις, για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών , ούτε σαν δούλος, αλλά σαν ελεύθερος.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Αφού είσαι φιλομαθής, γίνε και φιλόπονος. Διότι η γνώση απο μόνη της, κάνει τον άνθρωπο να φουσκώνει απο μεγάλη ιδέα για τον ευαυτό του.
Όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος

Ο Θεός όταν δει ότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε πλεον για τα υλικά αγαθά, τότε μας επιτρέπει να τα αποκτήσουμε και να τα χρησιμοποιούμε.Διότι τότε πλέον τα κατέχουμε σαν ελεύθεροι άνθρωπο και όχι όπως έχουν τα παιδά τα παιχνίδα τους.
Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομος

Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο. Γι’ αυτό σου δόθηκε το στόμα απο τον Θεό, όχι για να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.
Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομος

Αν καλοταξιδεύεις , μην πεις μεγάλο λόγο προτού να δέσεις. Κοντά στο λιμάνι βούλιαξε καλοτάξιδο πλεούμενο και άλλοι σώθηκαν περνώντας μεγάλη τρικυμία. Να μια ασφάλεια: Μην περιγελάς τις τύχες των άλλων.
Αγ.Γρηγόριος Θεολόγος.

Ευσυνείδητε χριστιανέ, πρόσεχε! Και το μικρότερο παράπτωμα σου φαίνεται επάνω σου μεγάλο.Διότι οι λεκέδες είναι τόσο πιο εμφανείς όσο πιο καθαρό είναι το φόρεμα.
Αγ.Γρηγόριος Θεολόγος.

Μη νομίζεις ότι τις προσευχές, τη Θεία Μετάληψη και τους άλλους πνευματικούς σου αγώνες, τα χρησιμοποιείς για να πετάξεις το σταυρό απο πάνω σου, αλλά για να τον σηκώνεις με περισσότερη δύναμη και για μεγαλύτερη δόξα του Χριστού.
Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης

Η αγάπη της ατομικής φύσης μας είναι πολύ λεπτή και γι’ αυτό σε λίγους γνωστή. Αυτή , λοιπόν, ζητάει κρυφά τα του εαυτού της και εμείς νομίζουμε ότι αρέσουν στον Θεο , η αλήθεια όμως δεν είναι έτσι.
Αγ. Νικόδημος Αγιορείτης

Πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται κανείς τον άνεμο, που κινείται ακατάπαυστα, πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται όσα χαράζουν τα παιδιά πάνω στην άμμο, όταν παίζουν , παρά την ανθρώπινη ευτυχία.
Αγ.Γρηγόριος Θεολόγος.

Εάν δεν δέχεσαι τον ξένο όπως θα δεχόσουν τον Χριστό, καλύτερα να μη τον δεχθείς καθόλου.Εάν όμως τον δέχεσαι σαν τον Χριστό, τότε μη ντραπείς να πλύνεις τα πόδια του Χριστού
Αγ. Ιωάννης Χυσόστομος.

Προσοχή! Ο Διάβολος ( για να σε παγιδέψει ) άλλαξε την σειρά των πραγμάτων και έδωσε την ντροπή στην μετάνοια και την παρρησία στην αμαρτία.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος.

Η αγάπη αλλάζει θετικά την φύση των πραγμάτων.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος.

Αν έχεις πολλά πλούτη τότε δεν έχεις αρκετή αγάπη.
Μ.Βασίλειος

Αυτός που αγαπά τον Θεό, πρώτα αγάπησε τον πλησίν. Διότι το δεύτερο είναι αναμφίβολα απόδειξη του πρώτου.
Αγ.Μάξιμος Ομολογητής.

Εστι δε χριστιανού το έργο ουδέν άλλο ή το μελετάν αποθνήσκειν
Αγ.Ιγνάτιος ο Θεοφόρος.

Εάν οι ορθοδοξοι χριστιανοί ήταν πιστοί ελεήμονες και πονόψυχοι, άπιστοι και αιρετικοί δεν θα υπήρχαν.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος.

Ποθεί η ψυχή μου τον Θεό και τον ζητώ, με δάκρυα. Εύσπλαχνε Κύριε, Συ βλέπεις την πτώση μου και τη θλίψη μου. Ταπεινά όμως παρακαλώ το έλεός Σου: Χορήγησέ μου, του αμαρτωλού , την χάρη του Αγίου Σου Πνεύματος. Η θύμησή της οδήγεί το νού μου να ξαναβρή την ευσπλαχνία Σου.
Αγ. Σιλουανός ο Αθωνίτης.

Όταν προσεύχεσαι μην αναφέρεις τις αμαρτίες των άλλων στο Θεό, για να μην σου υπενθυμίσει κι αυτός τις δικές σου.
Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος.

Όποιος κρατά στο χέρι του το ραβδί της προσευχής δεν θα σκοντάψει. Αλλά κι αν σκοντάψει δεν θα πέσει.
Άγ. Ιωάννης της Κλίμακος.

Αν είσαι θεολόγος θα προσευχηθείς αληθινά. και αν προσεύχεσαι αληθινά, τότε είσαι θεολόγος!
Αγ.Νείλος Ασκητής.

Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα.
Αγ.Νικοδήμου Αγιορείτου

Όποιος αγαπάει τον Κύριο, σκέφτεται πάντα Εκείνον. Η θύμηση του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν θυμάσαι τον Κύριο, τότε και δεν θα προσεύχεσαι και χωρίς την προσευχή, δεν θα παραμείνει η ψυχή στην αγάπη του Θεού , γιατί η χάρη του Αγίου Πνεύματος έρχεται με την προσευχή.
Αγ.Σιλουανός ο Αθωνίτης

Όταν ανακαλύπτεις την πύλη της καρδιάς σου, ανακαλύπτεις την πύλη του ουρανού.
Αγ.Ιωάννης Χρυσόστομός

Η προσευχή προφυλάσσει τον άνθρωπο απο την αμαρτία, γιατί ο νούς όταν προσεύχεται , είναι απασχολημένος με το Θεό και στέκεται με ταπεινό πνεύμα ενώπιον του Κυρίου, τον Οποίο γνωρίζει η ψυχή του προσευχόμενου.
Αγ.Σιλουανός ο Αθωνίτης

https://www.agiospatrokosmas.gr

Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2019

Άγιος Φύλακας Άγγελος: Γιατί υπάρχει; Πώς μας προστατεύει και πότε απομακρύνεται;


Κάθε Χριστιανός έχει από το Βάπτισμα του ένα αγαθό άγγελο, ο οποίος στέκεται δεξιά του και τον συμβουλεύει σε κάθε ευάρεστο στον Θεό έργο.

Αυτός μάλιστα είναι τρυφερός, σεμνός, πράος, διδάσκει στην ανθρώπινη καρδιά τη δικαιοσύνη και το δρόμο προς το αγαθό. Και άλλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν ότι απαραίτητη προϋπόθεση παραμονής του Αγίου Φύλακα Αγγέλου δίπλα στον άνθρωπο, είναι ο άγιος βίος, διαφορετικά απομακρύνεται εξ’ αιτίας των πονηρών και αμαρτωλών έργων. Ο Άγιος Φύλακας Άγγελος μυστικά κατευθύνει επίσης και τα βήματά του σε καθετί καλό και τον απομακρύνει όσο του είναι επιτρεπτό, από το κακό και την αμαρτία. Δεν στέκεται όμως απλά σαν προστάτης της ψυχής και του σώματος του ανθρώπου, αλλά γίνεται ένα εν Πνεύματι Αγίω με την ψυχή αυτή, γι’ αυτό πονάει και αγωνιά για την ψυχή που του δόθηκε.

Ο άγγελος αυτός παρηγορεί στις θλίψεις, βοηθά στους πόνους, συμπάσχει με τον άνθρωπο, τον οδηγεί στη μετάνοια και τον προστατεύει από ορατούς και αόρατους εχθρούς. Εκτός όμως από τον Άγιο Φύλακα Άγγελο του κάθε ανθρώπου, υπάρχουν και οι Άγιοι Φύλακες Άγγελοι των εθνών, των πόλεων και των κατά τόπους εκκλησιών. Στη Παλαιά Διαθήκη στο βιβλίο του Δευτερονομίου ο Θεός διαμοιράζει τα έθνη και τοποθετεί τα όρια των εθνών σύμφωνα με τον αριθμό των Αγίων Αγγέλων του. Έπειτα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρατηρεί ότι ο Θεός έχει εγκαταστήσει σε κάθε πόλη στρατόπεδα Αγίων Αγγέλων που αναχαιτίζουν τις επιθέσεις των δαιμόνων. Ενώ τέλος ο Άγιος Ιππόλυτος είναι ιδιαίτερα σαφής, όταν παρομοιάζει την Εκκλησία με πλοίο που έχει ναύτες τους Αγίους Αγγέλους.

Στα παλιά χρόνια ο Αρχάγγελος Μιχαήλ λογαριάζονταν ως ο Άγιος Φύλακας Άγγελος του λαού του Ισραήλ. Ο προφήτης Ωσηέ τον είδε στην Ιεριχώ και τον άκουσε να λέει πως αυτός ήταν ο αρχηγός του στρατού του Θεού. Και στο Δανιήλ ο Αρχάγγελος Γαβριήλ μίλησε για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ λέγοντας: «Και εν τω καιρώ εκείνω αναστήσεται Μιχαήλ ο άρχων ο μέγας, ο εστηκώς επί τους υιούς του λαού σου» (Δανιήλ 12,1). Ο Απόστολος Ιούδας αναφέρει: «Μιχαήλ ο αρχάγγελος, ότε τω διαβόλω διακρινόμενος διελέγετο περί του Μωυσέως σώματος» (Ιούδα 9). Σαν φύλακας του λαού ήταν και φύλακας του νεκρού σώματος του ηγέτη τους Μωυσή.

Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος μαρτυρεί για τον προσωπικό του Άγιο Φύλακα Άγγελο: «Κάθε φορά που επιθυμούσα ν’ ανέβω περισσότερο στην πνευματική ζωή, ο Άγγελος εμφανιζόταν και με φώτιζε». Ο Μέγας Βασίλειος γράφει: «Ο Άγγελος δε θα απομακρυνθεί από μας, έκτος κι αν τον απομακρύνουμε εμείς με τις πονηρές μας πράξεις. Όπως ο καπνός απομακρύνει τις μέλισσες κι η κακοσμία τα περιστέρια, έτσι κι η δυσώδης αμαρτία μας απομακρύνει από μας τον άγγελο που προστατεύει τη ζωή μας».

Κατά την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας του Χριστού, ο Άγιος Φύλακας Άγγελος δίνεται στον άνθρωπο στο Άγιο Βάπτισμά του. Αυτό το γεγονός μπορούμε να καταλάβουμε καλλίτερα από την 5η ευχή προς κατηχούμενους, όπου μεταξύ των άλλων, λέγει και αυτά: «Συνόδευέ τον στην ζωή του με Φύλακα Άγγελο για να τον λυτρώνει από κάθε παγίδα του εναντίου, από προσβολή του πονηρού, από δαίμονα μεσημβρινό και από κακές φαντασίες».

Εκτός από τον Άγιο Φύλακα Άγγελο ο Θεός στέλνει στον άνθρωπο και άλλους Αγίους Αγγέλους στην ζωή του για να τον βοηθούν, να τον κατευθύνουν και να τον παρηγορούν στους πειρασμούς του, στις δοκιμασίες του εκ του πνευματικού πολέμου, τις οποίες περνάει ο άνθρωπος σ’ αυτόν τον κόσμο. Περί αυτών των θείων λόγων, ο Θείος Παύλος λέγει: Ότι οι Άγγελοι είναι «λειτουργικά πνεύματα προς διακονία αποστελλόμενα δια τους μέλλοντας κληρονομεί σωτηρία» (Εβρ. 1,14). Με αυτό τον ορισμό ο Απόστολος Παύλος εξυψώνει τον λογισμό των υπηκόων και παρηγορεί πάρα πολύ τους Χριστιανούς, διότι φανερώνει Ότι ο Θεός έχει πολλή φροντίδα γι’ αυτούς, αφού τους Αγγέλους, οι οποίοι υπερβαίνουν κατά πολύ τους ανθρώπους, τους διέταξε να υπηρετούν την σωτηρία των ανθρώπων.

https://heartquestionsandanswers.wordpress.com/2019/02/13/7837222/amp/#click=https://t.co/dAdgLOXuMb

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2019

Τί είναι το Άβατο του Αγίου Όρους; Γιατί και πότε θεσπίστηκε;


Η κόρη του μεγάλου Θεοδοσίου Πλακίδια ήρθε από τη Ρώμη να επισκεφθεί τον αδελφό της Αρκάδιο στην Κωνσταντινούπολη. Ζήτησε και την άδεια, περνώντας από το Αγιον Όρος, να έρθει και να προσκύνησει στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.

Έγινε με λαμπρότητα δεκτή και, είτε από ταπεινοφροσύνη είτε κατά θεία οικονομία, εισήλθε στον Καθολικό Ναό όχι από τις Βασιλικές πύλες, με ευλάβεια και κατάνυξη. Μόλις μπήκε από τη βόρεια μικρή πόρτα στον νάρθηκα, ξαφνικά ακούει δυνατή φωνή που έλεγε: «τι θέλεις εσύ εδώ; εδώ είναι Μοναχοί και συ είσαι γυναίκα. γιατί δίνεις αφορμή στον εχθρό να τους πολεμά με πονηρούς λογισμούς; στάσου και μη προχώρησης μήτε ένα βήμα, αν θέλεις το καλό σου». Έντρομη η Πλακίδια τα ‘χασε από το φόβο, γονάτισε και ζήτησε έλεος.

Σε ανάμνηση αυτού του θαύματος έκτισε το παρεκκλήσι του Αγίου Δημητρίου, και κει που ακούστηκε η φωνή διέταξε να αγιογραφηθεί στον τοίχο εικόνα της Θεομήτορος, προ της οποίας ως σήμερα καίει ακοίμητη καντήλα. Η Εικόνα αυτή ονομάζεται «Αντιφωνήτρια».

Η βασίλισσα ανέφερε το γεγονός στον Αρκάδιο, ο οποίος αφιέρωσε Μετόχιο στη Μονή, έδινε κατ’ έτος χρήματα και θέσπισε να μην εισέρχονται γυναίκες στο Άγιο Όρος.

Οι Μοναχοί κράτησαν αυτήν την αρχαία παράδοση και δεν επιτρέπουν την είσοδο ούτε σε θηλυκά ζώα. Αυτόν τον κανόνα τον σεβάστηκαν ακόμη και οι Τούρκοι κατακτητές επί 450 χρόνια.

Παλαιοί Πατέρες αναφέρουν μάλιστα ότι όταν κάποτε Τούρκοι αστυνομικοί θέλησαν να φέρουν τις γυναίκες τους και έκαμαν τις απαιτούμενες ενέργειες (έγγραφο με υπογραφές), προτού να ξεκινήσει ο ανώτερος τους από τη Δάφνη, πίνοντας τον καφέ του έπεσε κάτω και πέθανε.

Οι άλλοι τα ‘χασαν και έλεγαν στους μοναχούς: η γυναίκα που έχετε εδώ δεν αφήνει να φέρουμε τις γυναίκες μας. Τον νεκρό τον έθαψαν και ακολούθησε νεροποντή κατακλυσμιαία, ώστε παρασύρθηκε το πτώμα και ξεβράστηκε στην απέναντι χερσόνησο. Με αυτόν τον τρόπο έδειξε η Παναγία ότι ούτε και νεκρό ακόμη δέχεται αυτόν που τόλμησε να παραβιάσει το άβατο του Αγίου Όρους.

Άγιο Όρος: Καθεστώς και Άβατο

Το Άγιο Όρος διέπεται από ένα ιδιότυπο νομικό καθεστώς που έγκειται σε ένα πλέγμα διατάξεων του Συντάγματος, διεθνών συνθηκών, του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του υπόλοιπου εσωτερικού δικαίου, με βασικότερο κανονιστικό κείμενο τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος οργανώνει διοικητικά την περιοχή.

Το ελληνικό κράτος κύρωσε με το Ν.Δ. 10/16 Σεπτεμβρίου 1926 τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος άρχισε να ισχύει το 1927 μετά τη θέση σε ισχύ του νέου Συντάγματος, οπότε και για πρώτη φορά επισημοποιήθηκε η συνταγματική προστασία του καθεστώτος αυτοδιοίκησης του Αγίου Όρους.

Σύμφωνα με το άρθρο 105 του Συντάγματος της Ελλάδας, το Άγιο Όρος αποτελεί «αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού Κράτους». Διοικητικά τελεί υπό την εποπτεία του Κράτους και πνευματικά υπό την ανώτατη εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, εξ ου και δεν επιτρέπεται η μνημόνευση άλλου Επισκόπου πλην του Οικουμενικού Πατριάρχη. 

Σύμφωνα με το άρθρο 186 του Κ.Χ.Α.Ο (Καταστατικού Χάρτη Αγίου Όρους), «η εις την χερσόνησον του Αγίου Όρους είσοδος των θηλέων κατά τα ανέκαθεν κρατούντα απαγορεύεται«. Η απαγόρευση αυτή κυρώνεται και ποινικά με τη διάταξη του άρθρου 43β του Ν.Δ. της 10ης Σεπτεμβρίου 1926 «περί κυρώσεως του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους», το οποίο προστέθηκε με το Ν.Δ. 2623/1953 (ΦΕΚ Α΄ 268/28.9.1953) και προβλέπει ότι «η παράβασις του άρθρου 186 του Καταστατικού Χάρτου επισύρει την ποινήν φυλακίσεως δύο μηνών μέχρις ενός έτους.

https://www.madata.gr/amp/epikairotita/social/665513-oi-thryloi-gia-to-avato-toy-agioy-oroys-ti-synevh-stoys-toyrkoys-poy-thelhsan-na-feroyn-gynaikes.html#click=https://t.co/We5ExdcQjP

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2019

"Δεν ξέρω αν θα το πιστέψεις πατέρα. Να, μου έλειψε το ότι ..."


Αυτό μου έλειψε …


Ένα 20χρονο αγόρι σπούδαζε στο εξωτερικό και ήρθε το πρώτο καλοκαίρι για διακοπές πίσω στην Ελλάδα. Όταν λοιπόν αντάμωσε ολόκληρη η οικογένεια τον ρώτησε ο πατέρας του:

Τι σου έλειψε παιδί μου όλο αυτό τον χρόνο που ήσουν μακριά; Και ενώ περίμενε να ακούσει το φαγητό της μάνας, ή τα ταβερνάκια που πήγαινα με τα φιλαράκια μου, ή η ποδοσφαιρική μου ομάδα τον άκουσε να λέει χαμηλόφωνα:

Δεν ξέρω αν θα το πιστέψεις πατέρα. Να …μου έλειψε το ότι δεν ερχόταν πια η μάνα το βράδυ να με σταυρώσει, όπως τότε που νόμιζε ότι με είχε πάρει πια ο ύπνος, για … να μην της γκρινιάξω.

Εγώ να ξέρεις, έκανα τάχα πως κοιμόμουνα, αλλά στην πραγματικότητα την περίμενα. Αυτό μου έλειψε.

(Μ. Σπυροπούλου: «5η εντολή» σ. 84-85)

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019

Πότε η προσευχή είναι πλήρης;


prosefxi

Η προσευχή είναι για τον πιστό σαν την αναπνοή, όπως όταν αυτή σταματά επέρχεται ο θάνατος έτσι και όταν οι προσευχές σταματούν επέρχεται ο πνευματικός θάνατος.

Ο Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος μίλησε πολλές φορές για την αξία της προσευχής και στο παρακάτω κείμενο μας μιλά για την ανώτερη όλων, την αδιάλειπτη προσευχή.
Όπως το να αναπνέεις ποτέ δεν είναι άκαιρο, έτσι ούτε και το να ζητάς, αλλά το να μη ζητάς είναι άκαιρο. Διότι όπως έχουμε ανάγκη από αυτήν, την αναπνοή, έτσι και από τη βοήθειά Του· και εάν θέλουμε, εύκολα μπορούμε να Τον προσελκύσουμε. Αυτά που πολλές φορές δεν μπορούμε να κατορθώσουμε με τη δική μας προσπάθεια, αυτά εύκολα θα μπορέσουμε να τα επιτύχουμε με τις προσευχές, τις προσευχές εννοώ τις συνεχείς.

Διότι πρέπει πάντοτε και ακατάπαυστα να προσεύχεται και αυτός που βρίσκεται σε θλίψη και αυτός που βρίσκεται σε άνεση, και μέσα στις συμφορές και μέσα στα αγαθά· αυτός που έχει άνεση και πολλά αγαθά, για να μένουν αμετακίνητα και αμετάβλητα και να μην τα στερηθεί ποτέ, και αυτός που έχει θλίψεις και πολλές συμφορές, για να δει κάποια αγαθή μεταβολή, να επέλθει γαλήνη και να παρηγορηθεί.

Έλεγε η Άννα (η μητέρα του Σαμουήλ) συνεχώς τα ίδια και δεν σταματούσε να προσεύχεται δαπανώντας πολύ χρόνο με τα ίδια λόγια. Έτσι λοιπόν και στο Ευαγγέλιο διέταξε ο Χριστός να προσευχόμαστε. Διότι λέγοντας στους Μαθητές: «Όταν προσεύχεστε, μη φλυαρείτε όπως οι ειδωλολάτρες, που νομίζουν ότι με την πολυλογία τους θα εισακουσθούν» (Ματθ. 6, 7), μας δίδαξε και τον τρόπο της προσευχής, δείχνοντας ότι το να εισακουσθεί η προσευχή εξαρτάται όχι από το πλήθος των λόγων, αλλά από την εγρήγορση του νου.

Εάν αγρυπνούμε, η Χάρη μας κάνει ναούς του Αγίου Πνεύματος, ώστε όλα να μας έρχονται πολύ εύκολα… οπουδήποτε κι αν είσαι, το θυσιαστήριο το έχεις μαζί σου… αφού συ ο ίδιος είσαι και ιερέας και θυσιαστήριο και θύμα που θυσιάζεται. Γιατί όπου και να είσαι μπορείς να στήσεις τον βωμό δείχνοντας μόνο άγρυπνη διάθεση, και καθόλου δεν σε εμποδίζει ο τόπος ούτε ο καιρός, αλλά κι αν δεν γονατίσεις, κι αν δεν κτυπήσεις το στήθος και δεν σηκώσεις τα χέρια στον ουρανό, αλλά δείξεις μόνο θερμή διάνοια, η προσευχή σου είναι πλήρης.

Είναι δυνατόν και γυναίκα που υφαίνει και γνέθει με τη ρόκα της να στραφεί βλέποντας τον ουρανό με τη διάνοια και να επικαλεσθεί με θερμότητα το Θεό· είναι δυνατόν και άνθρωπος που ευρίσκεται στην αγορά και περπατά μόνος του να κάνει μακρές προσευχές· και άλλος που κάθεται στο εργαστήριο και ράβει δέρματα να ανεβάσει τη ψυχή του στον Δεσπότη· είναι δυνατόν και ο υπηρέτης, και ο δούλος κι εκείνος που πηγαινοέρχεται κι εκείνος που εργάζεται στο μαγειρείο, όταν δεν μπορεί να έλθει στην εκκλησία, να κάνη προσευχή μακρά και έντονη· δεν περιφρονεί τόπο ο Θεός· ένα μόνο ζητά, διάνοια θερμή και ψυχή που σωφρονεί.

Και πώς είναι δυνατόν, λέει, άνθρωπος κοσμικός, προσηλωμένος στο δικαστήριο, να προσεύχεται τρεις ώρες την ημέρα και να τρέχει στην Εκκλησία; Είναι δυνατόν και πάρα πολύ εύκολα· διότι και αν δεν μπορεί να τρέξει στην Εκκλησία, είναι δυνατόν εκεί που είναι όρθιος μπροστά στις πόρτες και προσηλωμένος στο δικαστήριο να προσευχηθεί. Γιατί δεν χρειάζεται τόσο η φωνή όσο ο νους, ούτε άπλωμα χεριών όσο συγκεντρωμένη ψυχή, ούτε στάση, αλλά φρόνημα· επειδή κι αυτή η Άννα, δεν εισακούστηκε από τη μεγάλη και λαμπρή φωνή της, αλλ’ επειδή φώναζε δυνατά μέσα στη καρδιά της: «Και αυτή φώναζε μέσα στη καρδιά της, και κινούσε τα χείλη της, αλλά η φωνή της δεν ακουόταν…» (Α’ Βασιλ. 1, 13) και συνεχίζει:

«…ο Θεός του Ισραήλ ας ικανοποιήσει όλα τα αιτήματα, που ζήτησες απ’ αυτόν… και την θυμήθηκε ο Κύριος» (στίχ. 17, 19). Αυτό το έκαναν πολλές φορές κι άλλοι πολλοί· και ενώ ο άρχοντας από μέσα φώναζε, απειλούσε, χτυπιόταν, έκανε σαν τρελός, αυτοί με το στόμα κλειστό στέκονταν μπροστά στην πόρτα και λέγοντας στο Θεό λίγα λόγια με το νου, όταν έμπαιναν τον άλλαζαν, τον καταπράυναν και από άγριο τον έκαναν ήμερο και σε τίποτε δεν εμποδίστηκαν, ούτε από τον τόπο, ούτε από τον χρόνο, ούτε από τη σιωπή γι’ αυτή τη προσευχή. Αυτό λοιπόν κάνε και συ: στέναξε πικρά, θυμήσου τα αμαρτήματά σου, κοίταξε ψηλά στον ουρανό, πες με το νου σου «ελέησόν με, ο Θεός…» και η προσευχή σου είναι πλήρης. Διότι αυτός που είπε «ελέησόν με, ο Θεός…», έκανε εξομολόγηση· αυτός που είπε: «ελέησόν με…» έλαβε συγχώρηση των παραπτωμάτων, πέτυχε τη Βασιλεία των Ουρανών.

Έτσι προσευχόταν και ο Μωυσής, γι’ αυτό και χωρίς να προφέρει τίποτε, του λέγει ο Θεός: «γιατί μου φωνάζεις;…» (Έξοδ. 14, 15). Διότι οι άνθρωποι ακούνε μόνο αυτή την (εξωτερική) φωνή, ενώ ο Θεός πριν από αυτή ακούει όσους κραυγάζουν από μέσα τους. Άρα γίνεται να ακουγόμαστε και χωρίς να φωνάζουμε, και να προσευχόμαστε με το νου μας με πολλή προσοχή περπατώντας στην αγορά, κι όταν συζητούμε με φίλους και οτιδήποτε κάνουμε να επικαλούμαστε το Θεό με πολύ δυνατή φωνή, την εσωτερική, και να μην την φανερώνουμε σε κανέναν από τους παρόντες, όπως έκανε τότε η Άννα «..και εμνήσθη αυτής Κύριος και συνέλαβε» (Α’ Βασιλ. 1, 13, 19). Τόσο δυνατή ήταν η εσωτερική κραυγή της.

(Η Άννα) «όταν αύξησε την προσευχή… και ο Ηλί παρατήρησε το στόμα της..». Είχε σφραγισθεί λοιπόν η φωνή της, δεν σφραγίσθηκε όμως η δύναμη της προσευχής της, αλλά η καρδιά από μέσα φώναζε περισσότερο. Διότι αυτό κυρίως είναι προσευχή, όταν οι φωνές προέρχονται από μέσα· αυτό είναι μάλιστα το γνώρισμα της ψυχής που πονά, να εκφράζει την προσευχή όχι με τον τόνο της φωνής, αλλά με την προθυμία της καρδιάς.

Όταν νομίσαμε ότι τα σπίτια έγιναν ξαφνικά οι τάφοι μας (από τον φοβερό σεισμό), όταν όλος μαζί ο λαός έκραζε το «Κύριε, ελέησον», τότε και ο Κύριος λύγισε από την ευσπλαχνία του· κινώντας δηλαδή τη γη με μόνο το βλέμμα του, με το χέρι υποβάσταξε την κτίση που έτρεμε.

Είναι εντελώς αδύνατον άνθρωπος που προσεύχεται με την προθυμία που αρμόζει και παρακαλεί το Θεό συνεχώς, να αμαρτήσει ποτέ. Και πώς; εγώ θα σου πω: Αυτός που θέρμανε το νου του και ανάστησε τη ψυχή του και μετέφερε τον εαυτό του κι έτσι επικαλέσθηκε τον Δεσπότη του και θυμήθηκε τις αμαρτίες του και συζήτησε μαζί Του για την συγχώρησή τους παρακαλώντας τον να φανεί ευσπλαχνικός και ήμερος, από την ενασχόληση με αυτά τα λόγια αποβάλλει κάθε βιοτική φροντίδα και αναπτερώνεται και γίνεται ανώτερος από τα ανθρώπινα πάθη· κι εάν ακόμη μετά την προσευχή δει εχθρό, δεν θα τον δει πλέον σαν εχθρό· κι εάν δει όμορφη γυναίκα, δεν θα επηρεασθεί βλέποντάς την, επειδή η φωτιά της προσευχής παραμένει μέσα του και διώχνει μακριά κάθε απρεπή λογισμό.

Αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι και είναι φυσικό να πέσουμε σε ραθυμία, όταν περάσουν μία και δύο ώρες και τρεις μετά την προσευχή, και δεις τη θερμότητα που είχε προηγηθεί σιγά-σιγά ν’ αρχίσει να υποχωρεί, τρέξε πάλι γρήγορα στην προσευχή και θέρμανε την καρδιά σου που ψυχράνθηκε. Κι εάν το κάνεις αυτό όλη την ημέρα θερμαίνοντας τα μεσοδιαστήματα με τις πυκνές προσευχές, δεν θα δώσεις στο διάβολο αφορμή και είσοδο εναντίον των λογισμών σου.

(«Ο κόσμος της Προσευχής», εκδ. Κάλαμος, σ. 121-126)

https://megalipanagiathivon.gr/

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Αρχείο